We moeten vanochtend (alweer) vroeg op pad, om kwart over 8
is onze vlucht naar Rishikesh (via Delhi). Het hotel heeft bedacht dat als we
om 6 uur vertrekken we ruim op tijd zijn. Ik vind het niks, het is een uur
rijden naar de luchthaven (op de heenweg zelfs 2 uur, maar dat was midden op de
dag) en ik ben graag te vroeg dan te laat of nét op tijd. Maar de
receptiemeneer is niet te vermurwen. Om kwart voor 6 zitten we met onze bagage
bij de receptie, de nachtwacht maakt hem wakker. We moeten nog afrekenen en
oh-nee onze creditcards werken niet. Waarschijnlijk heeft het apparaatje een
storing, want eerder hebben we nog geen problemen gehad, maar ja, wat nu? Cash!?
Roept hij, ja, ammehoela, ik ga mijn laatste roepies hier niet uitgeven, wie
zegt ons dat we in Rishikesh kunnen pinnen? Ik zeg dat ik alleen euro’s heb (al
weet ik niet zeker of ik er daar genoeg van heb). Dat vindt hij ook goed. Het
is EUR 271 euro, ik haal mijn laatste eurobiljetten uit mijn koffer en ik kom
tot … 270 euro. Niet te geloven toch? Eind goed al goed.
De taxi dropt ons om tien voor 7 op de luchthaven. We hebben
de eerste vlucht van vanmorgen, het personeel krijgt net zijn peptalk als we
binnen lopen. In India wordt de bagage gescand vóór het inchecken. Onze
rugzakken gaan door het apparaat en wordt dan als het ware verzegeld met een tiewrap en een stikker. Het mannetje wat op het scherm kijkt,
kijkt ons verrukt aan. ‘Shiva?!’ roept hij met blije ogen. O ja, dat is waar,
we hebben gisteren inderdaad een soort Shiva-beeld van metaal gekocht en dat
zit in onze rugzak. We knikken hem lachend toe. Shiva gaat mee aan boord, wat kan
ons gebeuren?
De vlucht(en) gaan soepeltjes. Op Delhi moeten we vier
uurtjes wachten, maar die tijd slijten we voornamelijk met mensen kijken.
Tussendoor eten en slapen we wat. Wat zijn sommige Indiase dames toch stijlvol,
prachtig.
 |
| vliegen boven Delhi |
Bij de aankomst op Dehradun zien we vooral veel groen, veel
bomen en in de verte de bergen. Dit is een compleet andere omgeving. De wegen
zijn hier erg breed, maar veel verkeer is er niet (althans niet op dit moment,
het is inmiddels het einde van de middag, Calcutta en Varanasi staan al
compleet vast). We rijden langs een droge rivierbedding en klimmen
langzamerhand hoger en hoger. Af en toe een haarspeldbocht, voor onze taxi
(suzuki alto) dagelijkse kost. Na een drie kwartier zijn we in Rishikesh en
staan we voor onze guesthouse “seventh heaven inn”. Vanavond slapen we in de
zevende hemel ;-)!
De eigenaren zijn een britse oxford-antropoloog ‘who escaped
to India’ zoals ze het zelf zegt en een indiase meneer, samen hebben ze een
dochtertje van 7 jaar. Het ziet er prachtig uit, begin dit jaar is er nog een
stuk bijgebouwd en onze kamer is in het nieuwe gedeelte. Heel ruim, mooi
balkonnetje, warm water, super!
Het is hier trouwens best koud, zelfs met onze fleecejacks
aan is het zo-zo. We voelden het gelijk toen we bij het vliegveld uitstapten en
nu de zon onder is, wordt het gewoon koud. Ha ha, dat is nog eens andere koek
dan Calcutta en Varanasi. ‘Maakt de overgang naar thuis makkelijker’ zegt Erik,
de eeuwige optimist.
 |
| nog een lekker bakje gemberthee in het cafeetje van de seventh heaven inn |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten