Wat een pret in Prayrona 3

Vanmorgen kunnen we voor het eerst deze week min of meer uitslapen en dat kunnen we best even gebruiken ;-) Maar het is ook onze laatste dag, morgenochtend vroeg vliegen we terug naar huis, dus we moeten ook alvast wat inpakken. Op ons gemakkie worden we wakker, ontbijten we, pakken we alvast wat in, zoeken we de spullen bij elkaar voor de les van vandaag en lopen we richting Sudderstreet. Maar eerst voor de lunch langs bij Flurries, een grote bistro-achtige zaak met de mooiste taarten en gebakjes. Maar natúúrlijk lunchen we hier heel gezond met sandwiches ! Het is erg warm vandaag, het voelt veel heter aan dan de afgelopen dagen en het beetje wind dat er staat is ook nog eens goed heet. Dat belooft nog wat.

Nadat Wilbert een fluit gekocht heeft en na onze (waarschijnlijk) laatste mango-juice bij Blue Skye, zitten we om 1 uur 's middags samen met Rosalie in de taxi van Mr. Khan. Pruttelend gaan we op weg naar de Prayrona 3 school. De taxi van Mr. Khan is al jaren aan vervanging toe. Erik zou zeggen : “Die taxi is al 4x versleten”. Hij schijnt eind maart een nieuwe te 'krijgen', maar ja, eerst zien, dan geloven is hier het credo. Reena en Ashit staan ons al op te wachten. De omgeving van deze school doet een beetje landelijk aan, al is het midden in de stad. Er staan hier af en toe rietachtige huisjes en er is wat meer groen aanwezig. De kinderen komen één voor één binnen, zetten hun schoentjes netjes aan de kant (tenminste, dat probeert Ashit te stimuleren) en gaan naar binnen. Veel kinderen moeten overdag op hun jongere broertjes en zusjes passen, dus die komen dan ook mee. Daarom zitten er dus af en toe van die schattige kleintjes in de klas !


We drinken een bakje thee en Ashit roept alle kinderen bij elkaar in de hal. Dit is de grootste ruimte van het gebouw en alleen hier kunnen alle kinderen bij elkaar zitten om les te krijgen.


We doen de Jack-in-the-Box les, Rosalie leest het verhaal voor, de kinderen mogen zelf aan de Jack-in-the-Box draaien, soms verlegen, soms vol bravoure en daarna mogen ze hun eigen masker maken. We delen de maskers uit en de viltstiften. De oudere kinderen gaan gelijk aan de slag, maar de jongsten zitten ons wat verward aan te kijken. Als we voordoen hoe het werkt, zo'n viltstift, hebben ze niet veel meer nodig en kleuren ook zij er lustig op los.





De kinderen zijn nog wat bedeesd, de school is immers nog maar een goede maand open, maar er is al verschil met vorige week. Toen werden we angstvallig in de gaten gehouden, die witte vreemdelingen met die gekke spelletjes, maar nu wordt er al volop naar ons gelachen, gelukkig maar ! Als iedereen klaar is met zijn masker, worden er nog wat stroken crepepapier opgeniet, waarna we een hele klas met gekleurde maskers hebben !



Een prachtig gezicht. Hierna doen we nog een rondje Jack-in-the-Box met de kinderen zelf als op springende Jack. Ze genieten, vinden het prachtig en wij ook. Daarna is het dan toch echt afgelopen, de kinderen krijgen hun (late) schoollunch en Reena heeft voor ons heerlijke zoetigheden gekookt en gekocht. Het smaakt allemaal prima, we worden hier echt verwend.

de zoetigheden die Reena en Ashit voor ons geregeld hebben

Door de open ramen kijken we stiekum naar beneden en zien we de kinderen met hun masker huiswaarts keren. Ze zijn er trots op, laten het aan vriendjes en vriendinnetjes zien en helpen hun jongere broertje of zusje met het opzetten ervan. Een aandoenlijk tafereel.


De school bestaat ruim een maand en er komen al 45 kinderen naar school, maar buiten dat komen er ook nog eens 20 kinderen hun huiswerk maken. Zij gaan naar een formele school, maar kunnen thuis bij hun ouders niet terecht voor vragen en bijscholing, omdat hun ouders veelal niet kunnen lezen en schrijven. Reena en Ashit hebben hun school ook opengesteld voor deze kinderen, is het niet geweldig ? Op zaterdag worden er teken- en toneellessen gegeven, natuurlijk vinden alle kinderen dat erg leuk. Maar alleen als de kinderen elke dag braaf naar school toe komen, mogen ze ook op zaterdag deelnemen. Een extra stimulans ! Aan het eind van de middag brengt Khan ons terug bij het hotel. We zijn kapot, het was zó warm vandaag en het was zó leuk om de kinderen te helpen ... we kunnen haast niet meer.

zo zien je voeten er dus uit na twee weken calcutta
(en ze worden echt twee maal daags gewassen !!)

Met de taxi rijden we weer richting het centrum. Onderweg slaat de taxi af en Khan krijgt hem niet meer aan de praat. Oeps ! Maar na wat aanduwwerk van Wilbert, slaat de taxi alsnog aan, gelukkig maar ! Aangezien het de laatste keer is dat we met Khan meerijden, geven we hem een kadootje. Wilbert heeft de afgelopen week een mooie foto van hem gemaakt en deze hebben we in laten lijsten (200 roepies, ca 3 euro). Hij is er erg blij mee, zoals je wel kan zien op de foto, hij was erg verrast.


Jammergenoeg kan hij ons niet naar de luchthaven rijden, omdat Rosalie hem morgenochtend nodig heeft. (De volgende dag horen we van Rosalie dat 's nachts de banden lek zijn gestoken van de taxi, terwijl Khan erin lag te slapen ...) 's Avonds spreken we met Rosalie af bij Fire and Ice, een goed restaurant vlakbij ons hotel. Het is ons afscheidsetentje.


We geven Rosalie een mooi boek als dank voor haar zorgen om de kinderen en hebben nog een (voorlopig) laatste gezellige avond. Maar als we later afscheid nemen, weten we dat het niet voor lang zal zijn ! We'll be back !