Gent, monnikken, graffity, oude stad ... wat wil je nog meer ? (deel 3)

Als we binnenkomen, blijkt de ceremonie al begonnen te zijn. Ach ja, Tibetaanse/Indiase/Belgische tijden zullen we maar zeggen. Maar de mandala is nog in takt, dus we zijn zeker niet te laat. Er is nu gelukkig aardig wat publiek, al maakt het de monniken waarschijnlijk allemaal niet uit.

De ceremonie duurt best lang. Niet dat dat uitmaakt, maar we hadden eerlijk gezegd geen idee hoe dit zou gaan, voor hetzelfde geld is het binnen drie minuten geklaard. Maar nee, toen wij binnenkwamen stonden de monniken rondom de mandala en werden er gebeden 'gezongen'. Je kent het misschien wel, soms komt het van heel diep, maar dan ook weer niet ;-). 

Hier een stukje video, precies dezelfde monniken, alleen andere locatie :

Tussen het publiek ('uiteraard' wilde ik bijna zeggen) veel Tibetanen die nu in Gent/Belgie wonen. Naast ons een prachtig stel, moeder en dochter. (Weet iemand hoe ik die meneer met het fototoestel kan weg photoshoppen ??)

En dan (na toch wel een uurtje, schat ik zo) is het tijd om de mandala te vernietigen. Dit ging dan weer redelijk snel. Eerst maakte Gomde Rinpoche een aantal lijnen door de mandala (met een stokje o.i.d.), waardoor hij dus in stukken werd gedeeld. Na nog wat gebeden werd de huis-tuin-en-keuken-veger-met-blik erbij gehaald, die de mandala in fors tempo wegveegde. Weg drie dagen werk! (Maar dit is nu juist die aardse gedachte, loslaten ... )

Uiteindelijk wordt al het zand in een groet beker/kelk gedaan, een deel blijft achter en wordt onder het publiek verdeeld als een soort zegen voor een goede gezondheid.

De kelk met het zand wordt ook nog mooi 'aangekleed',
hij staat trouwens op het bord waar de mandala op gemaakt
wordt, het patroon is nog zichtbaar

En dan is het ook ineens klaar, de muziekinstrumenten worden opgeborgen en het publiek staat er wat verward bij. Iedereen loopt nog even langs 'de kelk', maakt er een foto van en loopt dan verder. Dan pakt een monnik de kelk op en haalt (in een hoekje) de versiering eraf. Ik sta min of meer verbijsterd toe te kijken, is dat dan niet heilig of zo ? Blijkbaar niet, de monnik ziet mij staan, lacht naar me en doet een van die (in mijn ogen) heilige versieringen op zijn hoofd. Hij poseert even voor de foto. Heerlijk, niet te lang blijven hangen in al dat mysterieuze, mystieke, heilige, in de gebeden en ceremonies, gewoon weer met twee benen op de grond, ik hou daar wel van.

Na deze ceremonie volgt er nog een laatste 'onderdeel' van de dag, namelijk de Tibetaanse dansen. Dit vindt plaats in de (reuze ongezellige) gymnastiekzaal. Het zijn wel multi-taskers hoor, die monniken. Zandmandalas, ceremonies, dansen, het wordt allemaal uitgevoerd door een groepje van zo'n 9 monniken.

Voordat het dansen begint wordt de zaal eerst 'klaargemaakt' voor de dans door middel van een ceremonie. Ook wordt de Dalai Lama geeerd. Daarna kan het dansen beginnen.

de zaal wordt met een ritueel gereinigd en klaargemaakt
voor de dansen

De dansen zijn traditioneel Tibetaanse dansen, zoals ze ook in kloosters worden uitgevoerd. Ze hebben allemaal diepere betekenissen, die ook allemaal netjes zijn uitgelegd, maar ik heb het eerlijk gezegd allemaal niet onthouden. Het was wel erg leuk om te zien!

let op de schoentjes van het monster !

de band

En toen was het dan echt klaar. Inmiddels is het eind van de middag. Zullen we nog wat eten in de gezellige oude binnenstad van Gent ? Als we naar buiten lopen, regent het pijpestelen. We besluiten naar huis te rijden, het was ook wel goed zo. Hoeveel meer leuke dingen kan je meemaken op een dag ?

Gent, monnikken, graffity, oude stad ... wat wil je nog meer ? (deel 2)

Tijd voor de lunch ! Niets bijzonders, leuk Italiaans tentje gevonden, lekkere salades/pastas/etc., maar ook 'Bianca, samengesteld uit 5 citroenen'. Nou, daar hou ik wel van, hoe zuurder hoe beter, dus 5 citroenen, kom maar op. Mijn Bianca kwam en een lichte teleurstelling maakte zich van mij meester, het was gezoet ... een 'gewone' spa groen dus ... helaas ...

De lunch was heerlijk, lekker even bijgekomen en al het 'gedoe' rondom de monniken op ons in laten werken. Toch wel apart allemaal. Daarna nog even Gent in, we hadden nog tijd genoeg voordat de zandmandala vernietigd zal worden.

De laatste keer dat wij in Gent waren is twee/drie jaar geleden en toen lag de halve stad overhoop. Overal bouwen, overal zand, steigers, etc. Dat was nog niet helemaal opgelost nu, maar er was wel veel klaar ! En het was mooi geworden allemaal, leuk om te zien.

Hier wat bekende plaatjes :

De Graslei of de Korenlei, ik kan nooit onthouden wie wie is

Kijk nou, geveltjes met niets erachter !!

Toen werd het langzamerhand tijd om terug te wandelen. We wilden immers niets van de 'vernietigingsceremonie' missen. Hoe gaan ze de zandmandala vernietigen ? Er stond tussen de offerandes een mooie pauwenveer. Zouden ze het daarmee doen ? Nieuwsgierig !!!

Maar onderweg worden we afgeleid. In een steegje naast het kleine Begijnhof zijn allemaal artiesten (toch?) bezig met graffiti. Het is duidelijk een georganiseerd geheel. We lopen het steegje binnen, eerst toch wat angstig, want het voelt alsof er hier iets illegaals plaats vindt.

Iedereen is druk en geconcentreerd bezig met zijn kunstwerk. Soms op keukentrapjes. Het een mooier dan het ander. Maar wel leuk, wat zou het idee hierachter zijn ?

Dan zien we een leuk biljet hangen 'graffietsieroute hier verkrijgbaar'. We staan even stil om dit te lezen, er verschijnt een glimlach op ons gezicht. Leuk bedacht. Dan worden we door iemand aangesproken, of we deze route willen hebben. Nou ja, we zijn hier voor de monniken en we hebben geen fiets hier enne ... Voor we het weten hebben we de route in onze handen. Hij is gratis en zolang de graffiti niet weggehaald wordt, kan de route nog jaren mee. Nu we toch een gesprek hebben, wat is de bedoeling van deze dag hier ? Het blijkt dat dit steegje een plaats is waar legaal graffiti gespoten mag worden. Echter, de laatste keer dat dit gebeurde is weer al een aantal jaren terug en de kunstwerken dreigden lelijk te worden en te 'ontkleuren'. Het was allemaal niet zo proper en gezellig meer. Vandaar dat alle oude werken overgeschilderd zijn in een egale kleur en daaroverheen worden vandaag dus nieuwe kunstwerken gezet. Om weer jaren mee vooruit te kunnen! Leuk!

Wat een leuke dag is/wordt dit toch. Eerst monniken een zandmandala zien leggen, dan een astrologielezing, lekker lunchen met een (zoete) citroendrank, wandelen door de oude binnenstad van Gent en dan dit. De dag kan nu al niet meer stuk!

Gent, monnikken, graffity, oude stad ... wat wil je nog meer ? (deel 1)

Afgelopen 30 juni (ja, inderdaad het is weer al eventjes geleden) waren we een dagje in Gent. Op zich niets bijzonders, Gent, een prachtige stad, altijd een dagje (of langer) waard.

Maar toch was het een bijzondere dag. De Tibetaanse Sera monniken uit India doen momenteel een tour door Europa en vandaag doen ze Gent aan. Althans, ze zijn afgelopen donderdag gearriveerd en dit is hun laatste dag hier. De tour maken ze om het Tibetaanse culturele erfgoed te laten zien en om geld in te zamelen voor hun klooster. Daar maken ze ook geen geheim van, gewoon eerlijk.

Arena van Vletingen

We komen halverwege de ochtend aan bij deze prachtige lokatie (zie foto boven). Alhoewel ... binnenin is het heel wat minder romantisch. Het is vroeger een 'rijbaan' geweest (paarden), maar nu is het een gymnastiekzaal ... Achter dit gebouw ligt het Klein Begijnhof.

Als we binnenkomen, zien we in eerste instantie niets. Een grote gymnastiekzaal, maar geen tekenen van een Tibetaanse aanwezigheid. Totdat we achter deze zaal nog een kleiner zaaltje 'ontdekken'. En ja, hier zitten de monniken, geconcentreerd te werken aan een zandmandala. Er heerst een serene sfeer, het is niet druk, maar dat lijkt de monniken niet te deren, ze doen gewoon 'hun werk'.

Het 'gerasp' van de zandhoudertjes is een 'geruststellend' geluid. Haast meditatief. Heerlijk om naar te luisteren, ook voor een lange tijd.

Allerlei kleuren en erachter de 'zandhouders' waarmee de
mandala gemaakt wordt.

Hier een kort stukje (video):

We wachten totdat de mandala helemaal klaar is. Daarna wordt hij op een paar krukjes gelegd en erachter wordt een foto van de Dalai Lama neergezet en een paar offerandes. Vanmiddag volgt een ceremonie waarbij de mandala 'vernietigd' zal worden. Hierbij wordt de vergankelijkheid van het leven gesymboliseerd.

En ja, hij is klaar ! Drie dagen aan gewerkt !

Daarna wordt de mandala op een paar krukjes gelegd

kijk eens hoe prachtig het relief !

klaar om straks 'vernietigd' te worden

Een van de mensen die het bezoek in Gent gecoördineerd hebben, vertelt me dat er een Rinpoche aanwezig is (een door de Dalai Lama erkende reïncarnatie van een tulku(lama)). Gomde Rinpoche doet astrologielezingen, of ik hierin geïnteresseerd ben. Nou ja, ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd, dus dat wil ik wel doen. Aan de hand van je naam en geboortedatum gaat Gomde Rinpoche mij vertellen hoe en wie ik ben. Toch wel een beetje zenuwachtig laat ik me naar hem leiden. Ik stelde me een oude Tibetaan voor met een heel wijs gezicht vol levenservaring. Dat is niet wat ik zie als ik bij de Rinpoche sta. Een jonge kerel met een vriendelijk lachend gezicht. Je zou hem zo uitnodigen voor een hippe lunch in de stad (even omkleden, dat dan wel ..). Ik ga zitten en de monnik die mij brengt, blijft erbij. De Rinpoche spreekt Tibetaans en de monnik fungeert als tolk. Nadat de Rinpoche mijn naam en geboortedatum heeft opgeschreven, komen er een aantal (heel) oude Tibetaanse boekjes tevoorschijn en een schriftje dat duidelijk al heel veel keer gebruikt is en ook helemaal volgeschreven is met Tibetaanse teksten. Het doet allemaal wat mysterieus aan. Hij bladert hier wat, schrijft in een ander schrift wat aantekeningen, bladert weer in een ander boekje en zo gaat hij zeker een minuut of 10 door. Dan ineens richt hij zijn hoofd op, kijkt mij aan en lacht naar me. Toch wel een beetje een opluchting, hij weet nu dus inmiddels wie en hoe ik ben en toch lacht hij (nog) naar me. Via de tolk komt de informatie mijn kant op. En verrek, hij lijkt mij inderdaad te kennen. Ik zal jullie de details besparen, maar ik vrees dat hij veelal gelijk heeft. Behalve toen hij zei dat ik min 2, max 3 kinderen zou hebben. Weet hij veel dat ik er honderden in India heb zitten :-), dat staat vast niet in mijn geboortedatum te lezen ...
Het is best indrukwekkend en moest het even op me in laten werken. Veel eigenschappen van de mens liggen dus al vast bij de geboorte, misschien logisch ? Misschien ook niet ? Wel bijzonder !

Na deze enerverende ochtend, lopen we de stad in. Even tijd om de gedachten te verzetten en ergens een lekkere lunch te scoren.

(om de berichten niet te lang te maken, heb ik deze dag in delen geknipt, dus lees verder bij het volgende bericht)