Vrijdag 6 april, Goede Vrijdag wel te verstaan, vertrokken wij naar Griekenland. Heerlijk, lang naar uitgezien, terug naar Kythera, een eiland wat vorig jaar ons hart heeft gestolen. Even kijken of de liefde wederzijds is.
Wilbert (broerlief) en Ilse vertrekken dezelfde dag richting Londen, ze vliegen een uurtje eerder, dus een gezamenlijk bakje koffie moet lukken. We treffen elkaar op de luchthaven, waar zij al ingecheckt zijn en ik nog even wacht op Erik, die de auto parkeren is. Ze lopen alvast door naar de douane, daarachter doen we even lekker een bakje samen, we hebben nog tijd genoeg.
Totdat wij ook ingecheckt zijn en de douane doorlopen, geen broer en schoonzus ... even bellen dan ... blijkt Engeland toch bij de 'intercontinentale' afdeling te horen en alles wat nog lukt is zwaaien naar elkaar met een stuk glas ertussen ... de intentie was goed ... de uitvoering minder ...
Eenmaal in het vliegtuig kregen we van de KLM een heerlijke lunch voorgeschoteld, inclusief nog zo'n ouderwets menuutje op papier (we hadden op het laatste moment een goedkope upgrade business class kunnen regelen, dus dan wordt je wat meer verwend). Als toetje stond genoemd 'chocolademousse'... nou ... lekkerrr !!! Maar waar we ook zochten op ons blad met eten, onder elk dekseltje, in elk bakje ... geen mousse! Ach, dachten we optimistisch, dat paste er natuurlijk niet meer bij en strakjes komen ze met een aparte, lekker grote bak met mousse. Een grote lepel hadden we immers al.
Maar nee hoor, niets van dat alles, nadat alles op was, kwam de stewardess langs met koffie ... hier klopt iets niet ! Dus wij met een alleraardigste glimlach gevraagd waar de chocolademousse nu toch bleef, ons lievelingstoetje en het staat op het menu ! De stewardess zag je denken, o nee he, waarom heb ik die menuutjes er toch bij gelegd ? Ze antwoord netjes dat de mousse niet aan boord is, maar dat ze toch even gaat zoeken. In onze gedachten zijn we al een klachtenbrief aan het schrijven ... Een kwartier later komt ze terug .. met mousse !!! Het was apart geleverd (ja, ja, volgens mij expres achtergehouden omdat het ook hun favoriete toetje is ...) en ze waren het vergeten te serveren. Hierbij alsnog dus ... en ik moet zeggen, de mousse was werkelijk heerlijk !!!
In Athene aangekomen hadden we precies een uur om de koffers op te halen en weer in te checken voor de vlucht naar Kythera. Dat hadden we achteraf niet eens nodig, binnen een kwartier zaten we weer al aan de koffie, te wachten om in te stappen in het volgende vliegtuig. Deze vlucht duurt zo'n 45 minuten en is met een propellortoestel, wat een herrie zeg ! Maar goed, wel een charmante vlucht.
Als we aankomen worden we gelijk gespot door Panayotis, de autoverhuurder waarbij we een autootje gereserveerd hadden. Of we even wilde wachten, ha ha, hebben we keus dan ? Even later zien we Pierros lopen, een restauranthouder in Livadi (onze standplek van vorig jaar) en hij kende ons nog. Erg grappig allemaal, we voelden ons gelijk thuis en welkom.
Even later rijden we in een wat gedateerde Suzuki Jimny richting Pitsinades. Of we wel uit willen kijken voor 'scratches' en niet te smalle straatjes willen nemen ... wat een grapjes die Panayotis ...
Wilbert (broerlief) en Ilse vertrekken dezelfde dag richting Londen, ze vliegen een uurtje eerder, dus een gezamenlijk bakje koffie moet lukken. We treffen elkaar op de luchthaven, waar zij al ingecheckt zijn en ik nog even wacht op Erik, die de auto parkeren is. Ze lopen alvast door naar de douane, daarachter doen we even lekker een bakje samen, we hebben nog tijd genoeg.
Totdat wij ook ingecheckt zijn en de douane doorlopen, geen broer en schoonzus ... even bellen dan ... blijkt Engeland toch bij de 'intercontinentale' afdeling te horen en alles wat nog lukt is zwaaien naar elkaar met een stuk glas ertussen ... de intentie was goed ... de uitvoering minder ...
Eenmaal in het vliegtuig kregen we van de KLM een heerlijke lunch voorgeschoteld, inclusief nog zo'n ouderwets menuutje op papier (we hadden op het laatste moment een goedkope upgrade business class kunnen regelen, dus dan wordt je wat meer verwend). Als toetje stond genoemd 'chocolademousse'... nou ... lekkerrr !!! Maar waar we ook zochten op ons blad met eten, onder elk dekseltje, in elk bakje ... geen mousse! Ach, dachten we optimistisch, dat paste er natuurlijk niet meer bij en strakjes komen ze met een aparte, lekker grote bak met mousse. Een grote lepel hadden we immers al.
Maar nee hoor, niets van dat alles, nadat alles op was, kwam de stewardess langs met koffie ... hier klopt iets niet ! Dus wij met een alleraardigste glimlach gevraagd waar de chocolademousse nu toch bleef, ons lievelingstoetje en het staat op het menu ! De stewardess zag je denken, o nee he, waarom heb ik die menuutjes er toch bij gelegd ? Ze antwoord netjes dat de mousse niet aan boord is, maar dat ze toch even gaat zoeken. In onze gedachten zijn we al een klachtenbrief aan het schrijven ... Een kwartier later komt ze terug .. met mousse !!! Het was apart geleverd (ja, ja, volgens mij expres achtergehouden omdat het ook hun favoriete toetje is ...) en ze waren het vergeten te serveren. Hierbij alsnog dus ... en ik moet zeggen, de mousse was werkelijk heerlijk !!!
In Athene aangekomen hadden we precies een uur om de koffers op te halen en weer in te checken voor de vlucht naar Kythera. Dat hadden we achteraf niet eens nodig, binnen een kwartier zaten we weer al aan de koffie, te wachten om in te stappen in het volgende vliegtuig. Deze vlucht duurt zo'n 45 minuten en is met een propellortoestel, wat een herrie zeg ! Maar goed, wel een charmante vlucht.
Als we aankomen worden we gelijk gespot door Panayotis, de autoverhuurder waarbij we een autootje gereserveerd hadden. Of we even wilde wachten, ha ha, hebben we keus dan ? Even later zien we Pierros lopen, een restauranthouder in Livadi (onze standplek van vorig jaar) en hij kende ons nog. Erg grappig allemaal, we voelden ons gelijk thuis en welkom.
Even later rijden we in een wat gedateerde Suzuki Jimny richting Pitsinades. Of we wel uit willen kijken voor 'scratches' en niet te smalle straatjes willen nemen ... wat een grapjes die Panayotis ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten