Scone Palace, de Tay, Runrig ! (29 aug 09)

Vanmorgen komen we erachter waarom Kathleen zulke genereuze ontbijten serveert. Ze wil graag goed voor haar gasten zorgen en als er goed wordt ontbeten, kan je 's middags volstaan met een simpele sandwich, dus per saldo spaart het je dus geld uit ! Er zit dus nog een gedachte achter ook ...

Na het ontbijt rijden we de stad Perth in, we zijn hier nu een paar dagen, maar hebben eigenlijk nog niets van de stad gezien. Het is niet erg groot, maar ligt wel mooi langs de rivier de Tay, om in Scone te komen, moet je de rivier oversteken (er zijn gelukkig twee bruggen :-)). We kijken waar de shuttlebus naar het concert vanmiddag vertrekt en drinken in het gezellige centrum een bakje koffie. Er zijn al heel wat Runrig-gangers op de been, te herkennen aan het runrig-shirtje of runrig-petje. Onze shirtjes liggen nog thuis, lekker handig ...

Perth

Zicht over de Tay op Perth

Zicht over de Tay richting Scone

Aan het eind van de ochtend brengen we de auto 'thuis', maken we ons concert-klaar (d.i. na Drumnadrochit : vooral genoeg regenkleding meenemen) en lopen op het gemak naar de shuttle-bus halte. Hier staat al een flinke rij met mensen te wachten, maar als even later de eerste dubbeldekker verschijnt, kunnen we gelijk al mee. Gelijk met de eerste mensen lopen we het terrein bij Scone palace op, het podium is zo gesitueerd dat je het paleis aan de linkerkant kunt zien. Achter je is dan de rivier de Tay. Het is droog en af en toe schijnt de zon flink. Er staat ook een fikse wind, maar als je uit de wind in het zonnetje zit, is het gewoon heet. Heerlijk ! We doen een rondje op het terrein, overal eet- en drinktentjes en er is een grote tent met allemaal Schotse specialiteiten. Het is hier nog rustig en omdat we de lunch hebben overgeslagen, kopen we hier een echte hooglander-burger. Ze worden professioneel gebakken, de kok staat voor een plaat met zo'n 20 burgers en staat ze één voor één te temperaturen of ze al gaar zijn. Ik weet niet of dit vanavond ook zo gaat werken, als alle 17.500 mensen gearriveerd zijn, maar goed. Vooralsnog duurt het een minuutje of 5 voordat we lekker zitten te smikkelen van deze toch wel erg smakelijke burger. We kunnen zelfs buiten zitten aan een soort picknick-tafels, gezellig hoor.

Erik voor de foodhall met heerlijke Schotse gerechten

Langzaamaan druppelt het terrein vol met mensen. Wat vooral opvalt zijn de ex-drumnadrochit gangers. Trots met hun shirtje (i survived ..) of van boven tot onder al in de regenkleding gestoken (mij zal deze keer niets gebeuren ...). Ook de laatste wellie-mode is hier goed zichtbaar. Met bloemetjes, streepjes, balletjes, gitaren, noem het maar op. En dan natuurlijk de echte Schotse mannen, uitgerust met hun kilt (met alles erop en eraan), meestal met vrouw en kind(eren). Wat dat betreft is dit voor veel mensen een familie-uitje en de sfeer is dan ook erg gemoedelijk.

Om een uur of vier begint het programma. 's Middags staan er vier Schotse bands op het programma, Fred Morrison, The Blair Douglas Band met Kathleen McInnes (who let my family in ? I told the security, no mcinneses !), King Creosote en The Peatbog Faeries. Vooral de laatsten maakten er een feestje van.

The Peatbog Faeries

En rond half 9 was het dan zover, waar iedereen voor kwam: Runrig. Vanwege het 'instorten' van de gitarist (hij moest twee maanden geleden nog een by-pass) hun eerste optreden dit jaar (er werden twee tours op het laatste moment afgelast). Het was super, de muziek was erg goed, ze hadden er duidelijk erg veel zin in. Voor we het wisten, was het over. Niet dat ze kort speelden (ruim twee uur), maar omdat 'time flies when you're having fun'. Met de shuttle-bus waren we vrij snel weer terug in Perth en nog voor 12 uur waren we terug bij onze B&B. Moe maar voldaan duiken we ons bedje in, wat een heerlijke dag was dit !!