Vanochtend nemen we het er maar van. Gisteravond is het eigenlijk nog beste laat geworden, we (Rosalie en 'wij') hebben nog zoveel bij te praten, we zijn dan ook nog lang niet klaar. Sowieso is Rosalie geen stil type ... Maar goed, we zijn nog redelijk 'op' van de reis en het tijdsverschil en hebben dus vanmoren eens lekker uitgeslapen. Half 10 werden we zo'n beetje wakker, tegen 11 uur mochten we onszelf weer tot de levenden rekenen. Het valt nog even niet mee om in het Indiase ritme te komen, ach, als we een paar dagen verder zijn, zal het allemaal wel vanzelf gaan. We ontbijten op het gemak en koersen voor enen richting Suddersteet. Hier hebben we met Rosalie afgesproken, vandaag staat Prabartak op het programma. Het is altijd een feest om daar heen te gaan. Een tehuis met gehandicapten die eigenlijk alles wat je doet al geweldig vinden, alleen al als je daar aankomt is het feest. Iedereen hangt uit de ramen en raakt helemaal door het dolle als ze je zien. (En dat is natuurlijk niet alleen bij ons, iedereen die daar heen gaat, krijgt dezelfde ontvangst.)
Sinds kort hebben ze geiten (voor de melk en voor de gezelligheid) en natuurlijk laten ze die met trots zien, een stuk of 8 in een keurig hok. Het deurtje moet ook open,anders kunnen we ze immers niet goed bekijken. Natuurlijk ontsnappen er gelijk twee, die meteen richting keuken denderen. Gelukkig worden ze snel gevangen, gelijk weer het hele tehuis op stelten, omdat wij die geiten zo nodig willen bekijken ...
De les van vandaag is weer erg leuk. Jack-in-the-box, ze vinden het geweldig. Eerst een verhaal over een soldaat die de meest wilde avonturen beleefd als hij tegen een jack-in-the-box leunt en van schrik uit het raam valt en uiteindelijk in de buik van een vis belandt, gelukkig loopt het allemaal weer goed af :-) We improviseren ter plekke een eigen jack-in-the-box, we keren een tafel op zijn kant, Erik doet ons zelfgemaakte masker op en popt uiteindelijk omhoog. Daarna mogen ze het natuurlijk zelf doen, het is lachen, gieren en brullen, wat een pret ! Uiteindelijk maken ze hun eigen jack-in-the-box met papier en lijm.
Op de terugweg van Prabartak naar het hotel, wordt Rosalie nog uitgenodigd door een vriendin, of we om een kopje thee komen. Natuurlijk ! Het is hier altijd een verrassing waar je weer terecht komt, in ieder geval gebeurt er nooit dat wat je 's morgens in gedachten had .. Rotna is een Indiase vrouw die in Amerika woont, ze is nu voor drie maanden op bezoek bij haar ouders. Ze is de zus van de hoofdchirurg van RCFC, ook de zus van Alok die helpt bij Prabartak en de zus van Champa, waarmee we twee jaar geleden Durga Puja gevierd hebben. We kennen ondertussen bijna de hele familie .. Haar ouders zijn er ook, natuurlijk, want zij wonen daar. Haar moeder is een hele tere vrouw, halverwege de tachtig, veel lichamelijke (ouderdoms)mankementen, maar heeft ondertussen een buitengewone leeftijd voor Calcutta ! Haar vader is 92 jaar en hij ziet er nog sterk en krachtig uit. Hij is advocaat geweest en heeft een prachtig huis. Vol enthousiasme zit hij op tv naar een voetbalwedstrijd te kijken. We krijgen wat sandwiches en wat typische bengaalse zoetigheid. Het smaakt prima, we hadden ondertussen best trek gekregen.
En zo belanden we pas weer na zessen op Sudderstreet. Vanavond om 8 uur afgesproken met Rosalie om te eten bij HongKong, een klein restaurantje vlakbij. Kunnen we ons 'bijpraatproces' voortzetten ..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten