zondag 12 augustus 2012

Something old, something new, something borrowed, something blue …



Dat vat de dag wel aardig samen denk ik. Naar ‘something borrowed’ moeten we wel even zoeken (huurauto dan maar), maar de rest klopt precies.

Afgelopen nacht hebben we goed geslapen! Buiten verwachting koelde het halverwege de nacht gelukkig toch af. We hadden de deur van onze yurt open gelaten en dat bleek een goed idee. We werden wakker onder ons dekbed. Echt stil is het hier niet. Blaffen de straathonden niet, dan kraaien de hanen wel en dit niet op het tijdstip dat hanen horen te kraaien…  Klingelende geiten die wel heel vroeg wakker worden en krekels die maar doorgaan. Maar goed, niets ernstigs om nou echt wakker van te liggen en die krekels geven altijd zo’n heerlijk vakantiegevoel!

Als we naar buiten lopen om te douchen is het heerlijk, de zon komt net op achter de bergen. We zitten een beetje in een vallei dus het duurt even voordat de zon hier schijnt. Op zulke warme dagen is dat dus heerlijk. Bij het ontbijt druppelen de andere gasten langzaam binnen. Ook hier weer eten we aan één grote tafel. Het is een stuk rustiger dan gisteravond…

Daarna starten we de dag met de siesta. We rommelen een beetje in en om onze yurt, plaatsen een verhaaltje op het weblog en drinken het ‘sapje van de dag’. Het is hier heerlijk, jammer dat het zo snel weer al zo warm wordt.

Aan het eind van de ochtend gaan we op pad. We willen graag richting de kust, misschien naar het strand, misschien iets anders, we zien wel. Via leuke en kleine dorpjes dalen we af richting het water. Vanaf het dorpje Gaucin zien we de zee met in de verte Gibraltar en bij heldere dagen zou je Marokko moeten kunnen zien, maar vandaag is het niet echt helder.


Het dorpje Gaucin

Uiteindelijk belanden we dan bij de Costa del Sol Tingeling Tingeling … en ach … beetje spijt hebben we eigenlijk al snel. Dit is niet echt waar we willen zijn, al is het natuurlijk altijd even grappig om te zien en te beseffen hoe goed en rustig we het hebben op ons eigen plekje. Als we de meeste drukte voorbij gereden zijn, zien we een leuk strandtentje en lunchen we daar met onze voeten in het zand. Het waait flink hier aan zee en dat maakt het ook gelijk een stuk draaglijker, eigenlijk is het hier gewoon lekker!

We rijden verder en nu we hier toch zijn, willen we ook wel even in Puerto Blanus kijken. De haven van Marbella waar de rich and famous hun bootjes neerleggen, hun dure auto’s rondrijden en zo hun eigen problemen hebben. En inderdaad, boten groter dan ons huis en auto’s duurder dan ons huis. Niet normaal gewoon. Too much eigenlijk. Ferrari’s, Lamborghini’s, Porches, Hummers (ik rijd lekker 1 op 3…) rijden rondjes rondom de haven. De boten zijn huge, groter dan grootst en duurder dan duurst. Je weet echt niet wat je ziet. De winkels zijn aangepast op het publiek, dure sieraden, dure merken, dure kleding en dure ‘van alles’. Zelfs ons ijsje moet 13 euro kosten (gewoon 2x2 bolletjes in een hoorntje). Vermakelijk om te zien allemaal, dat wel …








Daarna schuren we met onze Jimny weer het binnenland in, daar voelen we ons toch wat meer thuis. Richting Ronda, het is alweer eind van de middag en misschien kunnen we hier nog even een rondje doen en wat eten. Onderweg zien we de afslag naar Juzcar, een dorpje waar ik iets alleraardigst over gelezen had. We slaan af en even later staan midden in een blauw dorp! Ja, echt waar, alle dorpjes zijn hier wit, maar deze is blauw. En niet zomaar blauw, smurfenblauw! Hier is 2? 3? jaar geleden de smurfenfilm opgenomen en toen is het hele dorp blauw geschilderd. Dat leverde natuurlijk een hoop publiciteit en bezoekers op en toen de mensen weer terug mochten naar ‘wit’, is er gestemd en wilden de meesten het blauw houden (voorlopig dan). Inmiddels zijn er blijkbaar ook plannen voor een tweede smurfenfilm die dan ook hier opgenomen gaat worden. Wat zit de wereld toch raar in elkaar!!




We rijden weer verder richting Ronda. Onderweg vullen we onze lege waterflessen met water uit een bron in de bergen. Wat is dit water lekker koel zeg, zalig! Als ik een slok wil nemen, moet ik tegelijkertijd niesten en dat is dus geen goede combinatie. Mijn broek zeiknat, dashboard onder de spetters … dan maar even stoppen, broek uit en in het zonnetje te drogen leggen. Zo tuffen we in de onderbroek gezellig verder.

Ronda is een mooi stadje gebouwd op twee kliffen. Er tussen is een prachtige, enorm hoge brug gebouwd. Vooral de oude stad is erg sfeervol en het uitzicht is overal even prachtig. We wandelen wat rond, het licht hier is prachtig, van dat mooie ‘strijklicht’ aan het eind van de dag. Het maakt de velden om je heen van goud, prachtig!



DE beroemde brug bij Ronda


Het is leuk winkelen in Ronda !


Om een uurtje of half 9 zoeken we een pleintje op. Hier moeten een aantal aardige restaurantjes zijn. En ja hoor, er is nog plaats voor de auto en even later zitten we buiten aan een tafeltje op het plein. Het ziet er leuk uit. Ook nu blijkt mijn Spaans niet geweldig, we bestellen twee glazen witte wijn en de ober brengt lachend twee glazen rode. Ik vrees dat het aan mij lag, tinto … is dat rood dan ??



We zijn vroeg, als wij allang uitgegeten zijn, komen de Spanjaarden naar het plein. Prachtig uitgedost en opgemaakt, pa in zijn ‘goeie goed’ en de kinderen op zijn zondags. Leuk om te zien. Er wordt wat geflaneerd en later gaan zie je ze ook eten op het terras. Ook oudere mensen zitten hier gezellig op het bankje de laatste roddels door te nemen. De hele stad komt tot leven na 10 uur ’s avonds. Als we teruglopen naar onze auto zien we dat deze geblokkeerd is door een andere auto. Met wat ‘bochtenwerk-op-de-plaats’ weet Erik hem er toch uit te rijden. Pfff …

Kijk nou ! Een prins op een wit paard !!!

Om half 11 zijn we terug in onze yurt. Een nieuw avontuur wacht, douchen in het donker. We zijn uiteraard allang blij dat we een douche hebben, maar er is geen licht/electriciteit en inmiddels is het hier pikkedonker. Dus met de zaklamp eerst op inspectie of er geen rare beesten plaats genomen hebben op plekken waar wij moeten zijn en dan maar douchen.  Het toiletbezoek wordt zo helemaal spannend, want om nu eerst met de zaklamp in het donkere gat van ons ecotoilet te schijnen wat daar allemaal zit en ligt … toch maar even gedaan voor de zekerheid …

Geen opmerkingen: