Gent, monnikken, graffity, oude stad ... wat wil je nog meer ? (deel 1)

Afgelopen 30 juni (ja, inderdaad het is weer al eventjes geleden) waren we een dagje in Gent. Op zich niets bijzonders, Gent, een prachtige stad, altijd een dagje (of langer) waard.

Maar toch was het een bijzondere dag. De Tibetaanse Sera monniken uit India doen momenteel een tour door Europa en vandaag doen ze Gent aan. Althans, ze zijn afgelopen donderdag gearriveerd en dit is hun laatste dag hier. De tour maken ze om het Tibetaanse culturele erfgoed te laten zien en om geld in te zamelen voor hun klooster. Daar maken ze ook geen geheim van, gewoon eerlijk.

Arena van Vletingen

We komen halverwege de ochtend aan bij deze prachtige lokatie (zie foto boven). Alhoewel ... binnenin is het heel wat minder romantisch. Het is vroeger een 'rijbaan' geweest (paarden), maar nu is het een gymnastiekzaal ... Achter dit gebouw ligt het Klein Begijnhof.

Als we binnenkomen, zien we in eerste instantie niets. Een grote gymnastiekzaal, maar geen tekenen van een Tibetaanse aanwezigheid. Totdat we achter deze zaal nog een kleiner zaaltje 'ontdekken'. En ja, hier zitten de monniken, geconcentreerd te werken aan een zandmandala. Er heerst een serene sfeer, het is niet druk, maar dat lijkt de monniken niet te deren, ze doen gewoon 'hun werk'.

Het 'gerasp' van de zandhoudertjes is een 'geruststellend' geluid. Haast meditatief. Heerlijk om naar te luisteren, ook voor een lange tijd.

Allerlei kleuren en erachter de 'zandhouders' waarmee de
mandala gemaakt wordt.

Hier een kort stukje (video):

We wachten totdat de mandala helemaal klaar is. Daarna wordt hij op een paar krukjes gelegd en erachter wordt een foto van de Dalai Lama neergezet en een paar offerandes. Vanmiddag volgt een ceremonie waarbij de mandala 'vernietigd' zal worden. Hierbij wordt de vergankelijkheid van het leven gesymboliseerd.

En ja, hij is klaar ! Drie dagen aan gewerkt !

Daarna wordt de mandala op een paar krukjes gelegd

kijk eens hoe prachtig het relief !

klaar om straks 'vernietigd' te worden

Een van de mensen die het bezoek in Gent gecoördineerd hebben, vertelt me dat er een Rinpoche aanwezig is (een door de Dalai Lama erkende reïncarnatie van een tulku(lama)). Gomde Rinpoche doet astrologielezingen, of ik hierin geïnteresseerd ben. Nou ja, ik ben nogal nieuwsgierig aangelegd, dus dat wil ik wel doen. Aan de hand van je naam en geboortedatum gaat Gomde Rinpoche mij vertellen hoe en wie ik ben. Toch wel een beetje zenuwachtig laat ik me naar hem leiden. Ik stelde me een oude Tibetaan voor met een heel wijs gezicht vol levenservaring. Dat is niet wat ik zie als ik bij de Rinpoche sta. Een jonge kerel met een vriendelijk lachend gezicht. Je zou hem zo uitnodigen voor een hippe lunch in de stad (even omkleden, dat dan wel ..). Ik ga zitten en de monnik die mij brengt, blijft erbij. De Rinpoche spreekt Tibetaans en de monnik fungeert als tolk. Nadat de Rinpoche mijn naam en geboortedatum heeft opgeschreven, komen er een aantal (heel) oude Tibetaanse boekjes tevoorschijn en een schriftje dat duidelijk al heel veel keer gebruikt is en ook helemaal volgeschreven is met Tibetaanse teksten. Het doet allemaal wat mysterieus aan. Hij bladert hier wat, schrijft in een ander schrift wat aantekeningen, bladert weer in een ander boekje en zo gaat hij zeker een minuut of 10 door. Dan ineens richt hij zijn hoofd op, kijkt mij aan en lacht naar me. Toch wel een beetje een opluchting, hij weet nu dus inmiddels wie en hoe ik ben en toch lacht hij (nog) naar me. Via de tolk komt de informatie mijn kant op. En verrek, hij lijkt mij inderdaad te kennen. Ik zal jullie de details besparen, maar ik vrees dat hij veelal gelijk heeft. Behalve toen hij zei dat ik min 2, max 3 kinderen zou hebben. Weet hij veel dat ik er honderden in India heb zitten :-), dat staat vast niet in mijn geboortedatum te lezen ...
Het is best indrukwekkend en moest het even op me in laten werken. Veel eigenschappen van de mens liggen dus al vast bij de geboorte, misschien logisch ? Misschien ook niet ? Wel bijzonder !

Na deze enerverende ochtend, lopen we de stad in. Even tijd om de gedachten te verzetten en ergens een lekkere lunch te scoren.

(om de berichten niet te lang te maken, heb ik deze dag in delen geknipt, dus lees verder bij het volgende bericht)