Ik heb het al twee keer eerder meegemaakt, ga ik ’s morgens
even ontbijten (nou ja, even, voordat alles in de keuken rond is en je het hebt
opgegeten, ben je een uur verder), mist er wat uit mijn badkamer. Voornamelijk
het matje op de grond. Zo ook vanmorgen, kom ik terug, is ineens dat matje weer
verdwenen. Verder is er niets gebeurd, mijn kamer is niet schoongemaakt of zo,
ze hebben alleen het matje weggehaald…
Vervolgens komen ze, na een extra kopje thee (vandaag geen
afspraken !) mijn wasje terugbrengen. Nu heb ik niet alles geteld enzo, maar ik
weet toch zeker dat ik een lichtgrijze blouse heb meegegeven. Die zit er nu dus
niet meer bij. Blouse kwijt … ik wacht morgen nog even af (mijn was kwam
namelijk in twee sessies/dagen terug, misschien maken ze er drie van) … en
anders ga ik op mijn beste Bengaals maar proberen uit te leggen dat er iets
mist.
En vanavond kom ik terug naar het hotel, zijn alle
schilderijen van de muur gehaald ! De lobby (groot woord voor zo’n kleine
ruimte, maar het is een ‘lobby’) hangt hier vol met kunst, voornamelijk
schilderijen. En nu dus niet meer. Als er er naar wijs en vragend kijk, roepen
ze met z’n allen ‘tomorrow new, tomorrow new’, dus dat hopen we dan maar, het
was wel gezellig al die kunst aan de muur.
Verder ben ik vandaag nog niets kwijt (ja, de 35 koeien en
de kameel zullen er niet meer staan, maar dat was voorspelbaar …).
Verder had ik dus een dag zonder afspraken. Na het ontbijt
belde Rosalie me op of ik alsjeblieft wilde helpen met het kopen van nieuwe
schoenen. Ze draagt namelijk felgele slippers die ze ooit heeft gekregen van
iemand om ze weg te geven aan de arme mensen, maar ze draagt ze nu dus zelf.
Dat kan natuurlijk niet en nu heeft ze inmiddels zoveel commentaar gekregen dat
ze nieuwe wil/moet, maar dat kan ze niet alleen en voilá, daar ben ik! Dus op
naar Sudderstreet waar we zowaar drie paar schoenen kopen (voor omgerekend ca
15 euro …).
 |
| deze man slaapt ... knap hoor !! |
Daarna op zoek naar een nieuw spacenter, waar ik over heb
gelezen in de krant. Een massage lijkt me best lekker na zo’n hectisch weekje.
En vanaf woensdag moet ik weer vol aan de bak, dus even een energie-opladend
momentje kan ik wel gebruiken. Ik vind het gemakkelijk en maak een afspraak
voor de volgende dag. Eigenlijk ga ik een dagje, ik boek een behandeling van ca
5 uur … hopelijk laten ze nog iets van me heel!
Daarna lekker even terug naar het hotel. Nog wat kleine
agendapuntjes afwerken, administratie bijwerken (tja, dat gaat hier allemaal gewoon
door) en even lekker douchen, want ik ga strakjes naar Madhu, ik heb ze geloof
ik al vier jaar niet meer gezien!
Om een uur of vijf hebben we afgesproken, ik ben hopeloos te
laat, omdat ik een metrostop te laat uitstap en dus weer een stukje terug moet
en dan is het weer even zoeken waar het ook alweer was. Het is zo lang geleden
!
Madhu ziet er nog gewoon hetzelfde uit als toen. Haar zoon
Rishav is een echte kerel geworden, hij
studeert tegenwoordig en vind het jammer dat Erik er niet is. Dat hoor
ik trouwens overal, ‘where is Erik?’, ‘where is boss?’ … dus volgend jaar weer
van de partij schat !
Madhu geeft (o.a.) acupressuur behandelingen en ik vraag of
ze me eens wil ‘checken’. Ze pakt een poosje beide polsen beet, verandert drie
keer miniem van locatie en vertelt me even haarfijn hoe ik er fysiek voorsta.
En ‘verrek’, ze heeft het gewoon bij het juiste eind! Ik zal jullie de details
besparen, maar mijn fysieke ongemakkelijkheden had ze zo te pakken. Daarna
geeft ze me een behandeling en een groot aantal tips. Super!
Ze vertelt me haar dagritme, ze staat om kwart over vier
(!!!) op, drinkt twee glazen water, gaat naar het toilet en doet dan wat
‘warming up’. Dan gaat ze naar het dakterras, waar ze een uur yoga beoefend. Ze
eet nog wat, doet haar gebeden en om zes uur ‘is de dag van haar’, zoals ze dat
zo mooi zei. Ze zit ook boordevol energie, haar ogen sprankelen, ze is ‘the
most balanced woman i’ve ever met’, zei Rosalie ooit en ik ‘vrees’ dat ze
gelijk heeft. Een prachtige vrouw. Uiteindelijk duikt ze om 9 uur ’s avonds
haar mandje in, dat is ook wel nodig als je er zo vroeg uit gaat.
We lopen beiden naar het dakterras, waar werkelijk een
prachtige tuin is aangelegd. De hobby van haar man. Het ziet er fantastisch
uit, een stukje paradijs in Calcutta, super.
 |
| samen met Madhu op het dakterras |
Vrijdag ga ik weer, krijg ik weer een behandeling, ik zie er
nu al naar uit !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten