Om 6 uur stond Mr. Khan netjes te wachten bij de poort van het hotel. Wat een aardige kerel is het toch én betrouwbaar, zeldzaam hoor voor daar. Hij is de vaste taxichauffeur van Rosalie, die inmiddels alle scholen in de sloppenwijken weet te vinden. De afgelopen twee weken zijn we dan ook best vaak met hem meegereden ! Het is een rustige rijder die (als Rosalie erbij is) niet toetert. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat hij dat wel doet als ze er niet bij is, maar dan nog lang niet de helft van wat de andere taxichauffeurs toeteren. Maar goed, ik dwaal af. Hij rijdt ons op het gemakkie naar de luchthaven. Het is nog redelijk vroeg, maar het straatleven heeft zijn aanvang al genomen. Mensen zijn aan het badderen bij de straatkranen, poetsen hun tanden (midden op straat, lekker handig), de kranten worden onder de bezorgers verdeeld en sommige shopjes zijn al open. Het blijft een fascinerend tafereel !
Bij de luchthaven gaat alles gladjes, geen problemen deze keer, geen ruzie met de douane, het valt allemaal mee. Tijdens de vlucht vermaken we ons met spelletjes, we spelen tetris, solitaire, etc, de tijd vliegt en voor we het weten landen we al in Dubai. Ook hier alles redelijk vlotjes. Het valt ons gelijk op, die mannen in hun witte jassen. Ik moet er erg aan wennen, alsof ze zo van hun kameel gestapt zijn en nu paspoorten zitten te stempelen. In mijn gedachte zie ik buiten het luchthavengebouw een partij kamelen geparkeerd staan :-) 's Avonds na het werk weer terug naar de tent in de woestijn ... Maar ik vrees dat de kameel al jaren geleden is ingeruild voor een dikke auto !
We worden netjes door het hotel opgehaald, het valt ons gelijk op, allemaal (oké: veel) witte auto's, veel geblindeerde ramen (het kan hier nl. flink heet worden), schone straten, het verkeer rijdt gewoon netjes tussen de strepen op straat en stopt voor het stoplicht, geen getoeter, mooie en nieuwe gebouwen, eigenlijk is alles nieuw hier, tot de straatbordjes aan toe (lijkt wel tenminste, ik weet het niet), wat een contrast ! Alsof we een reis in de tijd gemaakt hebben, van middeleeuwse toestanden naar de 22e eeuw of zo. Ik moet er even aan wennen, het doet pijn aan de ogen. Even denk ik terug aan Nanda en dat maakt me verdrietig, wat zit de wereld toch raar in elkaar, erg raar ....
In het hotel is natuurlijk alles voorhanden, heerlijk zacht bed, zachte handdoeken, alles is schoon, wat kan je daar van genieten als je net uit Calcutta komt ! We rusten even een uurtje uit en lopen dan de stad in. Wij zitten eigenlijk midden in het oude centrum van Dubai, we kijken vanuit onze kamer op het Dubai Museum met daarachter de kreek (water), deze kreek mondt uit in de zee, die we ook in de verte zien. We lopen een eindje langs de kreek, er staat een heerlijk briesje en omdat het al wat later op de middag is, is de temperatuur ook aangenaam. Op de kreek is het een drukte van belang, 'abra's' (soort watertaxi's) voeren mensen af en aan, erg leuk om te zien.
We lopen door naar de wijk Bastakiya, dit is een beschermd gebied met traditionele zandkleurige windtorenhuizen, smalle straatjes en kleine pleintjes. Er zijn hier (volgens mijn boekje) veel musea en gallerietjes, maar alles is dicht vandaag, vrijdag !
We drinken een bak koffie in Bastakiah Nights, een prachtig ingericht restaurant met een mooie binnenplaats, ik denk dat we hier nog maar eens terug moeten gaan voor een romantisch 1001-nacht etentje. Een tafeltje verder zitten een moeder en dochter uit Duitsland, moeders is duidelijk verlegen om een praatje, de dochter niet. Zij zijn hier nu drie maanden en gaan volgende week naar huis. Maar goed, al snel gaat het over India. Ze vertelt ons dat er hier veel India'ers werken, voornamelijk in de bouw. Laag salaris en slechte behandelingen .. tsja ... Na de politiek, de economische recessie, Obama en de regering van Belgie doorgenomen te hebben :-) (daar zaten we net op te wachten ..) zijn we teruggelopen naar ons hotel. Vanavond nog even lekker ergens iets eten en dan morgen fris weer op !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten