Jarig en toch geen jaar ouder !

Na de grote verrassing bij het ontbijt, stonden we tegen 10 uur opgewonden op de bus te wachten, alsof we net als vroeger op schoolreis moesten. Als Ashit arriveert, blijken de kinderen in een andere bus te zitten, wij worden met de auto naar de dierentuin gebracht. Als we daar aankomen, laden we al het eten (en neem van mij aan, dat was heel wat !) uit en lopen we richting ingang. De kinderen zijn er nog niet. Maar ja, consternatie alom, wat blijkt, de dierentuin is vandaag gesloten ! Tja, dit is India, je kan dan wel plannen maken, maar India gaat daar altijd mee aan de haal. Gelukkig zijn ook wij tegenwoordig net zo flexibel als India, dus we besluiten naar het Milleniumpark te rijden, is misschien nog wel leuker als de dierentuin met z'n 1,5 tijger, beer en veel vogels.

We laden alles weer in de auto en rijden naar het Milleniumpark. De kinderen (gelukkig had de chauffeur ook een mobieltje) komen al snel. Wat een feest, iedereen is op z'n sloppenwijk-mooist gekleed. De meeste kinderen hebben hun Durga Puja kleren aan. De jongens hebben mooie broeken, maar moeten hoog gehouden worden met een riem, want de broeken zijn veels te groot. Ze lopen dan ook de hele dag te hijsen aan die dingen, volgens mij lopen ze thuis gewoon met alleen een shirtje aan rond. Ze hebben ook allemaal schoenen aan, maar sommige errug op de groei. Een kereltje verdenken we ervan dat hij de schoenen van zijn vader aan had, hij struikelde over zijn eigen voeten ! Maar geen probleem, in de speeltuin (want dat is het Milleniumpark) gaan de schoenen uit en wordt er op blote voetjes verder gedold.

het kereltje met zijn veels te grote schoenen

Er zijn 19 kinderen. De totale school heeft ongeveer 60 kinderen, maar ten eerste is dat veel te veel om onder controle te houden en ten tweede, er mochten er wel meer mee dan 19, maar heel veel kinderen durfden niet. Ze komen immers vrijwel nooit buiten hun bekende terrein en om dan de grote boze stad in te gaan, omdat Willeke uit 's Gravendeel toevallig jarig is ?? Groot gelijk dat ze hebben ! Maar de kinderen die er zijn, hebben geen schroom. Ze kunnen haast niet wachten om de toestellen te bestijgen.


Vooral de kleintjes hebben een tomeloze energie, waar halen ze het toch vandaan, wat dat betreft zijn kinderen overal hetzelfde !

Een meisje, Nanda heet ze, komt mij elke keer halen. Chello, chello, roept ze dan, dat betekent 'kom, kom'. Ik merk dat de andere meisjes niet met haar willen spelen, maar dat zij dat eigenlijk ook niet wilt. Ze bruist werkelijk van de energie, haar ogen stralen als ik meeloop. Ze is nergens bang voor en klimt overal in. Een heerlijke meid. Als ik bij Ashit informeer waarom de andere meiden haar negeren, krijg je weer zo'n hartverscheurend antwoord. Haar ouders zijn erg arm, elke ochtend staat de familie om 5 uur op om de vuilnis uit te zoeken op waardevolle spullen. Het laagste van de samenleving dus. De andere meiden kijken op haar neer. Toch straalt ze van zelfvertrouwen. Wat een sterke meid, ze heeft echt mijn hart gestolen. De hele middag hebben we samen gespeeld en toen we weggingen, heeft ze tot het laatst toe mijn hand vastgehouden. Ik zal haar nooit vergeten.

Reena met Nanda

Dan is er nog het kereltje met zijn veel te grote schoenen. Heel zijn kin ligt open en ook zijn voeten zien er niet 'fris' uit. In mijn westerse onschuld denk ik dan dat hij wel gevallen zal zijn bij het spelen, maar nee hoor. Zijn vader geeft hem regelmatig een fiks pak slaag. Hij heeft nog twee broertjes die hetzelfde lot ondergaan. Hij is ook moeilijk te 'pakken'. Pas aan het eind van de dag ontdooit hij en kan hij voluit lachen. Hopelijk hebben we hem even zijn ellende kunnen laten vergeten.



Over het algemeen zijn het wel vrolijke kinderen, maar er zijn er bij, waarvan hun ogen je een hele geschiedenis vertellen. Ze kunnen ook zomaar zitten dromen of zitten staren. Als ze spelen zijn ze vaak ook hardhandig naar andere kinderen toe. Maar het leuke is, dat als je ze wat meer aandacht geeft, ze rustiger worden en dan komt gelukkig toch heel voorzichtig die glimlach tevoorschijn.

Rond het middaguur mocht ik een hele poos niet naar achteren kijken. Na een uur in spanning gezeten te hebben, mocht ik omdraaien. Een hele rij met kaarten (36 stuks ...), veel ballonnen die de kinderen net zelf hadden opgeblazen en een prachtige verjaardagstaart ! Met twee kaarsjes, eentje met een 'drie' en eentje met een 'zes'. Zo zie je maar, in Calcutta kun je jarig zijn, zonder een jaar ouder te worden ! Ik moest natuurlijk de kaarsjes uitblazen (gelukkig waren het er maar 2) en de taart aansnijden. Een applaus volgde. Daarna moest ik Erik een stukje geven, en hij mij. Een soort bruiloft dus ! Ik kreeg ook nog een mooi kado, een prachtige witte grote handdoek.



Reena en Ashit hadden ook een lunch gemaakt voor iedereen. Wat een werk voor deze mensen, ik voelde me zo schuldig ! Maar het was echt heerlijk. Tussen het eten (er waren ook nog snacks) en de taart enzo door, dartelden de kids heerlijk door de speeltuin. Wat een feest !

Aan het eind van de middag kwam de bus ons weer halen. En ook dan blijkt dat de kinderen gewoon overal hetzelfde zijn, bij de eerste tien meter liggen de kleinsten al te slapen. Ze zijn natuurlijk doodmoe van al dat geren en gespeel. Het was echt een fantastische dag, mijn mooiste verjaardag ooit !