zaterdag 15 mei 2010

Een 'de-oren-waaien-van-je-hoofd-wind', maar wat is het een prachtig weer !

Het is halverwege de avond, we hebben net gegeten, de rosé staat nog op tafel en we zien ineens een man voor ons huisje langslopen (op gepaste afstand), de kippen hobbelen achter hem aan, hij komt ze vast eten geven.

We zijn in het Black Sheep House op het eiland Harris in de Outer Hebrides en wat is het hier prachtig. De tranen sprongen even in mijn ogen toen ik hier vanmiddag binnen liep, de weg hierheen is al prachtig, laat staan als je dan hier ineens binnenstaat met een uitzicht waar je alleen maar van kunt dromen.

Vanmorgen vertrokken we uit Ullapool met de ferry van half 11. Het was Schots weer, af en toe een zonnetje, af en toe een donkere wolkenlucht, een erg felle (en koude) wind. Toch hebben we nog een poosje op het buitendek gezeten, totdat onze oren pijn gingen doen. Voordat we op open zee waren, was het uitzicht prachtig, de vele eilanden en de prachtige Schotse kust. Daarna alleen maar water, water en water totdat de Hebriden opdoemden.

de ferry komt aan in Ullapool, wij staan met de auto al netjes in de rij

bye bye Ullapool !

hello Lewis !

Op open zee maakte de (flinke) ferry af en toe aardige klappen en we waren blij dat we binnen zaten, anders hadden we toch aardig (zo niet zeik)nat geworden. De overtocht van Ullapool naar Stornoway duurt ruim 2,5 uur, goed te doen dus.

Stornoway op het eiland Lewis is eigenlijk gewoon een grote stad, dat hadden we niet verwacht. Het is echt vele malen groter dan het dorp Ullapool waar we vandaan komen, er is ook wat industrie. Eigenlijk ook wel logisch, het is de 'hoofdstad' van deze eilandengroep, er wonen ca. 6.000 mensen.

Op aanraden van de eigenaren van de Black Sheep House doen we boodschappen bij de grote Co-op supermarkt in Stornoway, daarna gaan we op weg naar onze bestemming. Het is één rechte weg (ca 60 mijl) naar het zuiden en we gaan er ongeveer 2 uur over doen (zeggen Tom & Tom, die we vanwege de rechte weg dus helemaal niet nodig hebben).

Onderweg zien we de meest afwisselende landschappen. Lewis is wat meer glooiend dan het ruige deel boven Ullapool, daar moesten we wel even aan wennen. In het noorden is het zelfs redelijk 'plat'. Maar halverwege zien we de 'bergen' opdoemen en voor we het weten rijden we langs prachtige meren en langs de kust met spectaculair opspattend water vanwege de harde wind. Het weer is enorm opgeknapt, de zon schijnt veelal volop, wel afgewisseld door grijze wolken, maar de zon heeft gelukkig de overhand.




Even later rijden we door een soort maanlandschap, rotsen en rotsblokken zover we kunnen kijken. Ondertussen zijn we ook op het eiland Harris terecht gekomen. Dit gaat eigenlijk ongemerkt, de eilanden zitten 'aan elkaar vast'. Het zuiden van Harris is onwaarschijnlijk mooi (ik gebruik een hoop superlatieven, ik weet het, maar het is gewoon echt zo). Caraibische stranden lijken het wel, alleen de temperatuur verraadt dat je dichter bij huis bent. We zijn echt op een bijzonder stukje van de aardbol terecht gekomen en dat eigenlijk zo dichtbij.


Aan het eind van de middag begroeten we Pete en Christine, de eigenaren van het Black Sheep House. Ze hebben hier echt een prachtig huisje neergezet op een prachtige plek. We krijgen gelijk allerlei tips over de omgeving, wandelroutes, de buurman is een visserman en kan je vers seafood bezorgen, de andere buurman verkoopt eitjes ...

ons uitzicht voor de komende week (met nu nog laag water)

binnenin ons huisje

Zodra Pete & Christine weg zijn (ze wonen zelf een half uurtje hier vandaan), worden we wat onrustig, de zon schijnt volop ... het 'buiten' roept ! Door de achtertuin van de buurman klimmen en klauteren we landtongen voor ons huisje door. De wind waait de oren van ons hoofd, maar dat maakt niet uit, we genieten volop. Deze landtongen beschermen ons en onze buren tegen de harde zeewind, want aan de zeekant waaien niet de oren van je hoofd, maar de lenzen uit je ogen ! Heerlijk !!


Als we teruglopen komt de buurvrouw aanlopen, uiteraard even nieuwsgierig naar de nieuwe buren van deze week. We maken kennis en ze vertelt over de zeehonden en otters die zich hier regelmatig laten zien. Nou ja, kom maar op hoor !

als je goed kijkt zie je in het midden 'onze' Black Sheep House

De buurman van de kippen is weer weg, de kippen zitten waarschijnlijk op stok, want na het voeren zijn ze hun hok niet meer uitgekomen. Wij nemen nog een slokje rosé, wat ons betreft mag deze komende week wel een maandje of wat gaan duren !!

Geen opmerkingen: