zaterdag 6 december 2014

Streetfood it is!



’s Middags hebben we een afspraak met Ifty van Calcutta Walks, een kleine organisatie die in de stad wandelingen organiseert. Uit ervaring weten we dat Ifty en zijn collega’s heel veel van Calcutta weten, het is altijd leuk om met ze op pad te gaan. Deze keer hebben we gekozen voor de street-food wandeling, zelf durven we nauwelijks (of eigenlijk niet) van de straat te eten en we zijn eigenlijk wel nieuwsgierig wat wij wel en niet veilig kunnen eten en hoe al die heerlijk ruikende gerechten smaken! Ifty vertrouwen we volledig, met hem durven we dit avontuur wel aan.

We hebben afgesproken voor het Oberoi Hotel, een chique hotel in Calcutta wat hier eigenlijk een beetje ongepast is. Omdat we nogal op tijd zijn (dus veel te vroeg), gaan we even het hotel binnen. Het is hier altijd heerlijk plassen, schone wc’s die heerlijk ruiken, warm water om je handen te wassen in heerlijk ruikend zeep. Zachte handdoekjes om je handen mee af te drogen, een altijd zalige ervaring in het o-zo smerige Calcutta ;-).

Als Ifty ook arriveert gaan we gelijk aan de wandel. We manoeuvreren ons tussen de drukte voor de marktkramen door die onder de arcades van het Oberoi zijn uitgestald. Ondertussen praten we bij. Via facebook houden we het hele jaar contact. Hij is bijna een jaar geleden vader geworden van een tweeling, een koningskoppel. Hij is een trotse vader. Zijn onderneming gaat goed, zo goed dat hij het gerust flink uit zou kunnen breiden, maar dat doet hij niet. Hij wil zelf graag (een deel van) de wandelingen blijven doen en niet de hele dag als directeur achter een bureau zitten. Klein maar fijn.

Bij de eerste stop krijgen we een ‘roll’. Een bedrijfje wat er al zit vanaf 1923 en het is nog steeds in handen van dezelfde familie. De vulling van de roll is werkelijk heerlijk. De roll is ontstaan doordat voetbalfans dit een lekker gerecht vonden, maar meestal geen tijd hadden om hier lang te wachten om het op te eten. Dus werd het maar ‘ingerold’ en meegenomen. Het is een soort wrap.

Daarna stoppen we bij de thumps-up dealer, dé cola van India. Zoeter dan de cola die wij gewend zijn, hier in India al tientallen jarenlang een regelrechte hit. Inmiddels overgenomen door Coca Cola, dat is dan weer jammer. We proeven hier een masala-thumsup en dat is heel onverwacht best lekker!



Ifty vraagt of we bekend zijn op Parkstreet, want als dat zo is, zou hij ook de andere kant van de stad op kunnen gaan. We vragen om ‘de andere kant’ want ja, we komen best vaak op Parkstreet. En het wordt steeds leuker, drukke straten vol met mensen, straten waar we nog nooit gelopen hebben. We genieten volop. Ifty loopt als zijnde onschendbaar door de stad. Drukke kruispunten schuwt hij niet, hij steekt gewoon in het midden over, op een hele relaxte manier. Wij volgen hem, schichtig om ons heen kijkend of we toch niet aangereden worden. Hadden we maar iets meer van zijn vertrouwen.



We lopen door een wijk die gedomineerd wordt door moslims. Veel kleine moskeetjes, veel mannen op straat. 30% van de bevolking in Calcutta is moslim (in heel India ligt dit percentage op ongeveer 12%). Ifty groet hier en daar. Hij is hier duidelijk thuis, het blijkt dat hij om de hoek is opgegroeid. Hier rende hij als klein kind door de straten, de mensen hier hebben hem zien opgroeien. Het is hier heerlijk, van alles te zien, het is gezellig druk op straat.



Ook hier stoppen we bij diverse straatstalletjes waar eten verkocht wordt. En het is allemaal even lekker. Een man die jahl muri maakt, hij is de derde generatie die dit heerlijke maaltje hier op dezelfde plek verkoopt. Gek idee eigenlijk, want als hij er niet is, is er ook niets. En toch al drie generaties op dezelfde plek. Maar goed, de jahl muri bestaat uit gepofte rijst met allerlei ingrediënten als tomaat, aardappel, komkommer, pinda’s, ui, koriander, etc. en een soort masalakruidenpasta, waarvan het recept al drie generaties niet is weggegeven. De man mixt alles met z’n handen en veegt deze dan af en toe af aan een goor handdoekje dat de hele dag tegen de muur geplakt zit. Hier wordt ik dan weer minder blij van, maar goed, Ifty belooft dat het goed komt. En inderdaad, het smaakt werkelijk heerlijk, waarschijnlijk wel onze favoriet van vanavond!



Even later een stalletje waar een heerlijk drankje verkocht wordt, iets met amandel en melk, het wAS wederom heerlijk. Hier kan je ook een versie met marihuana krijgen. Het lijkt op een groentesapje, maar dan anders ;-). Vooral de dagloners komen dit hier halen om 's nachts te kunnen slapen en om sowieso het leven in Calcutta te kunnen doorstaan. Officieel is het verboden in India, behalve voor aanhangers van Shiva. Er zijn in Calcutta heul veul aanhangers van Shiva dus...




Als laatste neemt hij ons mee voor de lekkerste Biryani van Kolkata. Dit gerecht wordt op straat gemaakt, maar in een soort van restaurant geserveerd. Wel fijn om even lekker gezellig te kunnen zitten, even weg van de drukte en chaos op straat. Middenin het restaurant zijn een soort pashokjes met een gordijntje. Ifty legt uit dat dit voor de vrouwen en kinderen zijn. Vooral traditionele moslims gebruiken deze kamertjes, de man eet dan in het restaurant en de vrouw (eventueel met kinderen) in het kamertje. Ifty vertelt dat ze vroeger, toen hij nog kind was, ook altijd daar aten, terwijl hun vader in het restaurant zat. Eigenlijk vond hij het wel prima, dan konden ze lekker spelen en herrie maken, terwijl niemand er verder last van had. Toch was ik, als naïeve en soms goedgelovige wereldburger, wel een soort van gechoqueerd dat dit hier (nog steeds) bestaat.



En toen was het alweer voorbij, 10 ‘gangen’ en heel wat kilometertjes verder. Wat een superidee om mensen op deze manier met ‘streetfood’ kennis te laten maken en wat hebben we weer veel van de stad en zijn gebruiken geleerd. Mocht je ooit nog eens, om wat voor reden dan ook, in Calcutta geraken, ik raad je zeker Calcutta Walks aan om de stad beter te leren kennen!


Met de metro en de ‘auto’ gaan we terug naar huis. Moe en voldaan gaan we slapen. En nu maar hopen dat onze maag en darmen al dit straatgeweld aan konden… morgen zullen we het weten.

Hieronder nog wat foto's van onze wandeling:






Geen opmerkingen: