Op maandagochtend worden we allebei wakker met een botox-onderlipje. Gisteren onze lippen verbrand, ai ! En we zijn al niet superfit, vroege vlucht in de planning, dus ons wekkertje maakte ons al om 5 uur wakker. Oef, vakantie vieren valt soms echt niet mee :-)
Op de luchthaven in Montreal is het nog rustig, we zullen vandaag heus niet de enige zijn die de stad verlaten ! Het inchecken is hier verplicht electronisch, bagage labelen is ook self-service en dus geen wachtrijen bij de balies. Goed systeem. We hebben nog wat tijd over om te ontbijten en om kwart over 8 zitten we dan in het vliegtuig van Air Canada wat ons in een goed uur naar Halifax vliegt. De klok gaat hier trouwens een uurtje vooruit, dus uiteindelijk komen we lokale tijd rond half 11 aan.
We halen onze huurauto op bij alamo, het is een flinke jeep geworden, zal best lukken ! Het weer is hier trouwens fantastisch, veel zon en zo'n 28 graden.
Nova Scotia is zo'n beetje als je zou verwachten. Veel rotsen, naaldbomen, prachtige meren, kleine strandjes, schilderachtige dorpjes met gekleurde houten huizen en ruimte, heerlijk veel ruimte !
Onderweg stoppen we bij een uitloper van het minas bassin. Dit is een baai in het noorden van Nova Scotia was het grootste getijverschil ter wereld kent. Het kan oplopen tot zo'n 17 meter verschil tussen hoog en laag water !
We zijn onderweg naar Briereiland, helemaal aan de westkant van het eiland. Het is een flink eind rijden. Na een paar uur zijn we op het uiteinde van een landtong aangekomen, het is trouwens een stuk koeler geworden, van de 28 graden zijn er 'nog maar' 20 overgebleven. We moeten hier wachten op de ferry, hij gaat elk uur en we zien hem eigenlijk net voor onze neus vertrekken, ach ja, we hebben vakantie ! Op zee hangt een laaghangende mist, geeft een beetje surrealistisch beeld.
Na deze eerste ferry (met zo'n 8 minuten sta je al aan de overkant hoor), rijden we het eiland over om daarna nog een ferry te nemen. Gelukkig sluiten deze goed op elkaar aan, als je op het 'tusseneiland' niet stopt, kan je zo op de tweede ferry rijden. Uiteindelijk komen we tegen half 6 aan op het laatste eiland, Brier Island. Het lijkt alsof we een beetje op het eind van de wereld zijn aangekomen !
We rijden gelijk naar onze lodge, waar het vakantiegevoel al snel verdwijnt. Onze reservering was niet in het grote boek genoteerd, het restaurant blijkt gesloten en de whalewatch-tour van de volgende dag zit vol (terwijl we ook hierover gemaild hebben !). Uiteindelijk waren er genoeg kamers over en heeft het eiland ook nog een snackbar, dus het eten en slapen was geen probleem, alleen de walvissen-tocht ging toch echt niet lukken de volgende dag. En dit terwijl dit eigenlijk, eerlijk gezegd, de enige reden is voor ons bezoek aan dit verafgelegen eiland ! Vraag ons niet hoe het gelukt is, hou het maar op 'vrouwelijke charme', maar uiteindelijk werd er toch een plaatsje vrijgemaakt op de boottocht van de volgende dag ...
We doen een rondje door het 'dorp'. Het hele eiland is ongeveer 7 km bij 2,5 km, er is 1 geasfaslteerde weg, verder zijn er nog wat onverharde wegen. Zo te zien leven de meeste mensen hier van de kreeftenvangst, overal staan/liggen kreeftenkooien langs de kant van de weg. We lopen een eindje langs de kust van het eiland. Bijna worden we aangevallen door een meeuw, zij had haar ei midden op het wandelpad gelegd, ja, lekker handig ! Uiteraard zijn we er netjes overheen gestapt en hebben we haar met rust gelaten, maar echt vertrouwen deed ze ons duidelijk niet.
De snackbar is snel gevonden, de snackbar is tevens de supermarkt, de internetshop, het tankstation, de souvenirshop, de 'bouwmarkt', koffieshop, etc. Even later zitten we aan onze fish & chips op een papieren bordje. We nemen een zelf gemaakt boerenijsje toe !
Erg veel gebeurd er trouwens niet op het eiland. Zeker niet buiten het seizoen (juli/aug), zo blijkt uit een gebeurtenis in de snackbar. Een man komt met een vogelhuisje binnen lopen en de verkoopster gaat helemaal uit haar dak ! Wat blijkt ? Gisteravond was de wekelijkse bingo, met het vogelhuisje al hoofdprijs. Zij had dit graag willen hebben, want het kleurt zo leuk in haar keuken. Helaas ging de prijs naar deze meneer, die waarschijnlijk nog dezelfde avond is geconfronteerd met de teleurstelling van de verkoopster, want de man komt het vogelhuisje alsnog bij haar afleveren !
Het is nog tot laat in de avond mooi weer, de zon gaat langzaam onder en het maakt het zicht op zee met de laaghangende mist alleen maar 'buitenaardser'. We lopen nog even langs een van de vele vuurtorens van het eiland. Zaten we gisteren nog in de geur van asfalt en rubber, nu ruiken we de zeelucht, hoorden we gisteren nog het gebrul van de formule 1 auto's, nu horen we het ruisen van de zee, de zeevogels en de misthoorn van de vuurtoren ! Wat kan het leven toch mooi zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten