Vanochtend worden we wakker en het lijkt wel alsof er zo’n echte hollandse februaristorm waait. De molen kraakt en steunt onder al dit geweld. Eigenlijk was dit gisteren ook al zo, alhoewel het vannacht toch even stil leek te zijn. Misschien is dit normaal voor Kythera ? Misschien vinden we dat deze week wel uit. We ontbijten dus maar binnen, want waar we ook zoeken, buiten is er geen windstil plekje te vinden, dat heb je met een ronde molen :-).
We besluiten dan ook om een indruk op te gaan doen van het eiland. Relaxen rondom de molen zit er niet in en binnenin wordt je langzaamaan gek van het gekraak. Maar goed, rondrijden en lopen op het eiland is zeker geen straf, dus heb geen medelijden met ons! We krossen echt kriskras over het eiland, we wandelen naar aan aantal waterbronnen rondom Karavas, rijden door het gezellige Potamos, door een prachtig gebied gaan we naar Mitata waar in 2006 een aardbeving is geweest, de kerk staat er nog steeds ‘verloren’ bij. Hier drinken we een Griekse koffie op de stoep van het dorpscafé. Volgens Andreas is hier een olijfoliefabriekje, maar daar zijn de meningen blijkbaar over verdeeld, de eigenaar van het cafe zegt dat er alleen maar een museum is en dat is gesloten vandaag. Ach, we gaan nog wel eens kijken, het is vlakbij (eigenlijk is alles vlakbij, het is niet zo’n groot eiland). We lopen een rondje door het dorpje en genieten van het uitzicht vanaf het plein op de bergen. Prachtig !
We rijden naar Avlemonas, een dorpje aan de kust, hier wonen de stoere vissers. Het haventje doet schilderachtig aan, de bootjes lijken zo uit een stripboek te komen. Hier zijn een aantal vistavernes en in de ‘tweede baai’ is een leuk koffietentje. Hier strijken we een poosje neer. We weten niet waar we zin in hebben, maar we zien mensen aan een lekker bakje koffie zitten en verderop worden er heerlijke ijsjes met chocoladecake geserveerd. Als ze de bestelling komen opnemen, wijzen we dan ook naar de koffie en de chocoladecake, “die willen we ook !”. De vrouw schiet in de lach. Dit is een lekker plekje (uit de wind, want het waait nog steeds flink) en erg relaxed. We blijven dan ook geruime tijd hangen. Als we binnen instrumenten zien staan, informeren we naar wanneer er hier muziek gemaakt wordt. ‘Vanavond half 11’ reageert ze enthousiast. Klinkt goed, we besluiten om hier vanavond naar terug te gaan.
Daarna rijden we nog een fikse berg op achter Avelemonas, waar een klein kerkje staat (hier bovenop de berg waait de gel werkelijk uit je haar !), kijken we in Diakofti of we daar misschien lekker uit de wind op het strand liggen (nee dus) en rijden we langs het strandje Kaladi, wat buitengewoon mooi is, maar op het tijdstip dat we er zijn al bijna helemaal uit het zonnetje ligt, hier komen we dus later in de week nog wel een keertje terug !
De indruk van het eiland is prima, het heeft supermooie ‘verborgen’ plekjes en de mensen zijn werkelijk superaardig. Van enige drukte op het eiland is geen sprake, waar al die toeristen gebleven zijn, weten we niet, zelfs op de bekende strandjes is het rustig. Het zou een erg druk weekend moeten zijn, maar daar merken we dus helemaal niets van.
’s Avonds rijden we terug naar Avlemonas, waar we eerst een heerlijk gegrild visje eten en daarna naar het koffiehuis lopen. Er wordt al volop gemusiceerd. De ‘band’ (1x gitaar, 1x gitaar/zang en 1x klarinet/drum) zit op het kleine verandaatje en daaromheen (cq op straat) zitten de gasten. Heerlijk, mooie muziek, supersfeertje. Zo zitten we midden in de nacht op straat te genieten in een klein vissersdorpje op Kythera. Voorzichtig worden we een beetje verliefd op het eiland …
We besluiten dan ook om een indruk op te gaan doen van het eiland. Relaxen rondom de molen zit er niet in en binnenin wordt je langzaamaan gek van het gekraak. Maar goed, rondrijden en lopen op het eiland is zeker geen straf, dus heb geen medelijden met ons! We krossen echt kriskras over het eiland, we wandelen naar aan aantal waterbronnen rondom Karavas, rijden door het gezellige Potamos, door een prachtig gebied gaan we naar Mitata waar in 2006 een aardbeving is geweest, de kerk staat er nog steeds ‘verloren’ bij. Hier drinken we een Griekse koffie op de stoep van het dorpscafé. Volgens Andreas is hier een olijfoliefabriekje, maar daar zijn de meningen blijkbaar over verdeeld, de eigenaar van het cafe zegt dat er alleen maar een museum is en dat is gesloten vandaag. Ach, we gaan nog wel eens kijken, het is vlakbij (eigenlijk is alles vlakbij, het is niet zo’n groot eiland). We lopen een rondje door het dorpje en genieten van het uitzicht vanaf het plein op de bergen. Prachtig !
We rijden naar Avlemonas, een dorpje aan de kust, hier wonen de stoere vissers. Het haventje doet schilderachtig aan, de bootjes lijken zo uit een stripboek te komen. Hier zijn een aantal vistavernes en in de ‘tweede baai’ is een leuk koffietentje. Hier strijken we een poosje neer. We weten niet waar we zin in hebben, maar we zien mensen aan een lekker bakje koffie zitten en verderop worden er heerlijke ijsjes met chocoladecake geserveerd. Als ze de bestelling komen opnemen, wijzen we dan ook naar de koffie en de chocoladecake, “die willen we ook !”. De vrouw schiet in de lach. Dit is een lekker plekje (uit de wind, want het waait nog steeds flink) en erg relaxed. We blijven dan ook geruime tijd hangen. Als we binnen instrumenten zien staan, informeren we naar wanneer er hier muziek gemaakt wordt. ‘Vanavond half 11’ reageert ze enthousiast. Klinkt goed, we besluiten om hier vanavond naar terug te gaan.
Daarna rijden we nog een fikse berg op achter Avelemonas, waar een klein kerkje staat (hier bovenop de berg waait de gel werkelijk uit je haar !), kijken we in Diakofti of we daar misschien lekker uit de wind op het strand liggen (nee dus) en rijden we langs het strandje Kaladi, wat buitengewoon mooi is, maar op het tijdstip dat we er zijn al bijna helemaal uit het zonnetje ligt, hier komen we dus later in de week nog wel een keertje terug !
De indruk van het eiland is prima, het heeft supermooie ‘verborgen’ plekjes en de mensen zijn werkelijk superaardig. Van enige drukte op het eiland is geen sprake, waar al die toeristen gebleven zijn, weten we niet, zelfs op de bekende strandjes is het rustig. Het zou een erg druk weekend moeten zijn, maar daar merken we dus helemaal niets van.
’s Avonds rijden we terug naar Avlemonas, waar we eerst een heerlijk gegrild visje eten en daarna naar het koffiehuis lopen. Er wordt al volop gemusiceerd. De ‘band’ (1x gitaar, 1x gitaar/zang en 1x klarinet/drum) zit op het kleine verandaatje en daaromheen (cq op straat) zitten de gasten. Heerlijk, mooie muziek, supersfeertje. Zo zitten we midden in de nacht op straat te genieten in een klein vissersdorpje op Kythera. Voorzichtig worden we een beetje verliefd op het eiland …
in de verte zie je middenop 'onze' molen staan
de door een aardbeving in 2006 gehavende kerk in Mitata
bord naast de kerk
uitzicht vanaf het plein in Mitata
veel prachtige 'oldtimers' op Kythera !
waterbron bij Karavas
veel libelles bij de waterbronnen van Karavas
bord boven een vistaverne in Avlemonas
dé band die we 's avonds zien spelen in Avlemonas
prachtig strandje bij Kavali
huh ? nou ja, wel verklaarbaar, er zijn enorm veel eilandbewonersnaar Australie geemigreerd, waar nu zo'n 60.000 (nakomelingen van) Kytherianen wonen !
de honing van Kythera is erg lekker (en duur)
klok van een kerkje bovenop een berg achter Avlemonas
bovenop de berg achter Avlemonas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten