he wat fijn, er is hier chocopasta !Als we vanmorgen wakker worden, lijkt het een prachtige dag te worden, lijkt .... De zon schijnt volop, de lucht is strak blauw. We zijn verrukt, want de weersvoorspellingen lieten namelijk iets heel anders zien ! We springen onder de douche en racen naar het ontbijt. De kamers van de B&B zitten boven een koffiehuis waar het ontbijt geserveerd wordt. Lekkere verse broodjes, sap, eitje, nou ja, veel meer dan een mens eigenlijk nodig heeft.
Hierna togen we naar de 'VVV'. We hebben gezien dat er een mooie wandeling is uitgezet door de mooiste wijk van De Haan, door de duinen, het bos, langs het strand en door Wenduine, een buurtdorpje ook aan het strand. Een aangezien de zon vandaag schijnt ... gaan we ervoor ! We kopen het routekaartje en beginnen vol enthousiasme.
De consessie heet de mooiste wijk van De Haan, huizen gebouwd rond de vorige eeuwwisseling, prachtige villa's tussen veel groen. We vergapen ons aan de mooie huizen.
Hierna struikelen we het bos in, een naaldbos (uiteraard) wat eigenlijk overgaat in de duinen. We ploegen voort door het mulle zand, de zon brandt op onze rug. Heerlijk, we genieten volop !
Na deze prachtige duinenpartij, volgt een stuk langs de waterlijn op het strand. Het is niet druk en op dit stuk lijken we wel even alleen op de wereld te zijn.
En dan betrekt het een beetje, het zonnetje verdwijnt achter de wolken en als we achterom kijken, schrikken we ... er komen werkelijk hele donkere wolken aan en de wind staat onze kant op ... we gaan wat harder lopen, maar al snel hebben we door dat de wind harder gaat dan wij lopen kunnen. We zien een donkergrijs gebied heel snel dichterbij komen.
Vluchten kan niet meer :-), in de wijde omtrek is er niets te vinden om in of achter te schuilen, dus we laten het maar over ons heen komen. Het begint nog zachtjes, het is bijna lekker, even een beetje verkoeling na de hete zon. Maar dan begint het toch pijn te doen, de harde wind maakt dat de regen in onze ruggetjes snijdt, het voelt als venijnige hagelstenen. En het regent hard, keihard, we zien geen hand voor ogen. Het duurt al met al een minuut of 5, valt best mee, maar we zijn werkelijk zeik- en zeiknat. Mijn voeten en sokken soppen in mijn schoenen, mijn spijkerbroek is tot op het kruis nat, alsof ik in mijn broek geplast heb. We zijn tot op ons ondergoed nat.
Maar ja, wat nu ? Ons plan was om in Wesduine (nog 1 km te gaan) te lunchen, maar zo kunnen we nergens naar binnen. Dit is niet zo maar opgedroogd. Teruglopen over het strand naar 'huis'? We besluiten om toch maar door te lopen en de kusttram terug naar De Haan te nemen. Een uurtje later staan we onder een warme douche, wat is dat lekker. Onze natte kleren hangen we over ons balkon te drogen, de schoenen staan in het zonnetje (want die schijnt ondertussen weer !) We hebben de helft van de wandelroute 'af', misschien morgen met de tram weer terug, dan maken we de route alsnog helemaal af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten