Rodel

Onderweg naar Rodel

Het is erg grappig om mee te maken, het weer is (vinden wij) gewoon super hier. De zon schijnt (sinds we hier zijn) volop, okay, er staat een hoop wind en het is niet echt warm (varierend overdag van 7 tot 13 graden), maar het regent niet en nogmaals, de zon schijnt volop ! En toch, overal waar we komen, verontschuldigen de lokale mensen zich voor het weer. Mmmm ...

Alleen maar Gaelic in dit deel van Schotland

Uitzicht onderweg met in de verte de ferry tussen Leverburgh
op Harris en de Uists (as zaterdag mogen we ook mee)

Zo ook vandaag weer twee keer. De eerst keer de eigenaar van Hotel Rodel. Het dorpje (als het zo mag heten, er staan wederom circa 4 huizen) Rodel is een paar mijl hier vandaan, wij kunnen het 'binnendoor' lopen en zijn dan ongeveer een uurtje onderweg. Langs een weg met schitterend uitzicht op de Uists en de zee, het is geen straf. Onderweg volop gezelschap van schapen en lammetjes. In Rodel heb je een prachtig uitzicht op Skye, vroeger kwam hier de ferry vanuit Skye aan. Nu vaart deze op Tarbert, een half uur rijden hier vandaan.

De tweede keer verontschuldigde een inwoner van Borrisdale zich voor het weer. Een oude man, 85 jaar oud, die met iedereen die langs loopt of rijdt een praatje aanknoopt. Hij woont langs de wandelroute naar Rodel aan het eind van een klein weggetje. Als je met de auto komt, kan je hier niet verder en moet je dus draaien (of parkeren). Op de heenweg hadden we hem al gezien, pratend met een bestuurder van een auto die aan het keren was. Op de terugweg was hij in de tuin aan het 'werk', ondertussen alert op alles en iedereen die langs komt. En ach, zoveel mensen komen hier niet langs. Hij woont hier al 85 jaar, is hier dus geboren. Toen we informeerden naar zijn beroep, kwam er een hele waslijst, hij was visserman, bracht 42 jaar lang kinderen naar school met een busje, had een winkeltje waar zijn vrouw in stond en hij had 200 schapen (en misschien zijn we wel iets vergeten). Het bracht hem geen fortuin (zo zei hij zelf), maar hij kon er van leven. Vier kinderen groot gebracht. We hoefden alleen maar te luisteren, verhalen uit de WOII over de Engelse aristocratie en Hitler, de dronkaard Churchill die het uiteindelijk 'niet onaardig deed' en over de huidige crisis in Griekenland, het wereldnieuws gaat dit deel van de Hebriden dus niet voorbij. Maar toch was hij ook nieuwsgierig en informeerde of de crisis in Nederland ook had toegeslagen. En hij wilde weten hoe duur de huizen in Nederland waren. Of we hier niet wilde wonen, er staat nog een huisje te koop voor 220.000 pond. Toen we vertelde dat dat best veel geld was voor een vakantiehuisje, glimlachte hij, hij geloofde ons niet, in Nederland zit een hoop geld (zei hij). Na een poosje laat hij ons gaan, hij nam zijn schrepel (mm, dit is vast een Zeeuws woord) weer ter hand en ging verder waar hij gebleven was, wachtend op de volgende voorbijganger.


Onze voettocht naar Rodel had als doel de St. Clements Kerk te bezoeken. Een kerkje gebouwd in de 16e eeuw. Het heeft een roerige geschiedenis en is uiteindelijk gerestaureerd in 1873. Een prachtig kerkje met een toren, binnenin zijn er drie schitterende tombes, waaronder een van de stichter van dit kerkje, Alasdair Crotach (de 8e chief van de Macleods of Harris en Dunvegan). Hij heeft de tombe zelf laten bouwen en de tombe was ruim op tijd klaar, 19 jaar later overleed hij. Volgens de boeken is dit het mooiste kerkje van heel Schotland, we geloven het graag.








En nu zitten we lekker in ons huisje, te genieten van het mooie uitzicht, boekje lezend, lekker niks. We treffen het maar, weer zo'n mooie dag achter de rug, aardige mensen ontmoet, buiten in het zonnetje koffie kunnen drinken vanmorgen, heerlijk gewandeld door een prachtig gebied .. fantastisch gewoon !