Dit is hem dan ! Of toch ze ? Wij waren er heilig van overtuigd dat het een 'hem' was, we noem(d)en hem Sjakie. Maar vanmiddag bij de dierenarts bleek het toch niet waar te zijn, het is een 'haar', dus we moeten ons nog maar eens beraden op de naam. Voorlopig staat ze bij de dierenarts te boek als Sjakie ..
Afgelopen zaterdag hoorde ik noodkreten uit de schuur van mijn ouders. Een onderkoeld en ziek poesje bleek de oorzaak van deze noodkreten. Ik kon het zo oppakken en ze heeft eerst een uur bij me in mijn armen liggen slapen. En toen ging het 'moederhart' al snel overstag. Zonder Erik in kennis te stellen ging ze in een doosje mee naar huis. Erik vond haar gelijk geweldig.
We zagen haar met het uur opknappen, ze begon al snel zelf te drinken uit een schoteltje en eer dat het zondagavond was, schranste ze in 1x een blokje kaas naar binnen.
Maandagochtend lag ze lekker op haar gemakje te spelen, ze lijkt het gelukkig te gaan redden en het ook leuk te hebben bij ons. Ze is heerlijk actief, gaat volop op onderzoek uit en we moeten regelmatig lachen om haar onhandige bewegingen.
Vanmiddag toch maar even langs de dierenarts, één oogje is echt heel erg ontstoken en ze konden me ook niet vertellen of het nog goed zal komen. Gelukkig is het andere oogje wel oké en daar ziet ze vooralsnog genoeg mee, dus we zien wel hoe het loopt.
Voorlopig ligt 'de kleine' lekker te slapen, nog diep onder de indruk van het bezoek aan de dierenarts én van de paté die ze daarna kreeg, want ze mag blijkbaar ook al vast voedsel hebben.
Nu die naam nog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten