Gent, monnikken, graffity, oude stad ... wat wil je nog meer ? (deel 3)

Als we binnenkomen, blijkt de ceremonie al begonnen te zijn. Ach ja, Tibetaanse/Indiase/Belgische tijden zullen we maar zeggen. Maar de mandala is nog in takt, dus we zijn zeker niet te laat. Er is nu gelukkig aardig wat publiek, al maakt het de monniken waarschijnlijk allemaal niet uit.

De ceremonie duurt best lang. Niet dat dat uitmaakt, maar we hadden eerlijk gezegd geen idee hoe dit zou gaan, voor hetzelfde geld is het binnen drie minuten geklaard. Maar nee, toen wij binnenkwamen stonden de monniken rondom de mandala en werden er gebeden 'gezongen'. Je kent het misschien wel, soms komt het van heel diep, maar dan ook weer niet ;-). 

Hier een stukje video, precies dezelfde monniken, alleen andere locatie :

Tussen het publiek ('uiteraard' wilde ik bijna zeggen) veel Tibetanen die nu in Gent/Belgie wonen. Naast ons een prachtig stel, moeder en dochter. (Weet iemand hoe ik die meneer met het fototoestel kan weg photoshoppen ??)

En dan (na toch wel een uurtje, schat ik zo) is het tijd om de mandala te vernietigen. Dit ging dan weer redelijk snel. Eerst maakte Gomde Rinpoche een aantal lijnen door de mandala (met een stokje o.i.d.), waardoor hij dus in stukken werd gedeeld. Na nog wat gebeden werd de huis-tuin-en-keuken-veger-met-blik erbij gehaald, die de mandala in fors tempo wegveegde. Weg drie dagen werk! (Maar dit is nu juist die aardse gedachte, loslaten ... )

Uiteindelijk wordt al het zand in een groet beker/kelk gedaan, een deel blijft achter en wordt onder het publiek verdeeld als een soort zegen voor een goede gezondheid.

De kelk met het zand wordt ook nog mooi 'aangekleed',
hij staat trouwens op het bord waar de mandala op gemaakt
wordt, het patroon is nog zichtbaar

En dan is het ook ineens klaar, de muziekinstrumenten worden opgeborgen en het publiek staat er wat verward bij. Iedereen loopt nog even langs 'de kelk', maakt er een foto van en loopt dan verder. Dan pakt een monnik de kelk op en haalt (in een hoekje) de versiering eraf. Ik sta min of meer verbijsterd toe te kijken, is dat dan niet heilig of zo ? Blijkbaar niet, de monnik ziet mij staan, lacht naar me en doet een van die (in mijn ogen) heilige versieringen op zijn hoofd. Hij poseert even voor de foto. Heerlijk, niet te lang blijven hangen in al dat mysterieuze, mystieke, heilige, in de gebeden en ceremonies, gewoon weer met twee benen op de grond, ik hou daar wel van.

Na deze ceremonie volgt er nog een laatste 'onderdeel' van de dag, namelijk de Tibetaanse dansen. Dit vindt plaats in de (reuze ongezellige) gymnastiekzaal. Het zijn wel multi-taskers hoor, die monniken. Zandmandalas, ceremonies, dansen, het wordt allemaal uitgevoerd door een groepje van zo'n 9 monniken.

Voordat het dansen begint wordt de zaal eerst 'klaargemaakt' voor de dans door middel van een ceremonie. Ook wordt de Dalai Lama geeerd. Daarna kan het dansen beginnen.

de zaal wordt met een ritueel gereinigd en klaargemaakt
voor de dansen

De dansen zijn traditioneel Tibetaanse dansen, zoals ze ook in kloosters worden uitgevoerd. Ze hebben allemaal diepere betekenissen, die ook allemaal netjes zijn uitgelegd, maar ik heb het eerlijk gezegd allemaal niet onthouden. Het was wel erg leuk om te zien!

let op de schoentjes van het monster !

de band

En toen was het dan echt klaar. Inmiddels is het eind van de middag. Zullen we nog wat eten in de gezellige oude binnenstad van Gent ? Als we naar buiten lopen, regent het pijpestelen. We besluiten naar huis te rijden, het was ook wel goed zo. Hoeveel meer leuke dingen kan je meemaken op een dag ?