In het RCFC zijn vorige week (5 december om precies te zijn) 19 kinderen en 15 moeders uit Afghanistan aangekomen.
Via via is Nargis Rahmat, een jonge Afghaanse vrouw van de 'Cultural and empowerment organization for Afghans' te weten gekomen over het RCFC in Calcutta. De hulp die het RCFC biedt, is voor deze kinderen niet beschikbaar in Afghanistan.
De voorbereiding is immens geweest, de vrouwen en kinderen hadden geen paspoort en na het paspoort moet er ook een visum geregeld worden. Daarnaast mogen vrouwen zonder toestemming van hun man/familie het land niet verlaten, dus ook dit moest allemaal geregeld worden.
Uiteindelijk zijn de kinderen met hun moeders dus op 5 december aangekomen.
Vandaag gaan we voor het eerst langs, we weten dat Kakali en Alok zich zorgen maakten of alles wel goed zou komen, maar als we aankomen zien we ontspannen gezichten. Alles gaat prima en ook het eten schijnt geen problemen op te leveren, de moeders helpen zelfs met koken.
Ook de kinderen zien er ontspannen uit, heerlijk om te zien. Vier kinderen zijn inmiddels geopereerd en de rest krijgt intensieve fysiotherapie. Er is een jongetje wat niet (meer) kon lopen, maar wat na een week met behulp van een loopstoel weer kan lopen. Hoe fantastisch is dat?
We zien dat de fysiotherapeut de moeders uitlegt hoe ze oefeningen met hun kinderen kunnen doen. Dit is natuurlijk superbelangrijk, deze oefeningen kunnen dan straks thuis voortgezet worden. De meesten gaan eind december weer terug naar huis, de kinderen die geopereerd zijn, blijven een maandje langer voor de nodige revalidatie.
We lopen ook nog even naar de ziekenzaal waar de 'andere' kinderen liggen. Met Arifa gaat het goed, ze lacht als we binnen komen, haar ogen stralen weer. Aanstaande vrijdag worden er zes nieuwe patiëntjes geopereerd, dat wordt een drukke dag voor de chirurg. We gaan volgende week zeker nog een keertje langs bij deze geweldige kinderen!
Via via is Nargis Rahmat, een jonge Afghaanse vrouw van de 'Cultural and empowerment organization for Afghans' te weten gekomen over het RCFC in Calcutta. De hulp die het RCFC biedt, is voor deze kinderen niet beschikbaar in Afghanistan.
De voorbereiding is immens geweest, de vrouwen en kinderen hadden geen paspoort en na het paspoort moet er ook een visum geregeld worden. Daarnaast mogen vrouwen zonder toestemming van hun man/familie het land niet verlaten, dus ook dit moest allemaal geregeld worden.
Uiteindelijk zijn de kinderen met hun moeders dus op 5 december aangekomen.
Vandaag gaan we voor het eerst langs, we weten dat Kakali en Alok zich zorgen maakten of alles wel goed zou komen, maar als we aankomen zien we ontspannen gezichten. Alles gaat prima en ook het eten schijnt geen problemen op te leveren, de moeders helpen zelfs met koken.
Ook de kinderen zien er ontspannen uit, heerlijk om te zien. Vier kinderen zijn inmiddels geopereerd en de rest krijgt intensieve fysiotherapie. Er is een jongetje wat niet (meer) kon lopen, maar wat na een week met behulp van een loopstoel weer kan lopen. Hoe fantastisch is dat?
We zien dat de fysiotherapeut de moeders uitlegt hoe ze oefeningen met hun kinderen kunnen doen. Dit is natuurlijk superbelangrijk, deze oefeningen kunnen dan straks thuis voortgezet worden. De meesten gaan eind december weer terug naar huis, de kinderen die geopereerd zijn, blijven een maandje langer voor de nodige revalidatie.
We lopen ook nog even naar de ziekenzaal waar de 'andere' kinderen liggen. Met Arifa gaat het goed, ze lacht als we binnen komen, haar ogen stralen weer. Aanstaande vrijdag worden er zes nieuwe patiëntjes geopereerd, dat wordt een drukke dag voor de chirurg. We gaan volgende week zeker nog een keertje langs bij deze geweldige kinderen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten