nog een laatste keer naar Prayrona-2,Shanda komt even polshoogte nemen
Vannacht is het erg koud, in de krant staat zelfs dat ze 'vrezen' dat het de koudste winter in jaren gaat worden. Het is 's nachts 11 graden en het wordt nóg kouder deze week ! De laagst gemeten temperatuur op oudjaarsavond is een aantal jaar geleden en was 11,4 graden. Wij hebben er uiteraard niet zoveel last van, lekker onder het dekentje 's nachts, maar voor de mensen die op straat leven is het allemaal wat minder eenvoudig. Wij merken dat er meer 'gestookt' wordt, meer kolenvuurtjes op straat om elkaar 's nachts warm te houden. Waar wij dat aan merken ? Aan het gehoest en geroggel waarmee we 's morgens wakker worden, pas na een uurtje is het grijze tot soms zwarte slijm door het afvoerputje verdwenen, langzaam komen we dan weer tot leven. Maar ja, terwijl ik het schrijf, schaam ik me ook diep. Ons geroggel 's morgens staat natuurlijk niet in verhouding tot de ellende van de mensen die 's nachts op straat leven !
Vanmorgen staan we om half 10 weer klaar, mr. Khan ook, hij staat al bij het hotel op ons te wachten. Vandaag onze laatste dag hier en we gaan nog één keer naar Dakhindari, de sloppenwijk van de Prayrona-2 school, eerlijk gezegd toch wel ons favoriete schooltje.
De reis erheen is weer 'klassiek', veel verkeer, veel net-niet-aanrijdingen, veel mensen op straat, kippen, geiten, karren, honden, rickshaws, koeien, kinderen, het is altijd een prachtig gezicht. Dit is het India wat ik zo leuk vindt, lekker veel actie op straat, altijd overal wat te zien.
We zijn erg vroeg en alleen de allerkleinste zijn er nog maar. Langzaamaan druppelt de school vol. Wat ons opvalt is dat ze bijna allemaal met een tasje komen, met daarin het kleurboek en de kleurtjes die ze met de kerst van ons gekregen hebben. Heel stoer lopen ze nu met een 'tas van school'. Misschien moeten we ze eens een rugzakje geven. Wellicht de volgende keer.
vol trots laat hij de tekening in zijn kleurboek zienVandaag een vlinderlesje met het boekje van rupsje-nooitgenoeg. Er wordt weer stevig gekleurd en geplakt met de mooiste resultaten. Aan het eind van de ochtend fladderen alle vlinders er lustig op los !
Aan het eind van de les nemen we afscheid van Reena en Ashit, twee fantastische mensen die een hoop werk verrichten om deze kinderen naar school te krijgen, te halen en te houden. We zijn trots op ze.
ShandaTerug in Sudderstreet, brengen we alle lesbenodigdheden weer terug in de opslagplaats van Rosalie in Times Guest House. We hangen de banner 'we miss you auntie rosalie' op in deze kleine kamer, leuk voor als ze straks weer terug is.
We drinken nog een laatste, nee sorry, twee laatste mango juices bij Blue Skye. Ze staan tegenwoordig al klaar als we binnenlopen ..
Daarna door naar de familie van Mehtab, we zijn uitgenodigd voor de lunch en dat is natuurlijk altijd leuk ! Ze wonen tegenwoordig in wat betere behuizing en we mogen zelfs aan tafel zitten tijdens het eten. Hoeft niet zo perse, op bed (met de rest van de familie) was eigenlijk leuker, maar goed, we gaan maar mee in de vooruitgang. We knuffelen nog een keertje met baby Alina en nemen daarna (weer) afscheid.
je moet als geit wat moeite doen, maar dan heb je ook wat !Tegen half 5 zijn we terug in het hotel. Anderhalf uur later zit alles in de koffers. Nu alleen nog maar wat eten, dan is de dag 'af'. Wel raar hoor, normaal hebben we altijd nog een afscheidsetentje met Rosalie, maar dat zit er deze keer dus niet in. Dan maar samen afscheid nemen van deze stad met zijn mensen. We hebben er nog steeds niet genoeg van, we'll be back !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten