De tweede laatste dag op Kythera

Onze tweede laatste dag op Kythera ... en deze keer weten we het zeker, want op het moment van schrijven zitten we op de luchthaven van Athene. Wellicht dat we hier niet wegkomen, zou nog kunnen, maar dan zitten we in ieder geval in Athene ... niet meer op Kythera.

Gisteren was werkelijk een mooie dag. Wel veel wind (je raakt er haast aan gewend), maar verder veel zon, zon en nog eens zon. Wel verradelijk, want doordat je de warmte niet voelt (door de harde wind), verbrand je supersnel. Maar goed ..

Na een weer heerlijk ontbijtje van Albert vertrekken we richting Potamos om daar de 'avondwandeling' te doen rondom de zuidelijke dorpen. Een kleintje van nog geen 8 km, om het af te leren.

Bij binnenkomst van Potamos worden we verrast door een viertal dames die duidelijk in afwachting zijn van iets. En ja hoor, daar is 't ie weer : het ikoon ! Vanmorgen wordt deze door Potamos rondgedragen, om dan vanmiddag weer verder te gaan met zijn eilandtocht.

vier dames in afwachting van het ikoon

deze keer met muziek !

De vier dames stonden daar, omdat ze het ikoon vanaf dat punt verder mogen dragen. Daarna begint ook de muziek te spelen (ze kwamen 'geluidloos' aangelopen).

Wij rijden verder het dorp in om de auto te parkeren. Het dorp is toch wel een beetje in rep en roer, veel auto's, mensen, iedereen op zijn 'zondags', gezellig.

We wandelen heel snel Potamos uit (het dorp is dan misschien wel het grootste van het eiland, naast Livadi, maar het blijft hier allemaal erg klein) en lopen via weilanden, olijfboomgaarden, etc. naar een oud byzantijns kerkje. Helaas ook gesloten en helaas ook geen sleutel kunnen vinden. Nu schijnt dit een van de belangrijkste oude kerkjes te zijn, dus ik neem aan dat ze dan ook geen sleutel rond laten slingeren. Maar we hebben voor de zekerheid toch even gezocht :-)

Het is een mooie wandeling, langs drie kleine dorpjes. Onderweg af en toe nieuwsgierige Grieken die je aanspreken en even om een 'praatje pot' verlegen zitten. Best gezellig eigenlijk.

zicht op Logothethianika

en mooie weer bloemetjes

de groene vallei bij Logothethianica

kerkje bij binnenkomst Logothethianica

Nu weet ik even niet meer of ik de naam van het dorpje goed onthouden heb .. normaal zoek ik dat even op in het boekje, maar ja, we zitten nu op de luchthaven en alle boekjes zitten diep weg in de bagage .. Het dorpje Logothethianica is eigenlijk hardstikke leuk. We zijn er al een aantal keer doorheen gereden, omdat we zo graag bij 'Maria' willen eten. Die zit aan het begin van het dorp. Helaas is Maria nog steeds dicht, maar we zijn toch zeker een keer of 7 in de afgelopen twee weken langsgereden. Maar goed, nu dus te voet en dan ziet dat er toch weer heel anders uit !

Vooral aan het begin prachtig gerestaureerde huizen en later op weer vervallen huizen. Maar het blijft mooi. Er wordt ook druk gebouwd/gerestaureerd, over heel het eiland trouwens. De mooiste huisjes herrijzen.

prachtig mooi oud pand

heerlijke witte huisjes ... mooi !!

op de plaats waar ooit een huis stond, nu prachtige bloemetjes

er wordt hard gewerkt aan de restauratie van oude huizen

Bij het cafe/restaurant van Polina drinken we even een Grieks koffietje. We waren hier een week eerder ook al om te eten, echt zo'n plekje waarbij je 'bij de mensen thuis' komt, alhoewel ze wel een mooi restaurantje heeft. Maar de mensen leven/wonen hier dus gewoon in. De koffie is hier trouwens heerlijk, niet iedereen kan lekkere Griekse koffie maken (ook niet alle Grieken dus).

de dorpsmededelingen, ik vermoed dat ze te maken hebben
met de komst van het ikoon vanavond

zicht op Potamos

en wij in NL maar klagen ... hier is de benzine
dus gewoon (bijna) 2 euro de liter !

schaapjes in een bloemig veldje (eentje is bezig zijn jas
uit te doen, hij heeft het warm :-))

wat doet Khan zijn taxi hier nu toch ??

mooi oud pandje ... met een prachtige poort (zie links)

Terug in Potamos lunchen we en gaat ondertussen de kerk weer open. Straks is er nog een dienst en daarna wordt het ikoon naar het volgende dorp gelopen. Het is toch wel een hele happening hier hoor, de rondgang van het ikoon.

de kerk in Potamos

toegangspoort van de kerk van Potamos

toegangspoort kerk van Potamos

We doen nog even wat boodschapjes in het kleine supermarktje. Het is zo hier zo krap dat je er onmogelijk met een karretje doorheen kan, die hebben ze dus ook niet. Ook afrekenen valt niet altijd mee. Dan loopt de kassajuf weer achter (kaas te snijden), dan gaat de telefoon (is best even gezellig, zo'n gesprekje tussendoor) of gebeuren er weer andere belangrijke zaken die haar aandacht eisen. Uiteindelijk mag je best betalen hoor, maar je moet niet altijd haast hebben.

de super in Potamos

smalle gangetjes in de supermarkt van Potamos

We gaan ook nog even op zoek naar een waxinelichtjeshouder (mmm, leuk scrabble woord), want we hebben die in ons appartement gebroken. Er is iets misgegaan tijdens een experimentje met kooltjes en een soort wierookblokjes ... 

kijk nou, winkeltje staat van boven tot onder helemaal vol
met soms de mooiste dingen ! ze heeft zelfs nog complete
emaille pannensets !!

geweldig toch ?

Daarna terug naar 'huis'. Het is werkelijk prachtig weer, kijk toch hoe mooi het uitzicht vanaf ons terras :

Je zou haast niet geloven dat het van de week zulk noodweer was dat we niet naar huis konden ! We kunnen zelfs even buiten zitten, dat is ook nog niet veel gebeurd. Maar we gaan toch verder, thuis blijven is zonde van dit mooie eiland. Na drie weken (vorig jaar een weekje, deze keer twee) hebben we nog steeds niet elk hoekje, elk dorpje en elk strandje bezocht. En zo groot is het hier heus niet, maar er is gewoon genoeg moois. We rijden eerst naar het Kaladi strandje, maar dit ligt al geheel in de schaduw. Dan maar een strandje verder, Limni Beach. Hier zitten we wel volop op de wind, maar Erik weet toch een plekje te vinden waar het zeer goed uit te houden is.

lekker wijntje ...

En we maken hier nog een flesje rose koud, eten onze laatste kaasjes en nootjes op. Jammer dat het er alweer bijna op zit, we kunnen het hier nog wel een paar weken uithouden !!

De meeste stranden van Kythera zijn keizelstranden, wel of niet met delen zand, soms hele grote kiezels (stenen dus), soms kleintjes. Ze zijn allemaal mooi, mooie kleuren en vaak door de schuring van zee en zand superglad en zacht. Ook de vormen, in ons appartement staan allemaal stenen in de vorm van een hart, maar wij hadden er nog niet eerder eentje gezien op het strand. Tot nu dus, Erik vond hem, en nog wel een hele grote !

We hebben ons hart achtergelaten op de schoorsteen in ons appartement in Kythera. Ons hart achtergelaten op Kythera ... letterlijk en figuurlijk ... hier komen we vast nog wel eens terug !!

Kerkjes en geitenpaadjes

Nog een extra vakantiedag ! Vannacht bleef het maar doorwaaien, wel al minder dan overdag, maar toch, zou het dan nooit stoppen ? Als we 's ochtends wakker worden is het zwaar bewolkt en staat er nog steeds een stevige bries. Maar het weer is 'mooi' genoeg om de pad op te gaan en na ons ontbijtje gaan we naar het zuiden. Tijd voor nog een wandelingetje van Frank !

We starten in Livadi voor het restaurant van Pierros. Pierros die altijd heel voorkomend is en je overal herkend. Ook nu komt hij even een praatje maken. Als je bij hem gaat eten, neemt hij je altijd mee de keuken in om te laten zien wat de pot schaft die avond of middag. Op zijn Grieks/Engels zegt hij dan : I 'gave' chicken ... I 'gave' fava ... I 'gave'.... Je kan er altijd heel goed eten (en als je niet uitkijkt en alles kiest wat hij laat zien, heel veel ... de verleiding is namelijk groot alles ziet er heerlijk uit).

Maar goed, Livadi, we lopen westwaarts richting een oude Engelse school. Tijdens de Engelse overheersing zijn op het eiland diverse scholen gebouwd. Mensen waren verplicht om hun kinderen hierheen te sturen, zo niet, dan moesten ze extra belasting betalen en 'public works' verrichten (straat vegen ??).

De Milapidea School 

De school is helemaal verlaten en geen idee of er nog moeite gedaan wordt om het gebouw te behouden. Er staan nog 6 van deze scholen op het hele eiland, allemaal in deze staat.

graffity in de Engelse school

We lopen verder door een prachtige vallei. We worden begroet door een aantal honden, die nogal flink tekeer gaan. Geen idee wat ze moeten verdedigen, maar het is blijkbaar nogal wat waard voor de eigenaar. Gelukkig staan ze aangelijnd en ook nog eens achter een hek.

de snoeperd !

We lopen over de 'hoogvlakte' bij Livadi, een prachtig gebied, maar wel een lekkere windvanger :-) Hierna weer een vallei in richting het kerkje van Agios Ioannis. Een heel oud klein kerkje met een klein kerkhof, maar erachter is een nieuwe kerk gebouwd.

de klokketoren van het oude kerkje

 Het is even zoeken, maar dan vindt Erik zowaar de sleutel van de kerk. We vetellen natuurlijk niet waar :-)

In het (nieuwe) kerkje is een prachtige ikonastase te zien. Er brand een vlammetje in een potje olie. Dit kerkje wordt nog regelmatig, zo niet dagelijks bezocht. Om de goden gunstig te stemmen, doen we een centje in het bakje en branden we een kaarsje. Je weet immers nooit, zaterdag willen we nu toch echt wel het eiland af.

de prachtige ikonastase

Het oude kerkje durven we niet te bezoeken, in het kleine toegangspoortjes is het een gaan en komen van bijen. Echt heel veel. We proberen wel wat naar binnen te gluren, maar of hier nog fresco's o.i.d. te zien zijn, geen idee !!

vooraan het oude kerkje met achteraan de nieuwe

We pauzeren hier even en lopen dan door richting een ander bijzonder kerkje. Onderweg vinden we nog wat achtergelaten schroot :-)

En dan een poosje later bereiken we het kerkje van Agios Dimitrios, een prachtig Byzantijns Kerkje uit de 13e eeuw. Ook hier een aantal rondjes gedaan rond de kerk, op zoek naar de sleutel, maar helaas... Er was ook geen raampje waardoor je naar binnen kon gluren, jammer hoor. Er schijnen hier nog drie lagen fresco's aanwezig te zijn. Eigenlijk bestaat het uit 4 kerkjes met een binnenpleintje. Het is (qua architectuur) een van de belangrijkste kerkjes van dit eiland.

Hierna loop je langs akkers en wijngaarden terug naar Livadi. Het weer is inmiddels aardig opgeknapt, het waait nog wel (volgens mij stopt dat hier werkelijk nooit), maar de zon komt er steeds vaker door en soms wordt het aardig warm!

wijngaard met helemaal daarachter eentje met nieuwe aanplant

er wordt hier volop 'ge-ent', gewoon
langs de kant van de weg overigens

nog even een standaard Grieks plaatje
tussendoor

Terug in Livadi weten we niet hoe snel we bij een 'ijsboer' moeten komen. De zon schijnt inmiddels flink en we vinden dat we wel een ijsje verdiend hebben. Het wordt Fos Fanari in Chora, een minuut of 5 rijden hier vandaan. Als we daar aankomen, zijn de ijsbakken leeg en het terras gesloten. De reden van het eerste weet ik niet, maar het terras is gisteren vernield door de hevige storm. De schermen zijn losgescheurd, lampen liggen in stukken op het terras en het meubilair ligt ondersteboven. Naast de omgewaaide boom bij ons guesthouse is dit gelukkig de enige stormschade die we zien, maar toch. Het zal je tentje maar zijn. We bestellen een 'boterham' en rijden een uurtje later naar Kapsali, hier zal toch wel een ijsje te koop zijn ?

zicht op de burcht van Chora met daarachter de twee
baaien van Kapsali (ook wel de borsten van Afrodite
genoemd)

Maar o wacht, misschien toch eerst naar een strandje ? We nemen het weggetje richting het Sparagario strandje, al snel moeten we de auto parkeren en klauteren we verder naar beneden via een geitenpaadje. Ik weet niet waarom dit steeds 'geitenpaadjes' genoemd wordt, ook bij Steno Avlaki moesten we via een geitenpaadje naar beneden naar het strand. Wat moet een geit op een strand ?

het strand van Sparagario met in de verte het 'ei'
ofwel het eiland Chytra

semperviva !!

terug via het 'geitenpaadje'

Als je deze foto's zo ziet, lijkt het wel prachtig weer en dat is het ook, maar toch hou je graag je spijkerbroek en shirt aan hoor, het is nog geen 20 graden.

En dan wordt het nu toch echt tijd voor een ijsje. We rijden door naar Kapsali waar gelukkig wel ijs verkocht wordt. We strijken neer in het zonnetje op een terrasje en bestellen een heerlijk ijsje. Erik chocola en vanille, ikke citroen ... jammie ... jammie ....