We waren in ieder geval lekker op tijd !

mijn bruiloft-outfit

Vandaag trouwt Madhumita, ik ken haar van het R.C.F.C. (het ziekenhuisje waar kinderen met vergroeiingen geopereerd worden), zij was daar jaren directrice. 

Ik heb afgelopen week een paar keer contact gehad met haar (over de telefoon) en de bruiloft zou eerst om half 6 beginnen, toen was het 5 uur en uiteindelijk belde ze dat we om 4 uur verwacht werden. 

Dan konden we de ceremonie zelf bijwonen, die was van 4 tot 5 en daarna receptie en diner.

Nou ja, prima, het is mijn eerste Indiase bruiloft en ik zie graag 'alles', dus Bob was om half 4 bij mijn hotel met mr. Khan. Ik hijs me in de taxi (dat gaat echt niet zo makkelijk met zo'n sari aan) en om 4 uur stipt zijn we bij Madhumita. Wat er daarna allemaal gebeurde zie je hieronder :

als we aankomen zijn we de eerste (uiteraard zou ik haast zeggen) en is er tijd genoeg om even een foto van onszelf te maken

Madhumita laat me haar 'henna-handen' zien

ze is nog lang niet klaar (hoezo 4 uur beginnen?) 

 

een uurtje later is ze helemaal opgemaakt en aangekleed en worden er foto's van haar gemaakt

Madhumita met haar ouders

 

de bruid pleegt nog even een (vast belangrijk) telefoontje

Ondertussen zijn we twee uur verder en is er eigenlijk nog niets gebeurd. Bob en ik kletsen wat met de andere bruiloftsgasten (voornamelijk directie familieleden die ook vroeg waren), we krijgen wat te drinken en vermaken ons eigenlijk wel. Het is wel leuk om de voorbereidingen ook mee te maken en we voelen ons meer dan welkom.
Als ik voorzichtig vraag hoe het komt dat het 'een beetje' verlaat is allemaal, zegt Madhumita dat de bruidegom in de file staat (tja ..)

Uiteindelijk arriveert om ca half 7 de priester met allerlei tasjes en zakjes, het  is elke keer weer een verrassing wat er uit een tasje komt (o.a. een stapel brandhout voor in de schaal)

dit is dus de trouwlocatie, de priester doet zijn voorbereidingen en achteraf weet ik nu dat de bruidegom er ook al is, hij zit links in het beige/gouden gewaad

En ja hoor, uiteindelijk is het dan zover, de priester is klaar, Madhumita komt van boven, een prachtige roze sjaal wordt om Sanjay zijn hoofd geknoopt en het feest kan beginnen

de omstanders interesseert het allemaal niet zo ... (rechts Madhumita's vader TIJDENS de huwelijksceremonie)

de priester knoopt een rood/geel koord om de pols van de bruidegom

en om de pols van de bruid

de broer van de bruidegom knoopt de sluier van Madhumita aan de sjaal van Sanjay (met links en rechts beide moeders, maar hun hoofden pasten niet op de foto :-))

drie keer rondom het vuur

daarna verwisselen de twee van plaats en doet Madhumita dezelfde rituelen die Sanjay daarnet moest doen

nogmaals 3x om het vuur heen, nu geleid door Sanjay

even een onderonsje tijdens de ceremonie

Sanjay geeft Madhumita het vermiljoenpoeder (ik geloof dat het zo heet) op haar voorhoofd, een teken dat een vrouw getrouwd is

hij is nogal kwistig met het poeder en iedereen moet lachen

en voor de foto maakt hij het nog eens erger !

daarna wordt er door Sanjay (met hulp van heel wat meer mensen) een ketting om haar hals gedaan

en wéér zit die oorbel vast in de sluier !

het bruidspaar gooit rijst over hun hoofden

de vader van Madhumita zegent het bruidspaar

nog een foto met de priester

en de ceremonie is over ... 

Hierna was er (veel) eten en drinken en nadat het bruidspaar zich had omgekleed konden we hun feliciteren. Het duurt allemaal even, maar dan maak je toch weer wel iets unieks mee. Het is trouwens een 'love marriage' en het heeft even geduurd voordat beide families akkoord gingen, maar uiteindelijk is dat dan toch gebeurd.

Na afloop worden we zelfs thuisgebracht in de trouwauto ! Is dat service of niet ? Zo blij waren ze dat we kwamen … of gingen … dat kan natuurlijk ook.