Het paleis van Odysseus… of toch niet??

Ineens sta ik stil, van vermoeidheid, maar ook omdat ik iets hoor ritselen in de bosjes wat groter moet zijn dan een hagedisje. Verschrikt staar ik naar het bosje, Erik staat achter me. Een slang! Er ritselt een slang in het bosje en nog geen kleintje ook, hij kijkt naar ons. Verschrikt lopen we snel een paar meter verder en draaien we om om te kijken of hij niet achter ons aan komt. Gelukkig niet, want zo stoer als we misschien ook zijn, kansloos zijn we tegen zo’n snellerd. Maar de schrik zit er wel een beetje in, we zijn op weg naar de Alalkomenes Acropolis en die staat op de top van een 378m hoge ‘berg’.

In het begin leek het nog op wandelen, mooi omlijnd paadje, maar al snel had het niets meer met wandelen te maken. Klimmen en klauteren, vier keer kijken waar je je voeten ging zetten, steil omhoog de berg op. Veel losse stenen en losse grond, ik wil niet klagen, maar het was niet altijd even leuk. 

De stenen worden steeds groter en we krijgen bekijks! De berggeiten (echt, wat zijn die behendig op de steile helling!!) kijken verbaasd op. Alsof ze nooit bezoekers zien, terwijl dit toch een ‘officieel’ wandelpad is. Ach, ze hebben óns natuurlijk nog nooit gezien. Ze stoppen even met grazen en gaan daarna door alsof het ‘business as usual’ is. Elke geit heeft een fikse bel om, zouden ze daar niet gek van worden? Altijd maar dat geklingel om je heen, tenzij je even je hoofd neerlegt?

Het is nog lastig om echt op de top te komen. De rode stippen houden daar op en de rotsblokken zijn enorm. We cirkelen om de top heen en dan zien we een stuk met meer gras dan rotsblokken en daar lopen we omhoog.

WOW! Wat een uitzicht, geweldig. We kijken naar het noorden van Ithaca, links van ons ligt Kefalonia. Prachtig.

restanten van het paleis dat hier ooit gestaan heeft

In eerste instantie dachten de ontdekkers van deze oude stad dat dit het paleis van Odysseus en Penelope geweest moest zijn. Er werden munten gevonden met de beeltenis van Odysseus (ze liggen nu in het kleine museumpje in Vathy). Maar toen later andere opgravingen werden gedaan, verder naar het noorden in Ithaca, moesten ze hun mening herzien. Dát was het echte paleis, ja, het was daar! Maar ik heb begrepen dat er een hoop discussie is over Odysseus, zijn paleis en zelfs zijn eiland. Was Ithaca uit de Odyssee wel het Ithaca van nu? Lag dit niet ergens in Kefalonia? Niemand zal het weten.

We struikelen weer naar beneden. Er zou een makkelijker pad langs de andere kant van de helling moeten zijn, maar we kunnen het niet vinden. We nemen het zekere voor het onzekere en kiezen dezelfde weg terug als we gekomen zijn. Gelukkig valt de afdaling me mee, knietjes zullen wel een dagje zeer doen, maar verder komen we heelhuids beneden aan. Een geit kijkt ons na. Twee minuten later duiken we ons zwembad in, wat een bofferds zijn we toch.