Dus ook niets bijzonders te vertellen. Alhoewel, in het kleine piepmuseumpje wisten ze ALLES van vroeger, althans zo zagen ze eruit. Dus dat hebben we uiteraard getest, al was de test denk ik niet zo moeilijk. We hebben nog even geinformeerd wat er met de mensen is gebeurd die zijn aangespoeld in 1853 op het strand van Vatersay. Deze mensen zijn allemaal begraven in een massagraf. Het aantal slachtoffers is niet precies vastgesteld overigens, want ja, 1853, een klein eiland ... er waren overigens circa 500 mensen aan boord, dus niet iedereen is omgekomen. De boot kwam uit Liverpool en was op weg naar Quebec in Canada.
En nog een weetje over het vliegtuigwrak uit WOII wat op Vatersay ligt. De vlucht kwam van Oban (wij gaan morgen met de ferry naar Oban) en was op weg naar Barra Head, hier vlakbij. Het was avond en de 'verkeerstoren' (waar die ook moge zijn in die tijd van oorlog) zag/bemerkte dat het vliegtuig te laag vloog voor de heuvels die voor hem lagen. Toen hij de piloot waarschuwde was het helaas al te laat en zijn ze gecrasht tegen de berg. Van de negen inzittenden was er ééntje niet bewusteloos en die heeft de brand die na deze crash ontstond weten te blussen, anders was er waarschijnlijk niets van overgebleven. De volgende ochtend heeft hij hulp gezocht bij de boeren die vlakbij woonden en de andere overlevenden zijn toen naar het ziekenhuis gebracht. Daarom hebben dus 6 van de 9 bemanningsleden deze crash overleefd ! Het wrak is de dag erna door het Engelse leger al ontdaan van motoren, radar en wapens.
Dus al met al toch een leerzaam dagje en zijn de 'gaten' weer gevuld.
Hier nog wat foto's van deze luie dag :
Dit is (was) de kerk van Cill Bharra, of wel Saint Barra, de beschermheilige van het eiland. Het kerkje dateert uit de vroege middeleeuwen, maar er staat niet veel meer van omhoog. Ernaast is nog een kapelletje waar wat middeleeuwse grafstenen worden bewaard. Ook staat hier een replica van een steen (origineel staat in een museum in Edinburgh) met zowel Viking als Keltische motieven. Het is de begraafplaats van de MacNeils (en zo te zien zijn (waren) er heel veel), de clan die het eiland bezit.
In één van de muren van de kerk zit een vogelnestje !
De Atlantische Oceaan beukt tegen de westkant van Barra, alhoewel het vandaag mooi weer is, staat er een flinke wind en ziet de zee er heel wat ruwer uit dan aan de andere kant van het eiland !
's Middags brengen we een bezoek aan Kisimul Castle, met een bootje wordt je er vanaf Castle Bay heen gebracht. De basis van het kasteel dateert uit de 15e eeuw, maar waarschijnlijk stond hier al een kasteel/ford in de tijd van de Vikingen. Er is een zoet-water-bron op het eilandje. Het kasteel is nooit in vijandelijke handen gevallen. In de 18e eeuw is het verbrand en na WOII is het gerestaureerd door de 45e chief van de MacNeil-clan. Deze man is in 1970 overleden en hier in het kasteel begraven. (Schuin achter het kasteel zie je trouwens de ferry aankomen, hiermee gaan we morgen terug naar het Schotse 'vasteland'.)
Uitzicht over Castlebay vanuit het kasteel.
En ja hoor, nieuwsgierig als wij zijn, rijden we bij (bijna) hoog water nog een keer langs de luchthaven. En inderdaad, de plek waar we gisteren (en vanmorgen, we zijn nog een keertje gaan kijken :-)) de vliegtuigen landden en opstegen staat nu geheel onder water ! Apart !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten