Er is veel gebeurd in die korte tijd en we hebben weer veel kunnen betekenen. Voor de kleuters van Champa hebben we warme vestjes gekocht voor deze koude winter. Voor een andere school van Champa hebben we het mogelijk gemaakt dat er in twee shifts lesgegeven kan worden, omdat er zoveel kinderen op afkwamen, dat ze niet meer in één ruimte pasten. Voor Prayrona 3 van Reena en Ashit komt er voortaan wekelijks een gymnastiek/yoga leraar. Voor Prayrona 1 worden er twee naaimachines aangeschaft. En voor alle Prayrona scholen kunnen voor het komende jaar weer materialen aangeschaft worden om het prevocational programma draaiende te houden. Er wordt nog nagedacht over een health-checkup programma voor Prayrona 2, de intentie is er wel, maar nog niet alle (financiele) consequenties kunnen momenteel overzien worden, dus dat plan wordt nog nader uitgewerkt. Verder verwachten we nog twee voorstellen van Shelley inzake een school speciaal voor meisjes (drop-outs) en inzake het HIV/AIDS programma wat ze zo graag zou willen starten.
Maar wat zullen we ze missen
- Mehtab, een onschuldig kind van 25 jaar, die denkt dat na twee uurtjes slapen je jetlag helemaal verdwenen is
- mr. Khan die ons overal bracht waar we moesten zijn en zo reuze trots is op zijn eigen nieuwe, maar nog steeds oude taxi
- Champa, waar Donald Duck zich schuil houdt tussen de Ganesh verzameling en met wie we letterlijk langs een kleuterschool 'gevlogen' zijn
- Kakali die zo gek is met haar kinderen van het RCFC
- Shelley die 2 uur met de trein reist om ons op te komen halen en ons daarna een voortreffelijke lunch voorschotelt
- Chotu, het heerlijke mannetje met zijn denkbeeldige mobiele telefoon
- Ashit, die zo graag de kleur van zijn motor met ons uit had willen zoeken en die op maandag vegetarier is omdat dat de geboortedag van Shiva is
- Fire and Ice, waar ze de lekkerste spaghetti bolognese van de hele wereld hebben
- Pinky, het dove meisje wat zo haar best doet om te leren praten
- Barista waar ze van die heerlijke mango-smoothies met een bolletje ijs hebben
- Die ene rickshaw-loper die altijd op dezelfde hoek van Sudderstreet staat en ons altijd zo vrolijk groet
- mr. Ghosh die zich zoveel zorgen maakt om Rosalie en haar zieke moeder
- het personeel van het hotel, die 's morgens met een brede glimlach altijd weer dezelfde toast met jam kwam brengen
- Reena met haar getreuzel en gedreutel, maar die zoveel liefde uitstraalt voor de kinderen, dat je dat graag op de koop toeneemt
- Maxi, het kleine blonde zoontje van de hoteleigenaar, wat zo heerlijk ongestoord over het terrein rent en fietst
- De jongens van Blue Skye die de mango juice al klaar hadden staan voordat we uberhaupt konden gaan zitten
- Shahib die het zo leuk vond om mee te gaan naar Prayrona 3, maar die zo hard op zoek is naar een baan met een contract, zodat hij kan trouwen
- Onze vaste 'water- en colaleverancier', die niet alleen sigaretten, maar zelfs mentosjes per stuk verkoopt
- Maar vooral de kinderen, echt vooral de kinderen, die zo blij zijn met een knuffel, even dat warme contact waarvoor geen woorden nodig zijn, wat zullen we de kinderen missen !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten