Deze ochtend worden we wakker door een aanwakkerende wind, het regent en af en toe breekt de zon tussen de wolken door. We worden dan ook getrakteerd op een prachtige regenboog, dat belooft wat voor vandaag !
En inderdaad, het werd een bijzondere dag. Als we wegrijden is het maar liefst 4 graden (boven nul, dat dan weer wel), van de Cabot Trail (mooiste panoramaweg van Noord Amerika) zien we nagenoeg niets, omdat het stormt en regent en mist, meestal rijden we in de laaghangende bewolking .. Dan toch een lichtpuntje, aan de kant van de weg staat er ineens een eland ! We rijden nog een stukkie terug voor een foto, maar dan is hij of zij al verdwenen. Gelukkig wel gevangen op ons netvlies !
We geloven graag dat dit een prachtige route is / moet zijn. We rijden veelal langs de kust, varierend van zeehoogte tot 450 meter hoog en de natuur is schitterend. Bij droog en mooi weer weet je volgens mij niet wat je ziet ! Nog een reden om nog eens terug te gaan !
Ondanks onze eland, rijden we toch wat gedesillusioneerd terug richting Halifax. Daarom ging het misschien ook even mis. Ik (Willeke) reed een stukje, je mag maar 110 km/h, teleurstelling te verwerken, auto inhalen .... ja hoor, de highwaypatrol ! Volgens Erik was het net een stukje uit een film. De politie kwam tegen ons in, zette zijn zwaailichten aan, keert om op de snelweg en komt achter ons aan. Tja, stoppen dan maar he. Een aardige agente legt mij keurig uit waarop ze mij 'betrapt' heeft (124 km/h), neemt mijn rijbewijs en de autopapieren mee naar haar auto. We wachten geduldig af. Uiteindelijk komt ze weer terug met een boete van bijna 270 Canadese dollar ! (ongeveer 160 euro). Oeps ! Er volgt een heel verhaal, het komt erop neer dat ze onze vakantie niet wil bederven en dat het bij een waarschuwing blijft. Oef, daar komen we mooi mee weg. Nou ja, ze wist niet zeker hoe de douane hiermee om zal gaan, ik ben nu bekend in het systeem en het risico blijft bestaan dat ik de boete alsnog moet betalen als we het land verlaten. Nou ja, dat zien we dan weer wel ! Voorzichtig, met exact 110 km/h rijden we verder ...
Aan het eind van de middag zijn we bij ons hotel bij de luchthaven van Halifax. Vanwege de ochtendvlucht morgenochtend, leek ons dit wel een geschikte lokatie.
Vanuit ons hotel zien we een enorme rookontwikkeling die niets met wolken te maken heeft ! Raar genoeg is het hier gewoon schitterend weer, vanmorgen echt met noodweer vertrokken op Cape Breton, hier lijkt het wel gewoon zomer (met wel een aardige wind trouwens). Het blijkt een enorme bosbrand te zijn net bij de hoofdstad Halifax. Later lezen we in de krant dat zo'n 4000 mensen geevacueerd zijn en sommigen hiervan sliepen bij ons in het hotel.
Aan de overkant van de snelweg ziet Erik dat er een kleine speedway is. Een groot bord 'Races Friday 7.30'. Laat het nu toch vrijdag zijn ?! En we zijn nog ruim op tijd. We informeren bij de receptie of het inderdaad de moeite waard is om te gaan kijken. De receptioniste reageert erg enthousiast, haar neef rijdt zelfs mee en zelf gaat ze ook regelmatig kijken. It's fun !
Dus zo zitten we 's avonds om half 8 op de tribune van de lokale speedway vlakbij Halifax. Een leuk contrast met de Formule-1 races in Montreal. Daar wordt flink gepoetst en gewerkt om alles er perfekt uit te laten zien. Hier zijn de auto's al gebutst voordat ze beginnen. Het is hier duidelijk vechten om je plekje. Ze beginnen met een soort overdekte kart, de rijders zijn 8 t/m 14 jaar oud ! Daarna de 'volwassenen' (qua leeftijd dan), er zijn in totaal zo'n 5 raceklassen elke keer komen er twee cilinders bij. De start is rijdend achter een heuse pace-car. Er wordt nog even gezwaaid naar de familie op de tribune voordat ze al driftend door de bochten gaan. De winnaar mag met de finishvlag een triomf-rondje rijden. Veel spektakel, een auto vliegt in de bandenstapel, waar ze gezien de paniek toch niet echt aan gewend zijn (het loopt trouwens goed af) en een wiel loopt spontaan van een bijna stilstaande auto. De coureur stapt snel uit om op zoek te gaan naar zijn wielbouten (misschien volgende keer toch even vastzetten voor het racen ?). Als een auto strandt door pech, wordt hij van het circuit geduwd (dus niet opgetakeld of zo). Al met al veel en snelle acties, de races volgen elkaar gelijk op.
Het publiek is divers. Veel gezinnen met kinderen, omaatje met nascar-jack aan en vooral veel stoere mannen. Erg leuk om zo'n lokaal evenement mee te maken !
We blijven niet tot het eind en laat op de avond is op onze hotelkamer nog steeds het geluid van de rondrazende auto's te horen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten