WELKOM OP ONS WEBLOG !!: De Beatles in Rishikesh

Buiten dat Rishikesh de yoga-hoofdstad van de wereld is, is het ook bekend om het bezoek dat de Beatles hier brachten in 1968. Samen met hun vrouwen en vriendinnen namen ze deel aan een Transcendental Meditation (TM) cursus bij de Maharishi Mahesh Yogi. De band had de Maharishi al eerder ontmoet tijdens zijn tour door Amerika. George Harrison was al eerder in India geweest om sitar-lessen te nemen en wist de rest van de club te overtuigen mee te gaan naar Rishikesh. De Maharishi vond het namelijk schokkend om te horen dat de mannen LSD gebruikten en beweerde dat ze met TM hetzelfde (of zelfs een mooier) effekt konden creëren.

De Beatles en hun meisjes waren er zeker niet alleen, buiten 60 andere deelnemers, waren ook actrice Mia Farrow en de muzikanten Donovan, Mike Love (Beach Boys) en Paul Horn erbij aanwezig.

De Beatles schreven er (heel) veel nummers (48), het was hun meest produktieve periode ooit. De meeste nummers verschenen later op het ‘white album’. Ieder bandlid van de Beatles had (onafhankelijk van elkaar) een aantal nummers geschreven, er was bij thuiskomst dan ook onenigheid wie zijn nummer wel en wie zijn nummer niet op de nieuwe elpee mocht komen. De oplossing is nog steeds voor iedereen hoorbaar, op ‘the white album’ staan maar liefst 30 nummers, waarvan maar op de helft ervan alle vier de bandleden te horen zijn.

de ashram ligt op een prachtige plek aan de Ganges

Er is genoeg informatie op google te vinden over dit bezoek, zie bijvoorbeeld https://en.wikipedia.org/wiki/The_Beatles_in_India en http://www.hindustantimes.com/brunch/beatles-ashram-in-rishikesh-to-be-turned-into-a-museum-soon/story-Api8TqS2PZeslJ5nfW9E3H.html.

De training duurde drie maanden. Maar het schijnt dat Ringo Star het allemaal maar niks vond in India. Zijn vrouw was hartstikke bang voor insecten (nou, dan zit je hier goed) en Ringo kon het eten maar slecht verdragen, hij was wel voorbereid, want hij had een koffer vol met eigen voedsel meegenomen. Al na 10 dagen houden ze het voor gezien, onder het feit ‘we missen de kinderen’, zijn ze naar huis gegaan. Ook Paul Mc Cartney houdt het niet lang vol, onder het mom van ‘andere verplichtingen’ ging ook hij eerder naar huis. George Harrison en John Lennon bleven in totaal zes weken en verlieten toen de Maharishi in opspraak raakte, het gerucht ging dat hij seksuele avances maakte naar vrouwelijke deelnemers.

De ashram is in 1961 gebouwd met geld uit het buitenland. De luxe was ongekend, stromend water, (westerse) toiletten, verlichting, verwarming, westerse meubels, alles was er. Toen bekend werd dat de Beatles zouden komen, zijn hun vertrekken nog eens extra aangekleed met vloerbedekking, extra zachte matrassen, etc.

De ashram van de Maharishi is in 1997 of 2003 (welk jaar precies is niet helemaal duidelijk) compleet verlaten en is overwoekerd door de jungle. Een aantal jaar geleden is deze weer toegankelijk gemaakt en tegenwoordig is de ashram (tegen een onwaarschijnlijk hoge toegangsprijs) te bezoeken.

buitenlanders betalen maar liefst 4x zoveel :-(

Een aantal jaren terug hebben kunstenaars een aantal gebouwen voorzien van kunst/graffiti. Vooral de voormalig meditatiehal moest eraan geloven. Deze wordt nu ‘The Beatles Cathedral’ genoemd. Eerlijk gezegd is het een beetje teveel van het goede, ik vrees dat heel veel bezoekers hun eigen graffiti aangebracht hebben, al wordt vriendelijk verzocht dit niet te doen. Overal lees je teksten uit Beatlesnummers. Op het podium is de steen waar de Maharishi op zat nog te zien. In een hoekje bij het raam staat al geruime tijd een jongeman, hij is alleen. Hij heeft Erik eerder al gevraagd of hij een foto van hem wilde maken, wat hij uiteraard deed. Hij lijkt te wachten tot we weggaan, maar dat kan nog wel even duren, er is hier veel, erg veel te zien. Dan steekt hij toch maar zijn joint op en sluit hij zijn ogen.

Ook bij de andere gebouwen op het complex is kunst/graffiti te vinden, dit is echter veel smaakvoller gedaan. Het is hier groot, 57000 m2, je kan hier gerust een dag rondsnuffelen in de oude verlaten gebouwen, het grootste deel is goed toegankelijk gemaakt, maar soms kom je in een hoekje waar het best wel obscuur is en je niet weet of het gebouwtje eigenlijk toch niet op instorten staat. Het is overigens een prachtige plek, net boven de Ganges, het is nu wat overwoekerd allemaal, maar ik denk dat je toendertijd vanuit je ‘mediatiepod’ zo over de Ganges uitkeek.

de 'meditatiepods' in de ashram

(Overigens, de Maharishi is later neergestreken in Vlodrop (Limburg), waar hij in 2008 overleed.)

er zijn hier overal jerrycannetjes te koop waarmee je gangeswater mee kan nemen voor thuis

De ashram ligt zo’n 6 kilometer van ons guesthouse, eerst de brug over de Ganges over en dan de oever volgen tot de ashram. Na de ashram is er niets meer, je kan het haast niet missen. Terug gaan we dezelfde route, maar dan langzamer. We stoppen voor een (verdiend) bakje koffie en een grilled-paneer-sandwich. Het wordt langzamerhand schemerig. Aan deze kant van de rivier veel tempels en er worden veel rituelen uitgevoerd in de Ganges. Een aantal jongens duiken er zelfs in, ondanks waarschuwingen van de sterke stroming, er verdrinken hier jaarlijks mensen. We zijn benieuwd hoe koud het water eigenlijk is, nou… koud!

de aanlegsteiger van de ferryboot

met de ferry naar de overkant

Een eindje verder gaat er een ferry naar de overkant. Voor 15 roepies (23 eurocent) mogen we mee, zelfs op en neer. We vertrekken pas als het bootje vol is. Naast me zit een mevrouw met een jerrycan op schoot. Als we vertrekken vult ze hem met water uit de Ganges. Haar vriendin vult haar thermoskan. Water uit de Ganges voor thuis.

In het donker lopen we terug naar ons guesthouse en zien we nog een klein stukje van de Ganga Aarti bij de brug. Hier is het allemaal stukken kleinschaliger dan in Varanasi, beter.