Scones at 'Skoen' Palace

Saampies bij een mooie tuin vlakbij Scone

Vanmorgen staan we de koffers alweer in te pakken, vanavond vertrekken we naar huis. Raar hoor, het was erg kort, maar toch voelt het alsof we hier al weken zijn. We nemen afscheid van Kathleen, de eigenaresse van de B&B, het was een fijne plek om te overnachten.

Als we Rosalie op gaan halen bij Kirsty, staat ze nog onder de douche. Dit is de oude Rosalie weer, doet alles lekker op haar eigen tempo, gisteren was ze duidelijk nog moe van de hele week. Kirsty voorziet ons van een bakje thee en voor we het weten staat Rosalie aangekleed en wel voor onze neus. Na een snel ontbijtje rijden we richting Scone Palace (wat je overigens uitspreekt als ‘skoen’, zomaar een weetje ..). Dit is het paleis waar ooit alle Schotse koningen gekroond zijn. De oprijlaan is al indrukwekkend, mag ik hier wel oprijden met mijn simpele corsa ? Je waant je even de koningin zelf. Het paleis in indrukwekkend, niet bijzonder mooi of zo, maar het past gewoon in zijn omgeving. Met de achtergrond ervan in je achterhoofd, wordt je er wel even stil van. Het is een enorm gebied, met prachtig onderhouden tuinen en velden. In augustus is hier het Runrig-concert en ik kan me haast niet voorstellen dat ze dat hier doen. Herrie in zo’n prachtige, stille, mooie omgeving lijkt haast niet gepast. Ach ja, we zullen zien.

Scone Palace

We bezoeken het paleis, wat slechts deels toegankelijk is, omdat het nog steeds bewoond wordt door dezelfde familie (sinds 16xx). Er hangen binnen veel familiefoto’s, waardoor het haast lijkt alsof je bij hun op bezoek bent.

Een prachtige ruimte in het paleis heeft een leuk en toch ook somber verhaal. Queen Victoria heeft in 1842 1 nacht in dit paleis geslapen. ‘Scone’ werd hier twee jaar van tevoren al op de hoogte gesteld. Er heeft dus twee jaar paniek geheerst in de omgeving, de afgelopen 200 jaar was er niemand van de koninklijke familie in Schotland geweest en ze wilden laten zien dat dit deel van de UK ook een ‘beschaafd’ deel was. Er is zoveel geld uitgegeven voor deze ene nacht, dat heel veel ondernemers daarna failliet zijn gegaan. Zowat het hele paleis is onderhanden genomen, nieuw meubilair, servies, nou ja, noem het maar op.

Na het ‘rondje paleis’ zijn we heerlijk in de paleistuinen neergestreken met een kop thee en een scone. Wat een superweertje toch !

Having a scone at Scone

Rosalie haar hersens draaien op volle toeren. Er komen allerlei ideeën op voor het Schots-Indiase project. Voor ik het weet zitten de twee weken in december (als Erik en ik weer naar Calcutta gaan) alweer vol. Zoveel plannen, zo weinig tijd, mmm...

Ideetjes opdoen in de tuin van Scone Palace

Tussen de mensen door lopen de trotse pauwen van Scone Palace. Ik meen gelezen te hebben, dat er al 200 jaar pauwen rondlopen in de tuinen van het paleis. Richard (de vriend van Fiona) vertelde hier gisteren nog een leuk verhaal over. Hij had ooit drie pauwen gekocht. Maar ja, hij had niet beseft dat ze nogal een herrie maken, zowel overdag als ’s nachts. De buren waren dus niet helemaal gelukkig met deze aankoop en ook Richard’s nachtrust leed er duidelijk onder. Op een gegeven dag heeft hij Scone Palace gebeld met de vraag of hij zijn pauwen daar kon brengen. De beheerder van de tuinen reageerde enthousiast, natuurlijk kan hij ze hier brengen ! Hij reed dus met zijn oude pick-up met drie pauwen in het bakkie de prachtige oprijlaan op. Een beetje stiekem, want hij schaamde zich voor zijn oude auto, maar ja, in hoeverre kan je daar ‘stiekem’ oprijden ?? Samen met de beheerder deed hij de pauwen in een houten kooi, wat op zich al een hele klus was. Toen kwam de vrouw des huizes kijken, ze had de oude pick-up zien rijden en vroeg zich af wat er gaande was. Toen ze een blik werpte op de pauwen, mocht er maar eentje blijven. Ze heeft blijkbaar alleen volbloed-Indiase-pauwen (ik wist niet dat deze bestonden ??) en die andere twee waren bastaards. Dus Richard reed dus enigszins teleurgesteld met twee pauwen weer naar huis. Uiteindelijk heeft hij deze bij een ander paleis afgeleverd, die wat minder kieskeurig waren. Bij elke pauw die we dus rond zagen lopen, vroegen we ons af of het die van Richard zou zijn …

De pauw van Richard ??

Na ons bezoek aan Scone Palace, rijden we naar een gezellig soort ‘intratuin op zijn Schots’ voor een lunch met Fiona en Kirsty. Het is eigenlijk een prachtig mooie grote tuin, waar je heerlijk doorheen kunt ‘banjeren’ en dus ook kan lunchen.

Kirsty en Fiona

En natuurlijk gaat het gesprek maar over 1 ding, ideeën opdoen voor het Schots-Indiase project. Na de lunch hebben we zowaar een paar concrete ideetjes, die we bij ons (Erik en ik) bezoek in augustus verder uit zullen werken. Fiona en Kirsty gaan in oktober naar Calcutta en wij in december, dus misschien kunnen zij wat voorbereidingen treffen, zodat wij het in december af kunnen maken !

Hierna nemen we afscheid, wij gaan door naar Edinburgh, onze vlucht gaat vroeg in de avond. Omdat we nog ruimschoots op tijd zijn, rijden we binnendoor.

In dit deel van Schotland (Fife) veel koolzaad-velden voor de biobrandstof

Het gebied tussen Perth en Edinburgh is licht glooiend, af en toe een meer en/of rivier en met die wolkeloze blauwe lucht erboven … wat wil je nog meer ? We stoppen even bij Queensferry om te genieten van het uitzicht op de twee bruggen en van de frisse wind die aan het water waait.

Queensferry

Rechts de Forth Rail Bridge uit 1890 (met links de Forth Road Bridge)

Hierna rijden we door naar de luchthaven en leveren we onze auto in. Het zit erop helaas, maar we hebben genoten, het waren een paar leuke dagen met veel bezienswaardigheden, prachtig weer en met een paar fijne mensen om ons heen !

Mam met op de achtergrond de Forth Rail Bridge van Queensferry