maandag 31 augustus 2009

Een heerlijke Schotse dag (27 aug 09)

Als we vanmorgen wakker worden, schijnt, tot ieders verrassing, de zon. De lucht ziet er prachtig blauw uit, geen wolkje te bekennen. Eigenlijk willen we gelijk naar buiten, maar het heerlijke ontbijt van Kathleen houdt ons nog even tegen. Vers fruit, warme broodjes, eitjes in alle vormen, met Kathleen's stralende glimlach (en gezellige kwebbel) erbij als slagroom op de taart. Genieten dus.

Daarna naar buiten. We rijden eerst even langs Scone Palace, kijken of we al iets van de opbouw van het concert-terrein kunnen meekrijgen. We rijden de prachtige oprijlaan op, maar zien nog niets. Als we oog in oog staan met het paleis, wordt Erik toch wel nieuwsgierig naar het paleis zelf. Alhoewel ik (Willeke) er in juni nog ben geweest, gaan we toch gezellig nog even samen kijken. Ondertussen heeft de blauwe lucht stiekem plaatsgemaakt voor fikse bewolking, jammer, maar goed, vooralsnog is het wel droog !

Scone Palace vanuit de (vroegere) hoofdpoort
Vanuit de bibliotheek van het paleis kunnen we de opbouw van het podium goed zien. De locatie is prachtig, zo langs de rivier de Tay. Een van de gidsen vertelt trots dat de zanger van Runrig, Donnie, in de buurt woont. We laten haar maar in de waan, Donnie is al ruim 10 jaar niet meer de zanger van Runrig, maar dat heeft ze blijkbaar (nog) niet meegekregen.
Eigenlijk waren we van plan om vandaag naar Inverness (Loch Ness) te rijden, maar ondertussen is het al eind van de ochtend en zijn we nog maar 4 kilometer buiten Perth. Inverness gaat dus niet meer lukken vandaag, het is zo'n 2,5 uur rijden, we willen daar ook nog wel iets bekijken en moeten uiteraard ook nog terug. We verplaatsen dat plan dus maar naar morgen.
We rijden wel richting het noorden verder. Binnendoor richting Aberfeldy, waar we bij Grantully worden verrast door een stuk rivier met fikse stroomversnellingen. Hier wordt dan ook naar hartelust wild-water-gevaren met kano's. Heel leuk om naar te kijken, er is een soort parcours uitgezet door middel van touwen die boven het water hangen.
Hierna rijden we door richting de Shiehallion, een Schotse 'berg' van 1083m hoog, ook wel het centrum van Schotland genoemd. Een prachtige omgeving met mooie vergezichten. We buigen af naar rechts en rijden noordelijk van Loch Tummel verder met ook hier weer prachtige vergezichten over het meer. Bij de Loch Tummel Inn stoppen we, het is redelijk weer, de zon schijnt af en toe zwakjes door de wolken heen en we hebben trek, het is tijd voor de lunch! Even later zitten we buiten met twee heerlijke sandwiches te genieten van het goede leven.

Daarna rijden we door naar Pitlochry om langs te gaan bij de Blair Athol Whiskey Distilleerderij. Het is 5 over half 3, de rondleiding is net vertrokken, pas om half 4 is er weer plaats, daarna weer om 4 uur. We kopen alvast kaartjes voor de tour van 4 uur en rijden naar de 'Dam and Fishtrap' van Pitlochry. Eigenlijk weten we niet precies wat het is, maar het begrip 'vistrap' heeft onze nieuwsgierigheid gewekt. Het blijkt een stuwdam te zijn die gebruikt wordt voor het opwekken van elektriciteit. De vistrap ligt ernaast om de vissen (vooral zalm) de gelegenheid te geven naar het hoger gelegen stuwmeer te zwemmen. Je mag hier op de stuwdam lopen, een prachtig gezicht, het niveauverschil is echt enorm, aan de ene kant een prachtig rustig meer, aan de andere kant spuit het water met veel geweld uit de stuwdam de rivier in. Ook mag je in de stuwdam kijken. Reuze interessant, een mooie 'attractie'.


Hierna rijden we terug naar de distilleerderij. We leren dat deze een van de weinige is die alleen maar een Single Malt Whiskey produceert. Hij is zelfs ook alleen maar hier te koop, verder nergens. Een uniek produkt dus. Na afloop hoort er uiteraard een proeverij bij. Normaal vind ik (Willeke) het eigenlijk gewoon smerig, maar na enige uitleg hoe je whiskey eigenlijk moet drinken, smaakt het al stukken beter. Maar toch nog niet goed genoeg om gelijk fan te worden. Wellicht moet je zoiets ook leren drinken.

Als de tour afgelopen is, regent het pijpestelen. Mmmm, dat is nou jammer, het ging zo lekker vandaag. We wilden nog even in Pitlochry rondkijken (winkelen), het is een gezellig dorpje met levendige winkelstraatjes. Maar ja, nu dus even niet. We besluiten naar Dunkeld te rijden, van de vorige keer weet ik dat daar een pub is waar wekelijks muziek wordt gemaakt, misschien kunnen we ontdekken wanneer dat is, dan kunnen we daar deze week nog naar toe.

Ook daar regent het flink en we duiken de pub in voor een drankje. Hier zien we dat het vanavond al 'fiddle-avond' is. Aha! Heeft de regen toch nog iets goeds teweeg gebracht. Maar ja, het is kwart voor 6 en de muziek start om half 9. Het stopt niet echt met regenen, dus een rondje door het dorp zit er wat ons betreft even niet in. Al etend en drinkend brengen we de tijd door. Zo af en toe loopt er een 'fiddle-kistje' de pub in en zo tegen half 8 verdwijnen deze allemaal naar boven. Later ontdekken we dat ze eerst les krijgen. Om half 9 komen ze terug de bar in en wordt er gezellig muziek gemaakt. Er is geen programma, iemand start een nummer en de rest valt bij. Af en toe komen er zelfs nieuwe muzikanten aanlopen en zo tegen half 10 lijkt de boel compleet. Er staat zelfs een fikse contra-bas, er is een pianist, iemand speelt de fluit, de mandolin, gitaar, later komt er nog een mondharmonica, het is helemaal goed. Als we informeren waar alle muzikanten vandaan komen, spreken we toevallig een Amerikaanse aan. Haar man speelt een soort gitaar en is ook zomaar binnen komen vallen. Iedereen mag gewoon meedoen. Later spreken we een andere vrouw die uitlegt dat iedereen van overal uit Schotland vandaan komt. Zelf moet ze twee uur rijden om hier te komen, maar ze vind het zo geweldig om te doen, dat ze dat er wel voor over heeft. Ze vertelt ook dat iedereen die wil, gewoon aan kan schuiven. De sfeer is dan ook fantastisch. Biertje, muziek, ondertussen is de pub ook helemaal volgelopen met zowel gewone pubgangers als muziekliefhebbers, helemaal goed ! (Later horen we dat deze pub ooit toebehoorde aan Dougie MacLean, die deze muziektraditie heeft ingezet, de nieuwe eigenaar heeft het gelukkig allemaal zo gelaten.)

Aan het eind van de avond gaan we meesten naar huis, de die-hards blijven over, de muziek blijft. Helemaal geweldig om zoiets eens mee te maken, ik blijf voorlopig mijn grepen op de gitaar nog maar even oefenen, wie weet kan ik op een dag hier ook nog wel eens mee doen !!

Geen opmerkingen: