Kerkjes en geitenpaadjes

Nog een extra vakantiedag ! Vannacht bleef het maar doorwaaien, wel al minder dan overdag, maar toch, zou het dan nooit stoppen ? Als we 's ochtends wakker worden is het zwaar bewolkt en staat er nog steeds een stevige bries. Maar het weer is 'mooi' genoeg om de pad op te gaan en na ons ontbijtje gaan we naar het zuiden. Tijd voor nog een wandelingetje van Frank !

We starten in Livadi voor het restaurant van Pierros. Pierros die altijd heel voorkomend is en je overal herkend. Ook nu komt hij even een praatje maken. Als je bij hem gaat eten, neemt hij je altijd mee de keuken in om te laten zien wat de pot schaft die avond of middag. Op zijn Grieks/Engels zegt hij dan : I 'gave' chicken ... I 'gave' fava ... I 'gave'.... Je kan er altijd heel goed eten (en als je niet uitkijkt en alles kiest wat hij laat zien, heel veel ... de verleiding is namelijk groot alles ziet er heerlijk uit).

Maar goed, Livadi, we lopen westwaarts richting een oude Engelse school. Tijdens de Engelse overheersing zijn op het eiland diverse scholen gebouwd. Mensen waren verplicht om hun kinderen hierheen te sturen, zo niet, dan moesten ze extra belasting betalen en 'public works' verrichten (straat vegen ??).

De Milapidea School 

De school is helemaal verlaten en geen idee of er nog moeite gedaan wordt om het gebouw te behouden. Er staan nog 6 van deze scholen op het hele eiland, allemaal in deze staat.

graffity in de Engelse school

We lopen verder door een prachtige vallei. We worden begroet door een aantal honden, die nogal flink tekeer gaan. Geen idee wat ze moeten verdedigen, maar het is blijkbaar nogal wat waard voor de eigenaar. Gelukkig staan ze aangelijnd en ook nog eens achter een hek.

de snoeperd !

We lopen over de 'hoogvlakte' bij Livadi, een prachtig gebied, maar wel een lekkere windvanger :-) Hierna weer een vallei in richting het kerkje van Agios Ioannis. Een heel oud klein kerkje met een klein kerkhof, maar erachter is een nieuwe kerk gebouwd.

de klokketoren van het oude kerkje

 Het is even zoeken, maar dan vindt Erik zowaar de sleutel van de kerk. We vetellen natuurlijk niet waar :-)

In het (nieuwe) kerkje is een prachtige ikonastase te zien. Er brand een vlammetje in een potje olie. Dit kerkje wordt nog regelmatig, zo niet dagelijks bezocht. Om de goden gunstig te stemmen, doen we een centje in het bakje en branden we een kaarsje. Je weet immers nooit, zaterdag willen we nu toch echt wel het eiland af.

de prachtige ikonastase

Het oude kerkje durven we niet te bezoeken, in het kleine toegangspoortjes is het een gaan en komen van bijen. Echt heel veel. We proberen wel wat naar binnen te gluren, maar of hier nog fresco's o.i.d. te zien zijn, geen idee !!

vooraan het oude kerkje met achteraan de nieuwe

We pauzeren hier even en lopen dan door richting een ander bijzonder kerkje. Onderweg vinden we nog wat achtergelaten schroot :-)

En dan een poosje later bereiken we het kerkje van Agios Dimitrios, een prachtig Byzantijns Kerkje uit de 13e eeuw. Ook hier een aantal rondjes gedaan rond de kerk, op zoek naar de sleutel, maar helaas... Er was ook geen raampje waardoor je naar binnen kon gluren, jammer hoor. Er schijnen hier nog drie lagen fresco's aanwezig te zijn. Eigenlijk bestaat het uit 4 kerkjes met een binnenpleintje. Het is (qua architectuur) een van de belangrijkste kerkjes van dit eiland.

Hierna loop je langs akkers en wijngaarden terug naar Livadi. Het weer is inmiddels aardig opgeknapt, het waait nog wel (volgens mij stopt dat hier werkelijk nooit), maar de zon komt er steeds vaker door en soms wordt het aardig warm!

wijngaard met helemaal daarachter eentje met nieuwe aanplant

er wordt hier volop 'ge-ent', gewoon
langs de kant van de weg overigens

nog even een standaard Grieks plaatje
tussendoor

Terug in Livadi weten we niet hoe snel we bij een 'ijsboer' moeten komen. De zon schijnt inmiddels flink en we vinden dat we wel een ijsje verdiend hebben. Het wordt Fos Fanari in Chora, een minuut of 5 rijden hier vandaan. Als we daar aankomen, zijn de ijsbakken leeg en het terras gesloten. De reden van het eerste weet ik niet, maar het terras is gisteren vernield door de hevige storm. De schermen zijn losgescheurd, lampen liggen in stukken op het terras en het meubilair ligt ondersteboven. Naast de omgewaaide boom bij ons guesthouse is dit gelukkig de enige stormschade die we zien, maar toch. Het zal je tentje maar zijn. We bestellen een 'boterham' en rijden een uurtje later naar Kapsali, hier zal toch wel een ijsje te koop zijn ?

zicht op de burcht van Chora met daarachter de twee
baaien van Kapsali (ook wel de borsten van Afrodite
genoemd)

Maar o wacht, misschien toch eerst naar een strandje ? We nemen het weggetje richting het Sparagario strandje, al snel moeten we de auto parkeren en klauteren we verder naar beneden via een geitenpaadje. Ik weet niet waarom dit steeds 'geitenpaadjes' genoemd wordt, ook bij Steno Avlaki moesten we via een geitenpaadje naar beneden naar het strand. Wat moet een geit op een strand ?

het strand van Sparagario met in de verte het 'ei'
ofwel het eiland Chytra

semperviva !!

terug via het 'geitenpaadje'

Als je deze foto's zo ziet, lijkt het wel prachtig weer en dat is het ook, maar toch hou je graag je spijkerbroek en shirt aan hoor, het is nog geen 20 graden.

En dan wordt het nu toch echt tijd voor een ijsje. We rijden door naar Kapsali waar gelukkig wel ijs verkocht wordt. We strijken neer in het zonnetje op een terrasje en bestellen een heerlijk ijsje. Erik chocola en vanille, ikke citroen ... jammie ... jammie ....