Morgen is een spannende dag voor Bulti en Rabiul !!!

Morgen worden beide kinderen geopereerd aan hun klompvoet. Voor allebei spannend, alhoewel de ene het totaal anders ervaart dan de andere.

Bulti

Bulti is een jonge dame van ongeveer 15 jaar oud. Haar geboortedatum is niet precies bekend. Zij is geboren met een klompvoetje en daaraan wordt zij morgen geopereerd. Ze is hartstikke zenuwachtig, wat
natuurlijk goed te begrijpen is. We proberen haar een beetje gerust te stellen en haar een beetje af te leiden door wat leuks met haar te maken. Dat lukt, uiteindelijk verschijnt er een kleine glimlach om haar mond. Maar wat zal dit meisje vannacht slecht slapen …

Rabiul

Rabiul is in totale onwetendheid wat er morgen gaat gebeuren. Waarschijnlijk is zijn moeder meer zenuwachtig. Rabiul is bijna twee jaar oud. Ook hier weten we zijn geboortedatum niet, maar bij hem is er een wat betere schatting te maken van zijn leeftijd, omdat hij een stuk jonger is. Ook hij is geboren met een klompvoetje en wordt daaraan morgen geopereerd. Hij heeft nog geen flauw idee van wat er komen gaat, hij is flink ondeugend in ieder geval! Een heerlijk ventje die we een toekomst met twee gezonde voeten
gunnen!

Vandaag waren we dus bij het R.C.F.C., het rehabilitatiecentrum voor kinderen met vergroeiingen, al dan niet aangeboren. Jannie heeft in het verleden al veel voor het R.C.F.C. betekent, zo haalde ze met haar stichting geld op voor de aanschaf van een ambulance, een anesthesietoestel en toestellen voor de fysiotherapie.  Uiteraard willen we deze hulp, indien mogelijk en nodig, voortzetten !

We maken kennis met alle kinderen in het OT Block, zeg maar de ziekenzaal van het ziekenhuis. We maken voor ieder kind afzonderlijk even tijd, je merkt dat ze het leuk vinden om even volledige aandacht te krijgen. Er zijn nu veel erg jonge kinderen, de moeder mag er dan ook bijblijven (of een tante, of een oma), dit mag tot een leeftijd van ongeveer drie jaar.

De meeste kinderen zijn hier te klein om een werkstukje te maken, maar met hulp van de aanwezige moeders lukt dat dan weer wel. Uiteindelijk maken de kinderen met of zonder hun moeder hier weer prachtige kaarten.

Er is de laatste twee jaar veel veranderd in het R.C.F.C., niet de kinderen en niet de mensen die er met volledige toewijding naar de kinderen toe werken, maar wel in het management. Er zijn weer frisse ideeën, er
gebeurt weer wat en er heerst een fijne sfeer in het centrum. Het kind staat hier duidelijk weer voorop, fijn om te merken.

We juichen de veranderingen toe. Zo zijn er een aantal faciliteiten opengesteld van mensen van buiten, dat wil zeggen voor mensen van de buurt. Bijvoorbeeld de fysiotherapieruimte kan nu ook gebruikt worden door
externe patiënten. Uiteraard tegen betaling, maar ze vragen minder dan gebruikelijk in ziekenhuizen. Ook andere faciliteiten zijn opengesteld, uiteraard op een manier dat het de kinderen niet schaadt. Een pure
win-win-situatie, mensen uit de buurt zijn geholpen met deze extra service tegen een aantrekkelijke prijs en het R.C.F.C. vergaart zo weer meer middelen voor hun werk met de kinderen. Zo worden ze minder afhankelijk van (buitenlandse) donaties, perfect!

Jannie bespreekt een aantal dossiers van de kinderen met de fysiotherapeut

Na ons bezoek worden we keurig bij het metrostation afgezet. We spreken af om elkaar snel weer te zien, we willen graag Rabiul en Bulti de komende dagen na hun operatie volgen. Volgende week gaan we zeker even langs met een klein kadootje …