En we noemen haar ...

... MEISIE ! Het is nu officieel een meisje en we noemen haar Meisie. We zijn nu een week verder en het gaat goed. Ze eet, springt, speelt, plast, drinkt, poept, alles werkt. Behalve het oogje, het ging van kwaad tot erger en het oogje is van woensdag op donderdag 'ontploft'. Het lensje is daarbij ook uit het oogje gesprongen, dus ze zal er nooit meer wat door zien.

Er steekt nu nog een restje van het oogje uit, maar dat zal waarschijnlijk deze week door de dierenarts verwijderd worden. Gelukkig is het andere oogje wel goed. Nog even een update over haar gewicht, vorige week om deze tijd woog ze 300 gram en gisteren woog ze al 450 gram ! Zo'n 50 % gewichtstoename in een week tijd ... gelukkig geldt dit voor de kat en niet voor de baasjes ...

Gezinsuitbreiding !

Dit is hem dan ! Of toch ze ? Wij waren er heilig van overtuigd dat het een 'hem' was, we noem(d)en hem Sjakie. Maar vanmiddag bij de dierenarts bleek het toch niet waar te zijn, het is een 'haar', dus we moeten ons nog maar eens beraden op de naam. Voorlopig staat ze bij de dierenarts te boek als Sjakie ..

Afgelopen zaterdag hoorde ik noodkreten uit de schuur van mijn ouders. Een onderkoeld en ziek poesje bleek de oorzaak van deze noodkreten. Ik kon het zo oppakken en ze heeft eerst een uur bij me in mijn armen liggen slapen. En toen ging het 'moederhart' al snel overstag. Zonder Erik in kennis te stellen ging ze in een doosje mee naar huis. Erik vond haar gelijk geweldig.

We zagen haar met het uur opknappen, ze begon al snel zelf te drinken uit een schoteltje en eer dat het zondagavond was, schranste ze in 1x een blokje kaas naar binnen.

Maandagochtend lag ze lekker op haar gemakje te spelen, ze lijkt het gelukkig te gaan redden en het ook leuk te hebben bij ons. Ze is heerlijk actief, gaat volop op onderzoek uit en we moeten regelmatig lachen om haar onhandige bewegingen.

Vanmiddag toch maar even langs de dierenarts, één oogje is echt heel erg ontstoken en ze konden me ook niet vertellen of het nog goed zal komen. Gelukkig is het andere oogje wel oké en daar ziet ze vooralsnog genoeg mee, dus we zien wel hoe het loopt.

Voorlopig ligt 'de kleine' lekker te slapen, nog diep onder de indruk van het bezoek aan de dierenarts én van de paté die ze daarna kreeg, want ze mag blijkbaar ook al vast voedsel hebben.

Nu die naam nog ...

Drup, drup, drup ...

Het zou zo romantisch moeten zijn, regendruppels op je tentdoek ... nou, amehoela ! Niks van geloven hoor ! Vanmorgen worden we wakker door de regen, geen idee of het 5 of 7 uur was, vroeg in ieder geval. En ik kan er een heel lang verhaal van maken, maar toen we om half 11 in de auto stapten, regende het nog. Wat een eind van de vakantie ! Toen we ruim een week geleden vertrokken hadden we onderweg maar liefst 33 graden, nu komen we niet verder dan 15 graden ! Maar goed, al met al hebben we niet eens zulk slecht weer gehad en we zijn in ieder geval weer lekker uitgerust !

Een goed begin ..

Vanmorgen zijn we al hartstikke vroeg wakker, de zon schijnt al heel vroeg de tent binnen. We kunnen onze 'ramen' wel afdekken, maar dat is nogal een gedoe, dus hebben we ze maar 'open' gehouden, wat dus wel betekent dat je met zonsopgang wakker wordt ... Maar lekker hoor, de zon schijnt in ieder geval, wat wil je nog meer ? Als we om half 7 onze neus boven het dekbed uitsteken, is het nog frisjes, maar de zon verwarmt de tent echt reuze snel op, een uurtje later is het gewoon al niet koud meer ! We frissen ons op en gaan lekker naar buiten en om half 9 komt Judith met de warme broodjes aanzetten. Gisteren, toen we aankwamen, stond de koelkast al vol met ontbijtspulletjes, sapje, kaas, vlees, etc. Zelf hadden we nog aardbeitjes gekocht, lekker bakje thee gezet, er stonden ook eitjes van de 'huiskip' in de koelkast, dus lekker eitje gemaakt en dan die zon, wat zaten we toch weer te genieten !

Na dit uitgebreide ontbijt, zien we de wolken angstig samenpakken. We doen de wandelschoenen aan en rijden op aanraden van Piet Hein naar de Mookerheide, hier een kwartiertje vandaan. Het valt even niet mee om de hei te vinden, maar uiteindelijk vinden we hem, hij staat wat 'rottig' aangegeven (of wij kijken niet goed). We volgen de bordjes van de aangegeven wandelroute en ja hoor, na nog geen 5 minuten komt de regen met bakken uit de hemel (en dat terwijl Wilbert een kwartier geleden nog min of meer beloofde dat het het komende 1,5 uur droog zou blijven boven Nijmegen e.o., thanks brother ..). Niet dat we Wilbert niet vertrouwen, maar omdat we na het De-Haan-Debacle gewoon ons gezonde verstand gebruiken, hadden we een paraplu meegenomen.

Met de plu onder een boom hebben we gewacht tot de grootste bui over was en daarna gewoon de route voortgezet. En het is er werkelijk prachtig, nu al, terwijl de hei niet in bloei staat, wat moet het hier niet schitterend zijn als de heide ook nog eens in bloei staat !

Al bij de ingang van het natuurgebied wordt je gewaarschuwd voor de Schotse Hooglanders, je mag ze niet lastig vallen, hun pad niet kruisen, etc. want ze zijn onberekenbaar. Overal vind je hun 'sporen', maar geen hooglander te vinden verder, totdat ze ineens allemaal lekker liggen te rusten, midden op je wandelpad ! 'De dieren niet lastig vallen en niet in hun pad kruisen” stond er op het bord, dat geldt dus blijkbaar niet voor hun. Met een grote boog lopen we om ze heen, in bomen klimmen is niet onze grootste hobby, dus dan maar (nog) natte(re) schoenen en broek. Maar het was wel een mooi gezicht, ineens zo'n mooie kudde op je pad.

Hierna zijn we met het pondje de Maas weer overgestoken richting Brabant (de Mookerheide ligt in Limburg, de Maas is de provincie-grens) en lunchen we op het terras van het Veerhuys in Oeffelt.

Het is nog wel erg bewolkt, maar het is niet koud, dus buiten eten kan prima. Hier zien we dat er ook wandelroutes lopen langs de Maas en het 'Maasheggen-gebied', maar we lezen op het informatiebord ook dat laarzen en/of waterdichte schoenen aan te bevelen zijn. Dus we rijden nog maar even terug naar de camping, om onze serieuze wandelschoenen aan te doen (met een lange broek). Achteraf een reuze-idee trouwens, want die hadden we echt wel nodig.

We lopen de Oeffelter Meent route, deels langs de Maas, deels door het Maasheggen-gebied. Dit laatste gebied is ontstaan doordat boeren vroeger hun weiden afzetten door heggen (in plaats van hekken en/of prikkeldraad), vooral moerbeibomen, maar ook andere heggen en bomen vind je hier terug. Een mooi landschap. Het is wel een beetje 'ploegen' hoor, via paaltjes over prikkeldraad stappen, enge loopbruggetjes, onverharde paden, vaak dwars door het weiland.

Maar wel erg leuk om te doen EN HET IS DROOG ! Drie keer is scheepsrecht, het is onze derde 'serieuze' wandeling deze vakantie en het regent niet ! Het is al half 6 als we terugzijn bij onze auto. We drinken op het terras van het Veerhuys een welverdiend roseetje en biertje en rijden daarna naar Cuijk. En onderweg begint het me toch te regenen, we moeten gewoon wat rustiger rijden, omdat we haast geen hand voor ogen zien. Maar goed, we zitten droog :-). In Cuijk eten we gezellig een hapje in de Korenbeurs en daarna gaan we vol goede moed terug naar onze tent. Het is niet warm en het is erg vochtig na al die regen, maar met de truien aan is het wel te doen. We zitten nu lekker aan een warm koffietje en laten straks het bad weer maar eens vollopen, elektrisch dekentje aan ... na al dat 'geloop' van vandaag zullen we best lekker slapen !

Eindelijk dan toch kamperen !

Als we vanmorgen (woensdag) wakker worden, regent en stormt het nog, of weer, dat weten we niet precies. Het helpt in ieder geval niet echt aan het vakantiegevoel. En dat terwijl we vandaag gaan verhuizen naar een tent ergens in een bos ... mmm ... wil ik dan eigenlijk toch liever niet naar huis ?? NEE, TUURLIJK NIET !! We zijn immers geen watjes en gaan gewoon op weg richting de 'camping'. Onderweg trotseren we nog wat nood-weer-buien, maar we zitten droog, het deert ons niets. Bij een ranzige La Place (waarom doen we onszelf dit eigenlijk aan ?) drinken we een 'koffietje' en vervolgen daarna onze weg.

Maar zien we dit goed ? Het weer lijkt wel op te knappen, af en toe schijnt de zon en de temperatuur stijgt van zo'n 16 naar tot wel 20 graden. Dat geeft de burger moed ! De laatste 50 kilometer rijden we binnendoor, langs dorpjes en gehuchten waar we nog nooit van gehoord hebben, langs prachtige boerderijtjes en landhuizen.

En dan staan we ineens oog in oog met de 'camping', nog geen vijf minuten later zitten we met een glas rose en een biertje in 'onze' tuin voor 'onze' tent. Dit is leuk ! We kijken elkaar even aan, wat hebben we het toch goed. We laten de rust even over ons komen. Normaal in een hotelkamer heb ik de neiging om toch wel heel snel iets te gaan doen of te gaan ontdekken, de stad in, of de omgeving verkennen. Hier bekruipt me alleen een gevoel van rust, ik wil helemaal niets, gewoon lekker zitten, boekje lezen, gewoon niets !

Maar goed, zo zit het leven niet in elkaar, we 'moeten' nog iets bedenken voor het eten van vanavond. 'Uit eten' hebben we de afgelopen weken al genoeg gedaan, dus we duiken de supermarkt in, flesje rose, kipfiletje, wat lekkere hapjes, met ons wagentje vol lekkernijen haasten we ons terug naar de tent. De zon is ondertussen weer ver te zoeken, het is erg bewolkt, maar het is in ieder geval droog !

En zo zitten nu even lekker in onze tent, op de bank met kussens, naast ons hemelbed en naast het bad op pootjes, want áls we dan gaan kamperen, doen we het natuurlijk wel goed.

's Avonds genieten van ons in elkaar geflanst prakje (en toetje), lopen een eindje door de stille omgeving en komen daar zowaar een geitenherder tegen, inclusief hond ! Het is een beetje een grappig gezicht, er zijn 'maar' zes geiten, die lekker van wat takken staan te snoepen en die hond rent zich helemaal vier keer in de rondte (nodeloos) om die geiten heen. Even later zitten we buiten onze tent aan een 'koffietje'. Het is best fris, maar wel lekker, heerlijk die buitenlucht !

En daarna moet het er toch echt van komen, het bad op pootjes ! Ik kan er een lang verhaal van maken, maar het was gewoon zalig, lekker in een warm bad in een toch wel sterk afkoelende tent, daarna lekker rozig en warm het bed in (wat Erik een beetje had voorverwarmd met de elektrische deken, ahum...). Kamperen is best goed te doen zo !

Avond in De Haan

er is nog volop actie op het strand

kunstwerk op het strand

een surfer, door de strandhuisjes op weg naar het water

op het balkon van ons appartement

Pinguins en strandhuisjes ...

Als we vanmorgen wakker worden, schrikken we dubbel, ten eerste is het al 10 uur, niet erg natuurlijk, maar we missen niet graag ons uitgebreide ontbijt ;-), ten tweede stormt en regent het buiten, mmmm .... Dilemma dus, het weer nodigt uit om lekker te blijven liggen, maar ja, dat ontbijt ... we kiezen voor het laatste.

Die tweede helft van de wandeling gaat hem met dit weer voorlopig nog niet worden. We besluiten richting Blankenberghe te rijden, hier is het Sea Life met aquaria, een haaientunnel, pinguins, zeehonden, etc. Het was niet groot, erg druk met kinderen en (lege) buggy's, maar wel leuk. Dieren kijken is volgens mij altijd leuk, hoe oud je ook bent.

de pinguins krijgen een toespraak van hun leider

Ondertussen knapt het weer ook een beetje op, al blijven er van die venijnige buien tussen de opklaringen uit de lucht vallen.

We rijden door (eigenlijk stukkie terug) naar Wenduine. Hier staan van die leuke strandhuisjes op het strand. We lunchen op de boulevard met een lekkere Belgische wafel, inclusief ijs, slagroom en chocolade. We zijn nu al bijna een week in Belgie en hadden nog geen wafel op ! Hij was heerlijk, 'koffietje' erbij, wat wil je nog meer.

Uitzicht vanaf Wenduine richting De Haan

Hierna rondje door Wenduine, in de uitverkoop (solden) nog twee paar schoenen (voor Erik) gekocht en daarna toch maar weer in de auto, het regent weer. We rijden door naar Oostende, doen hier een rondje en gaan terug naar ons appartementje, lekker boekje erbij, lekker toch ?

de strandhuisjes van Wenduine

Het begon zo mooi ...

he wat fijn, er is hier chocopasta !

Als we vanmorgen wakker worden, lijkt het een prachtige dag te worden, lijkt .... De zon schijnt volop, de lucht is strak blauw. We zijn verrukt, want de weersvoorspellingen lieten namelijk iets heel anders zien ! We springen onder de douche en racen naar het ontbijt. De kamers van de B&B zitten boven een koffiehuis waar het ontbijt geserveerd wordt. Lekkere verse broodjes, sap, eitje, nou ja, veel meer dan een mens eigenlijk nodig heeft.

Hierna togen we naar de 'VVV'. We hebben gezien dat er een mooie wandeling is uitgezet door de mooiste wijk van De Haan, door de duinen, het bos, langs het strand en door Wenduine, een buurtdorpje ook aan het strand. Een aangezien de zon vandaag schijnt ... gaan we ervoor ! We kopen het routekaartje en beginnen vol enthousiasme.

De consessie heet de mooiste wijk van De Haan, huizen gebouwd rond de vorige eeuwwisseling, prachtige villa's tussen veel groen. We vergapen ons aan de mooie huizen.


Hierna struikelen we het bos in, een naaldbos (uiteraard) wat eigenlijk overgaat in de duinen. We ploegen voort door het mulle zand, de zon brandt op onze rug. Heerlijk, we genieten volop !



Na deze prachtige duinenpartij, volgt een stuk langs de waterlijn op het strand. Het is niet druk en op dit stuk lijken we wel even alleen op de wereld te zijn.


En dan betrekt het een beetje, het zonnetje verdwijnt achter de wolken en als we achterom kijken, schrikken we ... er komen werkelijk hele donkere wolken aan en de wind staat onze kant op ... we gaan wat harder lopen, maar al snel hebben we door dat de wind harder gaat dan wij lopen kunnen. We zien een donkergrijs gebied heel snel dichterbij komen.


Vluchten kan niet meer :-), in de wijde omtrek is er niets te vinden om in of achter te schuilen, dus we laten het maar over ons heen komen. Het begint nog zachtjes, het is bijna lekker, even een beetje verkoeling na de hete zon. Maar dan begint het toch pijn te doen, de harde wind maakt dat de regen in onze ruggetjes snijdt, het voelt als venijnige hagelstenen. En het regent hard, keihard, we zien geen hand voor ogen. Het duurt al met al een minuut of 5, valt best mee, maar we zijn werkelijk zeik- en zeiknat. Mijn voeten en sokken soppen in mijn schoenen, mijn spijkerbroek is tot op het kruis nat, alsof ik in mijn broek geplast heb. We zijn tot op ons ondergoed nat.




Maar ja, wat nu ? Ons plan was om in Wesduine (nog 1 km te gaan) te lunchen, maar zo kunnen we nergens naar binnen. Dit is niet zo maar opgedroogd. Teruglopen over het strand naar 'huis'? We besluiten om toch maar door te lopen en de kusttram terug naar De Haan te nemen. Een uurtje later staan we onder een warme douche, wat is dat lekker. Onze natte kleren hangen we over ons balkon te drogen, de schoenen staan in het zonnetje (want die schijnt ondertussen weer !) We hebben de helft van de wandelroute 'af', misschien morgen met de tram weer terug, dan maken we de route alsnog helemaal af.

Afscheid van Gent en Hallo De Haan !

Vanmorgen rijden we voor de laatste keer onze ontbijt-tray de kamer in. Heerlijke verse broodjes met werkelijk alles wat je maar kunt verzinnen (okay, okay, geen fruithagel dan ..). Nee, het is meer dan genoeg, we krijgen het niet eens op. Daarna op het gemakje spulletjes ingepakt, auto uit de parkeergarage gereden, spulletjes ingeladen, auto weer in de parkeergarage gereden en weer de stad in. We zijn nog niet klaar met Gent en we kunnen toch pas om 4 uur vanmiddag in ons volgende kamertje. Op naar het Gravensteen, een oud fort midden in het centrum van de stad. Maar niet voordat we op de Vrijdagmarkt een 'koffietje' hebben gedronken, zoals de Gentenaren dat zo liefkozend noemen. Het is vandaag vogeltjes- en vissenmarkt.


Daarna toch op weg naar het Gravensteen. De folterkamer daar maakt een griezelige indruk (op zaterdag geven ze workshops zei de gids van de boottocht drie dagen geleden ...) en verder is het gewoon allemaal 'fort', niet meer, niet minder.

Gravensteen

Audientie-zaal in het Gravensteen

Uitzicht op het Patershol vanaf het Gravensteen

Het is vandaag goed bewolkt en benauwd, er lijkt wel onweeer op komst, maar vooralsnog zien we niets verschijnen ! En zo eindigen we dan toch maar weer op het terras .. gepast nemen we afscheid van Gent, een reuze gezellige stad die een volgend bezoek zeker waard is.



Halverwege de middag rijden we 'toeristisch' naar De Haan, door kleine dorpjes, een omleiding vanwege een wielerkoers, stukje langs het kanaal tussen Gent en Brugge, om de binnenstad van Brugge heen en zo rijden we richting de Noordzee, de Belgische kust.

Ons appartementje heeft 'zeezicht', al moet je daarvoor wel even op je tenen op het balkon gaan staan, maar toch. We zitten nog geen 50 meter van de boulevard vandaan, een prima lokatie. Het weer is hier prima, de zon schijnt volop en het is druk aan het strand. We hebben overigens geen onweer meer gezien en hier lijkt het ook zeker niet te gaan komen !

Strand bij De Haan

We schuivelen wat heen en weer over de boulevard, genieten van een pilsje op het terras (alweer, ja alweer ..) en doen een rondje door het dorpje. Het staat bekend om zijn Belle Epoque huizen, er is hier geen hoogbouw, het doet allemaal gemoedelijk aan. Opeens komen er een hoop oude auto's door het dorp, blijkbaar het einde van een route. Leuk om naar te kijken, het past goed in deze omgeving !




Hopelijk blijft het een beetje droog de komende dagen, dan wordt het zeker genieten !

Toch nog in de jacuzzi !

En het was heerlijk !

Zon in Gent !

Huh ? Dat is een eind met de tram !

De 'skyline' van Gent, v.l.n.r. de St. Niklaaskerk,
het Belfort en de St. Baaf Kathedraal

Wat een heerlijke dag was het vandaag. Vanmorgen startte de dag al met flink veel zonneschijn en blauwe luchten en zo is de dag ook geeindigd. De temperatuur was prima, rokjes- en topjesweer, vooral geschikt voor het zitten op een terras ! Maar eerst aan de slag natuurlijk, vandaag hebben we eerst een wandeling door 'De kuip' gemaakt, de (bijna helemaal autovrije) oude binnenstad van Gent.

De St. Baaf kathedraal

De handige wegwijzering in Gent

Vol met oude gebouwen, gezellige pleinen, veel kerken en prachtige geveltjes. Vooral bij de Koren- en de Graslei spiegelen ze mooi in het water.

De Korenlei

De Graslei

Al we even later bij het Belfort aankomen, twijfelen we nog even of we in die warmte naar boven willen klauteren, maar we doen het toch, nieuwsgierig als we zijn naar het uitzicht met dit mooie weer. En wat een verrassing, het grootste deel kan je gewoon met de lift! Het uitzicht daarboven is prachtig, zeker als het zo helder is.

het Belfort

Uitzicht vanaf het Belfort

Uitzicht vanaf het Belfort

Daarna lopen we weer terug naar de Graslei, we strijken neer op een terrasje en komen daar eerlijk gezegd de eerst komende twee uur niet meer vandaan. Wat is het toch genieten, waar hebben we het aan verdiend? Ook 's avonds zijn we hier niet meer weg te slaan, met onze voeten bungelend boven het water eten we een frietje van de frituur. Het toetje is een lekker ijsje op (weer) een terrasje ... wat een heerlijke dag!