dinsdag 1 september 2009

Een slagveld en heel veel glens en lochs (28 aug 09)

Als we vanmorgen wakker worden, horen en zien we het eigenlijk al. De regen is vannacht niet gestopt. Als we gaan ontbijten zit Kathleen eraan te denken om een bordje op de deur te hangen met verontschuldigingen voor het slechte weer in Schotland. Ach ja, we hadden gisteren een prachtige dag, dus dat zullen we nu wel een beetje moeten bekopen.

Erik slaat een volledig Schots ontbijt naar binnen, inclusief de haggis en black pudding. Ik hou het bij de scrambled eggs met zalm, ook niet niks hoor, Kathleen houdt niet van kleine porties :-). Na het ontbijt rijden we naar Inverness, het regent nog steeds flink. Het is een heel stuk, na zo'n 2,5 uur komt Inverness in zicht. Gelukkig is het ook droog geworden en af en toe piept de zon even tussen de wolken door.

Net buiten Inverness is 'Battlefield of Culloden', waar in 1746 een veldslag plaatsvond tussen regeringstroepen en de Jakobieten, zeg maar tussen de Engelsen en de Schotten. Hierbij hebben de Schotten voorgoed hun onafhankelijkheid verloren, er vielen tussen de 1500 en 2000 doden. Het slagveld is zo goed als mogelijk teruggebracht in de staat van 1746, rode en blauwe vlaggen geven de gevechtslinies aan en er zijn diverse monumenten en grafheuvels om de omgekomenen te herdenken en te eren. Een paar jaar geleden is er een spiksplinternieuw bezoekerscentrum gebouwd, heel modern, maar toch valt het bijna weg in de omgeving, erg mooi gedaan.

bezoekerscentrum van 'Battlefield of Culloden'

blauwe vlaggen geven de linie van de Jakobieten aan

de slachtoffers onder de Jakobieten werden 'per clan' begraven

Hierna rijden we door Inverness naar de westoever van Loch Ness, vooral bekend om het beroemde monster. Bij Drumnadrochit komen we even op bekend terrein, hier vond 2 jaar geleden het grote Runrig concert plaats, precies op de natste dag in Schotland sinds tientallen jaren. Het was goed om te zien dat er op de plaats van de modderpoelen nu weer prachtig groen gras groeide.

Af en toe stoppen we voor een fotootje, bij Fort Augustus genieten we even lekker van het zonnetje op een terras, ja, ja, je leest het goed, de zon schijnt flink, heerlijk ! Hier ligt een heel sluizencomplex, het hoort bij het Caledonian Canal, een verbinding tussen de Noordzee en de Atlantische Oceaan, een kanaal van noord naar zuid door Schotland, die een aantal lochs met elkaar verbindt. Toevallig gaan er net twee zeilbootjes door het complex, maar dat gaat wel even duren hoor, na een half uur waren ze nog niet eens op de helft.

bootje door een van de 6 sluizen bij Fort Augustus

We rijden verder langs de prachtigste lochs en de door de mooiste glens. Wat is Schotland toch prachtig, zeker nu met deze mooie wolkenluchten en de zon. Het uitzicht is in dit deel nooit saai, de grootsheid van de natuur maakt je nietig. Maar niet vervelend, het is een mooi gevoel.


Als we terugkomen, frissen we ons snel even op. Om 7 uur hebben we met Kirsty en Fiona afgesproken om samen wat te eten. Beide dames hebben een druk schema dit weekend en dit was de enige avond dat we allemaal tijd hadden. Het is gezellig, even lekker bijpraten en elkaar moed inpraten om straks weer naar Calcutta te gaan. Want dat is 'de link', Calcutta en Rosalie.

Redelijk op tijd zijn we weer terug bij onze B&B, dat ondertussen vol (5 kamers) zit met Runrig-concertgangers. Uit Zweden, Duitsland, Nederland (wij ...) en Engeland, hoe internationaal kan je het hebben ? Morgenochtend waarschijnlijk Runrig muziek bij het ontbijt, al moet Kathleen tot haar schaamte bekennen dat ze geen Runrig cd in huis heeft. Misschien moeten we morgenochtend even samenspannen met elkaar om voor zondag een laat ontbijt te regelen, want voor 9 uur ontbijten is dan wel erg vroeg ...

Geen opmerkingen: