Na vier dagen Kefalonia is het tijd om naar Ithaca te gaan. Het
eiland van Odysseus en Penelope, het eiland waar je thuiskomt (zeggen ze ;-)).
We hebben kaartjes gekocht voor de fast-ferry en inderdaad, het gaat very fast.
Hop hop, de boot in, eer dat je de auto uit bent, vaart hij al en eer dat je
het buitendek gevonden hebt, moet je weer al terug naar je auto omdat je er
(bijna) bent.
Het huisje dat we hier gehuurd hebben ligt net buiten de
hoofdstad Vathy, het is tien minuten rijden van de ferry en drie minuten verder
zijn we in Vathy. Ithaca is niet groot. Een goed half uur de andere kant op en
we staan aan de andere kant van het eiland. Allemaal prima te overzien, tijd om
een flink uit te rusten (en dus thuis te komen, zouden ze dan toch gelijk
hebben??).
 |
| uitzicht vanaf ons terras bij het huisje :-) |
Tijdens een van onze vele wandelingetjes door Vathy stuiten
we op een prachtig winkeltje. Naast wat toeristische snuisterijen, verkopen ze prachtige
ikonen, nog mooiere komboloi’s en schitterende handgemaakte sieraden. We (meer
specifiek: ik) vallen voor een prachtige ring, gemaakt door een zilversmid uit
Athene. Er zit een prachtige rode granaat in verwerkt. Na wat wikken en wegen
besluiten we hem mee te nemen. Terwijl de verkoper de ring prachtig inpakt,
raken we aan de praat. Net als ‘onze’ Nikki, vertrok ook hij op z’n 18e
naar Athene om daar te gaan studeren en om daar te gaan werken. Maar ook hij
werd daar niet gelukkig. Veel stress, een ongezond leven en zoals hij zelf zegt
‘elke stap die je zet, kost geld’, het leven in Athene is duur. Hij besloot
terug te komen naar Ithaca om zich daar te bezinnen op zijn toekomst. Na een
tijdje was hij eruit, hij zou de mogelijkheden onderzoeken om te emigreren naar
Amerika. Veel mensen uit Ithaca zijn hem al voorgegaan, vooral na de alles
verwoestende aardbeving uit 1953 zijn veel mensen vertrokken naar Amerika, Australië
of Zuid Afrika. Het eiland is leeggelopen, woonden er rond 1910 nog bijna
10.000 mensen op het eiland, inmiddels zijn dat er nog 3.000. Vooral ouderen.
 |
| Vathy, de hoofdstad van Ithaca |
Hij vertrok naar Amerika om te onderzoeken wat de
mogelijkheden waren en vond zelfs al snel een goede baan. Met zijn
universitaire opleiding, was dat voor hem geen probleem. Maar het ging
‘jeuken’, Amerika is wel erg ver van ‘huis’ en zoals hij het ons vertelde ‘I
felt I needed to make more effort to make a living in Ithaca…’ Hij besloot de
baan niet te nemen en niet te emigreren. Ithaca heeft jonge mensen nodig, hij weet
het als geen ander. Hij keerde terug en kreeg vrij snel de kans om twee mooie
winkels over te nemen, hij voelde zich gelijk gesterkt in zijn beslissing. Op
onze vraag wat hij in de winter doet, antwoord hij dat hij ook nog bij de bank
werkt. Hij zegt dat je in Griekenland sowieso niet kan overleven zonder
meerdere banen te hebben, of het nu winter is of niet.
We rekenen af en bedanken hem voor zijn besluit terug te
keren naar Ithaca. Hij glimlacht wat ongemakkelijk. Hij wenst ons een mooi
verblijf toe, dat de ring ons mag herinneren aan het mooie Ithaca. Én aan zijn
inwoners, denk ik er gelijk bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten