Wie o wie heeft er in de knapzak gekeken?

De dag begint prachtig, zonnetje, blauwe luchten, na een eenvoudig ontbijtje togen wij naar Potamos voor de wekelijkse markt. Híer gebeurt het allemaal, hier worden de laatste eilandnieuwtjes uitgewisseld, hier is het gezellig, zondagochtend op de markt in Potamos.

We drinken een bakje koffie op het terras, nemen er later nog eentje bij Astikon, er hangt een gemoedelijke gezellige sfeer. We kopen een stukje kaas, een kadootje, een lekkernij (die de tas niet haalt) en een citroen. De citroen kost niets, ik mag hem zo meenemen, de jonge vrouw kijkt me vriendelijk aan. Hoezo? Nou, omdat Grieken citroenen niet per stuk kopen, maar per kilo(s), dus die ene mag ik gratis hebben. Is dat wat.

hier krijg ik de gratis citroen!

Aan het eind van de ochtend rijden we terug naar ons guesthouse. Lekker niks, boekje lezen, salade gemaakt, dakootjes gemaakt en heerlijk in het zonnetje gegeten met een glaasje wijn. Genieten.

het terras van onze studio met een prachtig uitzicht

Erik haalt wat oregano voor de salade, Anita vertelt wat er allemaal in het kruidentuintje staat

Maar dan… wie o wie heeft er in de knapzak van Odysseus gekeken? Ik vind de mythes superleuk, luister. Aeolus (bewaarder der winden, zoon van Poseidon) ontmoette Odysseus, Odysseus wil graag naar huis. Om hem te helpen doet Aelos de oosten-, noorden- en zuidenwind in een knapzak en geeft deze aan hem mee. De westenwind blijft waaien, deze heeft hij nodig om thuis te komen. De reis gaat voorspoedig, maar met de haven in zicht werden de reisgenoten van Odysseus zo nieuwsgierig, dat ze in de zak keken. De winden ontsnapten, waardoor Odysseus zijn bestemming (nog) niet kon bereiken. Ik vind het geweldig.

Aeolus geeft de winden aan Odysseus door Isaac Moillon (1614-1673)

Maar goed, to the point, het begint ineens superhard te waaien hier. Wie heeft die knapzak open gemaakt? Vanuit de Peloponnesos zien we grote wolken aankomen, met de snelheid van de (enorme) wind komen ze onze kant op. Binnen enkele minuten is het gewoon koud, de zon is weg en het waait errug hard.

Met de auto rijden we naar de andere kant van het eiland, hier schijnt de zon nog, alhoewel er ook hier een fikse wind staat.

een ikoon in het kerkje met een verse zoen op het glas :-) (die overigens niet van mij is)

Later rijden we naar huis, we zien in de verte weer licht aankomen, hopelijk hebben ze de windjes gevonden en weer in de knapzak gedaan…

Het 'licht' komt er weer aan!