Shelley is de vriendin van Rosalie die het project in Dankuni leidt. Momenteel is ze hoog zwanger, nog 6 weekjes te gaan. Haar eerste kindje, alhoewel ze toch al rond de 30 moet zijn (en dat is oud om in India een eerste kindje te krijgen). Er zit een mooi verhaal achter.
Shelley werd namelijk VERLIEFD en dat kan je in India maar beter niet gebeuren. 'Tot overmaat van ramp' was de liefde wederzijds en kwam de jongen uit een lagere kaste. Oeff ... dan heb je dus pas echt een probleem.
De ouders accepteerden deze liefde uiteraard niet. Maar Shelley hield vol en vroeg haar ouders of ze deze jongeman mocht trouwen. Nee dus. Okay, zei ze, maar dan trouw ik met helemaal niemand ! De jaren daarop bleven haar ouders het proberen met nieuwe huwelijkspartners, maar ze bleef weigeren.
Uiteindelijk werden ze bang dat ze nooit meer zou trouwen en stemden ze toch toe. De jongeman had al die tijd op haar gewacht (hoe romantisch !) en twee jaar geleden trouwden ze. Nu is het eerste kindje onderweg. Is dit een mooi verhaal voor een Bollywoodfilm of niet ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten