Als we vandaag wakker worden, is het wéér mooi weer ! Waar hebben we dit aan verdiend ? De zon schijnt al volop, blauwe luchten met hier en daar een flinke wolk. Het is wel fris, maar ach, dat is niet zo belangrijk.
Na het ontbijt besluiten we richting Huisinis te rijden, dit is een klein dorpje (5 huizen geloof ik), maar het ligt aan het begin van een wandelpad naar een mooi strand. Dat willen we dus graag zien, zeker met dit weer !
Alleen al de autotocht er naar toe is wederom erg spectaculair, prachtige vergezichten, piepkleine dorpjes, minischooltjes in werkelijk the middle of nowhere, bijna allemaal single road tracks, op ons gemakkie snorren we richting Huisinis.
We hoeven uiteindelijk niet ver te zoeken, de weg eindigt bij dit kleine minidorp. We parkeren onze auto op het gras en volgen de aanwijzingen op onze routekaart. In de verte zien we het prachtige strand al liggen !
Een echt pad is er meestal niet, op sommige plaatsen gelukkig wel, maar veelal moet je de paadjes volgen die de schapen gemaakt hebben. Nu zou dat niet zo'n punt zijn als de schapen gewoon, net als ons mensen, één snelweg hadden, maar dat is niet zo. Er zijn ook eigenwijze schapen, die net een meter hoger of lager lopen, of zelfs helemaal een andere route volgen. Af en toe dreigden we dus flink van de route af te wijken, maar al met al hebben we het aardig kunnen vinden.
Het laatste stuk moesten we een 'berg' omcirkelen. Op een gegeven moment werden we vanaf deze 'berg' aangestaard door een flink aantal herten. Blij dat ze ook eens iemand zagen om wie ze konden lachen (Erik struikelt namelijk en valt ongeveer midden in een modderpoel).
Uiteindelijk lopen het prachtige strand op en wat is het hier mooi. Nu treffen we het natuurlijk verschrikkelijk met het weer, maar toch. Het is dat de temperatuur niet echt mee werkt (ongeveer 13 graden vandaag), maar je zou toch zo je bikini aantrekken en een paar baantjes gaan zwemmen ?
uitzicht op scarp
Aan de overkant van het strand ligt het eiland Scarp. In 1934 had de Duitser Gerhard Zucker een grote uitvinding gedaan (vond hijzelf). Post versturen door het aan een raket te binden ! Aan zijn raket had hij post gebonden, waaronder een officiele brief aan de koning, vertellende hem over deze bijzondere uitvinding. De raket ontplofte echter bij de lancering. De post werd door de lokale postbode bij elkaar geraapt, er werd 'Damagaed by explosion at Scarp, Harris' opgeschreven en alsnog via de conventionele weg bij de mensen bezorgd. Een latere poging was wel succesvol, maar het idee heeft nooit navolging gekregen .. (Er gaan overigens verschillende verhalen de ronde over deze raketpogingen, zo zouden ze geen van beiden geslaagd zijn, of de post ergens in het museum liggen, ach, ik vond bovenstaand verhaal de mooiste ..).
ineens wist 'ie het : ik word strandjutter !Na een geruime periode flink genoten te hebben, zijn we onder leiding van een mamaschaap en schapenkindje teruggeklauterd naar het beginpunt. Eerlijk gezegd is dit allemaal een beetje te spannend voor me, ik ben meer van de bewegwijzerde routes (liefst om de vier meter een bordje ...).
Het was betoverend, tot op heden bestaat deze vakantie uit alleen nog maar hoogtepunten ... hoe lang blijft dit nog zo doorgaan ?? Het thuisfront probeert ons ongerust te maken met verhalen dat de aswolk weer boven Engeland hangt en dat we dus misschien niet terug naar huis kunnen ... who cares ... in zo'n prachtige omgeving :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten