Wat een regen !!

Pfff, wat een regen ! Ja, je leest het goed, WAT EEN REGEN !! We hebben vandaag meer regen gezien dan de afgelopen 6 weken in Nederland, terwijl de dag wel zonnig begon. Maar goed, later meer.

me, myself and I op het Palamidi

Vanochtend was het dus inderdaad weer heerlijk Grieks warm, felle zon, windje van zee, goed te doen. Na de auto ingepakt te hebben, zijn we eerst naar het Palamidi gereden. Een enorm fort bovenaan Nafplion. Eigenlijk is het een complete stad met maar liefst 7 zelfvoorzienende forten. Vanuit Nafplion kan je met de trap omhoog, maar 900 treden vonden wij toch iets te mats (we hebben immers vakantie …). Je kan er ook met de auto heen :-). Het uitzicht op Nafplion vanaf het Palamidi is super. Het was trouwens druk met schoolreisjes, overal rennende kinderen met een zichtbaar wanhopige leraar erachteraan. (Er is niets afgezet, er zijn geen hekjes en het is echt heel hoog en steil. )

uitzicht over Nafplion

Hierna op weg naar onze volgende bestemming Dimitsana, zo’n 100 kilometer hier vandaan in de bergen. Het is leuk rijden, veel haarspeldbochten, prachtige vergezichten, fabuleuze natuur. Veel bijenkasten en (helaas) verlaten dorpjes.
De zon hebben wel ondertussen al achter ons gelaten, het wordt steeds bewolkter naar gelang we de bergen inrijden, maar goed, af en toe piept de zon er nog wel tussendoor.

het Grieks blijft lastig, zeker in de binnenlanden, waar
geen bord volgt met 'normale' letters

In Tripoli (nee, niet Libië, gewoon Griekenland) stoppen we even voor een broodje. De eigenaar is duidelijk geen toeristen gewend, maar is alleraardigst en wil zelfs de rekening nog voor ons vertalen (ja, vertalen, niet betalen). Toen ik hem vertelde dat dat niet nodig was, omdat hij er nogal betrouwbaar uitzag (was ook zo), bloosde hij eventjes. Vervolgens kregen we een hele routebeschrijving mee door Tripoli, zodat we niet zouden verdwalen op weg naar Dimitsana. Weet hij veel dat we een TomTom in de auto hebben …

bijenkasten

Na Tripoli wordt het weer steeds meer bewolkt en kouder, van de 31 graden in Nafplion is nog maar weinig over, het zakt al naar onder de 20. In de buurt van Dimitsana is het werkelijk niet te geloven. We rijden in de wolken en het regent er superhard. Het onweert zelfs. De wegen veranderen in complete rivieren. We zien even geen hand voor ogen, maar rijden toch stug door …

In Dimitsana zelf is het pas echt erg, even komen we de bocht niet om omdat er zoveel water op de straat staat. Het is een klein bergdorpje en natuurlijk moeten we in het bovenste deel van het dorpje zijn. De straatjes zijn smal en glad. De enige aanwijzing die we van het hotel hebben is dat het aan een pleintje bij de kerk is. Sh**, we zien diverse kerktorens, welke zou het zijn ? We rijden een steil weggetje omhoog, maar keren weer om, dit wordt ons te smal en te glad. Het regent nog steeds flink door en uiteindelijk rijden we toch (via dezelfde smalle straatjes) het piepkleine parkeerterreintje bij een kerkje op. We besluiten hier te wachten totdat het opgehouden is met regenen en verder te lopen. De straatjes zijn te smal voor tegemoetkomend verkeer, maar eenrichtingsverkeer kennen ze niet. Het is dus niet grappig om hier rondjes te moeten rijden op zoek naar je hotel.

We blijken bij de goede kerk te staan, het hotel is 50 meter verderop. Het is een gerenoveerd oud huis, het past perfekt in dit dorpje.

daar houden we van, ambachtelijk kantwerk om de wcrol in te bewaren !

uitzicht over Dimitsana, 'ons' dorp

We wachten even tot het echt helemaal droog is en lopen dan het dorpje in. Het is hier erg leuk, echt een bergdorpje, op ca 1.000 meter hoogte. Overal oude Griekse mannetjes, spelend met hun komboloi. We strijken neer op een ‘terras’, eigenlijk gewoon op de stoep voor een echte Griekse koffie. Er komt nog een oud mannetje aanlopen, die gelijk stokstijf blijft staan als hij ons ziet zitten. Zeker twee minuten staart hij ons aan. Zouden we op zijn plekje zitten ? Uiteindelijk loopt hij naar binnen en gaat hij daar zitten. Het is toch echt niet dat er verder geen plek was op de stoep …




Ondertussen is de zon trouwens weer gaan schijnen en wordt het weer wat warmer. In de stortregen was het maar 15 graden !! Maar goed, nu is het weer lekker.

veel vervallen huisjes hier in Dimitsana, het rechtse is vroeger een schoenmaker geweest,
er hangen nog steeds oude (inmiddels stoffige) schoenen binnen

Als we ’s avonds terugkomen van het eten, staat de priester bij ‘ons’ kerkpleintje van het uitzicht op de vallei te genieten. Z’n vierkante zwarte hoge hoed steekt af tegen het ondergaande zonnetje. Er schijnen hier heel veel kloosters in de buurt te zijn met prachtige oude fresco’s, morgen maar eens op zoek !

Epivradros en de Komboloi !

Zo, vandaag eerst eens goed uitgeslapen, ontbijt wordt tot 1 uur ’s middags geserveerd, dus helemaal goed ! Geen idee meer hoe laat we van alles wel en niet gedaan hebben, maar daar is het dan ook vakantie voor. In ieder geval was het ineens al 1 uur geweest toen we bovenaan het theater van Epivadros zaten.

Epivadros ligt een klein uurtje van Nafplion vandaan. De oude stad Epivadros zijn opgravingen van een oud Grieks heiligdom van Asklepios, de (half)god van de geneeskunde. Het mooiste deel is zonder twijfel het oude theater, dat nog bijna helemaal in tact is. Het is dan ook het best bewaarde theater uit de Griekse oudheid.

de onderste rijen hadden vroeger rugleuningen ! vast voor de rijken ...

Het oudste deel dateert uit de 4e eeuw VC, dat zijn de onderste rijen. De bovenste rijen dateren uit de Romeinse tijd. De akoestiek is er fantastisch, veel mensen proberen dit dan ook continu uit, gaan op de middenstip staan en brengen iets moois (of minder moois) ten gehore. (Het theater wordt in de zomermaanden nog steeds gebruikt voor voorstellingen, lijkt me echt fantastisch om eens mee te maken !)

de trappen van het oudste deel van het theater,
zou keizer Nero hier nog over gelopen hebben ??

Het was er heerlijk rustig. Geen bussen vol met toeristen, al zou je dat hier wel verwachten. Maar goed, het is dan ook nog geen hoogseizoen. Het is leuk om te zien dat de meeste mensen even op die middenstip gaan staan en dan verwonderd om zich heen kijken, alsof de wereld er dan ineens heel anders uitziet of zo, ik weet het ook niet.
Het hele terrein is echt heel flink, het was vroeger een enorme stad/tempel/heiligdom, ik weet niet hoe je het noemen moet. Er zijn dan ook nogal wat opgravingen te bewonderen, maar het is moeilijk om daar nog een voorstelling bij te maken van hoe het ooit geweest moet zijn.

Uiteindelijk raken we uitgedroogd en willen we weg. Vanmorgen er niet aan gedacht om water mee te nemen (zit nog niet in ons systeem) en bij Epivadros waren alle hotdogtentjes nog gesloten :-). Er was helemaal niets te koop, behalve dan postzegels. Om een of andere vage reden was er namelijk wel een postkantoor (in een container) op het terrein aanwezig.

onderweg van Epivadros naar Tolo

Maar goed, op weg naar de kust, op zoek naar eten en drinken. Het valt ons op dat het overal ERG rustig is. Het is dus even zoeken, maar in Tolo vinden we een taverne waar maar liefst vier tafeltjes (van de 50) bezet zijn. Gezellig ! Dus hier maar wat souvlaki, tzatziki en een griekse salade naar binnen gewerkt.

Nafplion

Terug in Nafplion eerst maar eens een dutje gedaan, doen de Grieken ook, dus we passen ons graag aan. Daarna het stadje in. Het is rijk aan kerken en daar waren we wel nieuwsgierig naar. De eerste is een Katholieke kerk, voorheen een moskee. Daar aangekomen, lijkt het inderdaad meer op een moskee dan op een kerk, maar hij is dicht. Helaas pindakaas.

de toegangspoort van de katholieke kerk, vroeger een moskee

De tweede is een oude byzantijnse kerk uit de 10e eeuw. Gek op oude fresco’s en ikonen, bestijgen we de trapjes van het oude Nafplion. Het is tegen een rots gebouwd, dus bovenin is het te stijl voor ‘normale’ straten en zijn het allemaal trapjes. We zien al dat het inderdaad een hele oude kerk is, maar helaas, ook deze is dicht…
We geven het op, er zijn er nog wel meer, maar ja, ezels stoten zich toch ook geen twee keer aan dezelfde steen (en we hadden die tweede keer er al op zitten …).

We lopen naar DE ijssalon van de stad. Dezelfde waar we gisteren ook geweest zijn. Heerlijk ijs en heerlijke mensen. Ook nu krijgen we alle smaken weer te horen, maar voor mij is er maar 1 smaak, net zoals er voor Erik maar 1 auto bestaat. Citroenijs ! Jammie, jammie !!

ziet er niet uit als ijssalon, maar rechts (buiten de foto ...)
staat me daar toch een partij heerlijk zelfgemaakt ijs ...

Daarna struinen we nog wat door Nafplion, het is een heerlijk stadje om zomaar doorheen te slenteren. En zo vinden we zowaar nog een kerk die open is. Zo zie je, als je niet (meer) op zoek bent… Een typische Grieks orthodoxe kerk, vol met iconen, kandelaars, schilderijen, etc. etc. Geen plekje aan de muur is onbenut, je weet niet waar je het eerst moet kijken.

Ook stoppen we nog even bij het komboloi museum. Een piepklein huisje, met beneden een winkeltje en boven een piepklein museumpje. Vijf stappen, sta je weer buiten. Maar wel erg leuk. De komboloi is een soort rozenkrans, maar dan anders. Het heeft geen religieuze achtergrond, het ‘spelen’met de komboloi is puur te ontspanning en om te ‘ontzorgen’. Ze worden ook wel ‘no-worries’ kralen genoemd. De ‘echte’ worden gemaakt van fossielen, deze kralen zijn dus allemaal anders (en razend duur). Hier een filmpje hoe je ze zou moeten bespelen : http://youtu.be/eH8yiMphCvA

En toen waren we moe ;-) en zijn we met een fles rose het terras opgedoken (en er niet vanaf gekomen voordat hij leeg was). Met zicht op zee en de donkere wolken die eerder voor een paar spetters zorgden.

Morgen verder de Peloponnesos in, op zoek naar Dimitsana, een klein dorpje in de bergen, voor de volgende twee nachtjes.

Heerlijke eerste dag in Griekenland !!

Na een lange dag (vanmorgen al om 4 uur op !) zitten we nu om 9 uur ’s avonds op ons balkonnetje in Nafplion. Het was wel een hele leuke dag, het belooft veel goeds voor de komende 3 weken.
De vlucht vanmorgen verliep vlotjes, binnen no-time ligt de bagage op de band en lopen we richting Avis, waar we onze huurauto gereserveerd hebben. De medewerker tikt zorgvuldig onze gegevens in en vraagt op een gegeven moment of we een VW Polo, een … of een … willen. De rest van de keuze doet eigenlijk niet ter zake. Toen hij begon met ‘VW Polo’, wist ik al dat dat hem ging worden.
Op het formuliertje waar het autootje op staat en waar dan vervolgens de reeds bestaande schade op aangetekend wordt, zet hij allemaal streepjes rondom het autootje. Hij vertelt ons zonder blikken of blozen dat dat de butsjes en krasjes zijn, mochten we nog iets anders vinden, moesten we dat even laten weten. Mochten we nog een ander krasje vinden … ha ha, waar dan ?? Heel het autootje staat rondom dus al in de krassen en deuken, met andere woorden, we krijgen een echt Grieks autootje mee. Ik vind het wel humor.

yorin-travel-momentje :-) met de kaart op de motorkap

Vervolgens rijden we met onze Griekse Polo de snelweg op. Het eerste stuk van Athene naar het kanaal van Korinthe is niet zo interessant, dus blazen we lekker door. Veelal driebaans of meer, maar niemand die op de rechterbaan rijdt. Motorrijders scheuren overal tussendoor, iedereen haalt links en rechts in, het went snel.
Bij het kanaal van Korinthe kunnen we niet verder. De brug staat open. Maar goed, is prima, we willen ook wel even het kanaal op ons gemak bewonderen, dus parkeren we de auto onder een boom en lopen we richting het water. De boten varen langs, we turen het kanaal in, dat best smal en op sommige plaatsen heel hoog is en opeens bedenken we ons dat we geen brug zien die open staat. Maar de brug is wel ‘weg’. We kijken elkaar vragend aan, Erik duikt nog even onder de weg om te kijken of de brug daar soms ondergeschoven is (je weet maar nooit !), maar nee, ook hier geen brug. Ja maar … ineens ziet Erik kabels naar beneden hangen, het water in. Het zal toch niet ? Ja hoor, een 10 minuten later wordt het ons allemaal duidelijk. De brug zakt dus helemaal het water in ! Wie verzint dit toch ? Super !

Het Korinthekanaal

waar is de brug ?

o, daar is de brug !

Ja, bijna !

Hij is er weer ! Super toch, zo'n onderwaterzakbrug ?

We rijden ons autootje vanonder de schaduwrijke boom en tuffen de natte brug over op zoek naar een lunchadresje. Op de kaart zien we ergens een dorpje langs de kust en inderdaad, daar is een klein strandje en een taverne (ja, ja, met de echte Griekse houten stoeltjes – de ondingen !). We strijken neer op zo’n stoeltje op het kiezelstrand, de zee nog geen twee meter van ons vandaan. Dit is dus vakantie ! Zeker als na een poosje de zelf uitgezochte visjes gegrild zijn en ons tafeltje bereiken, heerlijk !!

Is dit vakantie of niet ?

Na flink genoten te hebben, rijden we verder. We moeten de bergen nog over naar Nafplion, ooit de hoofdstad van Griekenland. Het is warm, de thermometer geeft 31 graden aan, maar er staat een flinke wind, dus als je buiten bent, is het prima te doen. Maar dan betrekt het al snel en voor we het beseffen rijden we in een fikse regenbui. Er vormen zich al kleine riviertjes op de straten, oeps ! De temperatuur zakt naar 18 graden, dit is heel andere koek, wég vakantiegevoel ! Enige pluspuntje is dat we in de verte ‘het licht’ zien, we rijden dus wel de goede kant op.

bruidspaar in Nafplion

In Nafplion is het gelukkig droog en breekt de zon voorzichtig weer door. Zonder al te veel problemen vinden we ons lieve pensionnetje. Een superkamer, lekker ruim (het heet dan ook een suite :-)), klein balkonnetje, hier houden we het wel twee nachtjes uit !

Nieuwsgierig naar het stadje, doen we een rondje. Het is niet zo groot, een kleine boulevard, een oude binnenstad, die een beetje Italiaans aandoet. Marmeren straten, het is er leuk.

Bij een ijssalon kunnen we de verleiding niet weerstaan. We lopen naar binnen en echt direkt beginnen een aantal vrouwen alle soorten ijs (en dat zijn we nogal wat) op te noemen, nou ja ‘opnoemen’, de stemmen zijn nogal luidruchtig, ‘toe te schreeuwen’ is misschien beter op zijn plaats. Als ik tijdens de opsomming even wat tegen Erik zeg, krijg ik een reprimande, ze vertelt het maar 1 keer, dus ik moet wel luisteren … De sfeer is er leuk en we laten ons graag overhalen door deze luidruchtige dames. Even later smullen we van heerlijk zelfgemaakt ijs … jammie !
Dus ja, wat een (eerste) dag ! Het is hier erg leuk, de sfeer is supergrieks, maar dan zonder de vele toeristen die je altijd op de eilanden ziet. Erg benieuwd naar de dag van morgen, maar eerst douchen, slapen, uitrusten … truste !

Griekenland 2011 !

De site is weer in de lucht, dus hier alsnog de link naar ons reisschemaatje voor de komende drie weken : http://www.erikenwilleke.nl/GRIEKENLAND2011.pdf

Naar Griekenland !!

Nog eventjes wachten ... het afstreepbriefje boven mijn bed is bijna vol ... nog 7 nachtjes slapen. Griekenland, helaas slecht in het nieuws de laatste weken (en ik vrees dat, ondanks ons bezoek, dat er niet beter op zal worden), maar we komen eraan !

De gedachte aan de heerlijke dikke Griekse yoghurt met walnoten en honing doet me kwijlen, laat staan de gedachte aan de heerlijke tzatziki ... en de Griekse blauwe luchten, de hete zon op je huid, maar wel met een verkoelend Grieks zeebriesje ...

Nou ja, je leest het vast wel tussen de regels door, we zijn toe aan Griekenland ! Afgelopen weekend even een leuk schemaatje gemaakt met website-adresjes enzo, zodat jullie een beetje met ons mee kunnen reizen. Ik probeer het binnenkort even online te zetten.

En als we dan eenmaal daar zijn, maken we af en toe wel even tijd om een bericht of fotootje op ons weblog te zetten, dus hou die dan ook even in de gaten !

Hier wat fotootjes van een oude molen op Kythira, een van onze plekjes ...