Afgelopen zondag waren we bij het R.C.F.C. (het ziekenhuisje) uitgenodigd voor één van hun jaarlijkse festiviteiten. We hadden geen idee wat ons te wachten stond, maar we staan altijd open voor iets nieuws en verrassends !
Toen we tegen drie uur aankwamen was de 'sit and draw competition' bijna ten einde. Er waren veel kinderen op het evenement afgekomen, niet alleen de kids die in het R.C.F.C. verblijven, maar ook kinderen uit de buurt, uit andere (te)huizen en van andere scholen. En er is dus begonnen met een 'tekenwedstrijd'. Nou, nu werden daar de mooiste tekeningen gemaakt ! Werkelijk waar, we waren zeer verbaasd. Nu is zijn deze wedstrijden heel gebruikelijk hier, dus misschien zijn sommige kinderen er ook wel op 'getraind'.
hmmm ... doen ze hier in India nog aan aderlating ??Hierna begon het wat meer officiele gedeelte. Er was een flinke tent opgezet, compleet met stoelen. Uiteraard zaten wij vooraan, er werd niet anders van ons verwacht :-) (helaas). Onder het kopje 'comic show' waren er optredens van een aantal blinden en van een groepje mensen met het downsyndroom. Hmmmm ... dat zien wij toch net even anders ... Deze optredens waren wel mooi trouwens, de blinde mensen zongen en maakten muziek en de mensen met het downsyndroom zongen en dansten.
Op een gegeven moment komt er een wat oudere man op me af (Erik zat achter mij en werd niet gezien, óf hij zag dat ik 'de broek' aan had :-)), hij wilde me graag aan iemand voorstellen. Nou ja, prima, maar ik ken jou ook niet, dacht ik nog. Even later komt hij terug, hij blijkt de vice president te zijn van het R.C.F.C. en hij stelde me voor aan de 'disabled commissioner of the state of West Bengal'. Een fikse vrouw, maar ik had en heb geen idee wat die functie inhoudt. Nou ja, praatje pot over niks, ze vinden het allemaal zo geweldig wat ik doe en als ik suggesties had, stonden ze daar voor open...
Hierna volgden er (teveel) speeches van diverse 'belangrijke' personen (ook van de twee die ik zojuist 'ontmoet' had). De vice president heeft zelfs nog een paar zinnen Engels voor ons en noemde ook onze namen. De rest was allemaal in Bengali (of Hindi?), dus daar konden we geen touw aan vastknopen. De rest volgens mij ook niet, want werkelijk niemand luisterde er naar. Ook de hooggeplaatsten zelf niet, ze zaten met vijf man sterk aan een tafel, te wachten op hun beurt om te mogen speechen, maar terwijl er één sprak, babbelde de rest gewoon gezellig met elkaar.
Nou ja goed, er werd een kaars ontstoken en de prijzen voor de tekenwedstrijd werden uitgedeeld. En ineens horen we ook onze namen, we moeten op het podium komen en mogen ook twee prijzen uitdelen. Erg grappig !
We waren dan ook de enige 'witten' op het festival en we zijn meer dan genoeg op de foto gezet, regelmatig kwamen er kinderen bij me op schoot zitten (uit zichzelf, ik zal het er even bijzetten :-)) en dat is natuurlijk een leuk plaatje, dat snap ik ook wel. Dus deze keer waren wij eens de aapjes in plaats van andersom.
En toen begon het 'cultural program', diverse optredens van alle scholen en tehuizen aanwezig. Ook het R.C.F.C., zij hadden een leuk versje met zes kinderen die prachtig verkleed waren.
Aan het eind van de avond zijn we vertrokken, het was leuk geweest. Weer een ervaring rijker, maar geef ons maar kinderen in hun 'normale' doen hoor, dat is veel leuker !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten