Compleet van de wereld…

Het is vandaag zondag, eerst zouden we met het RCFC een dagje meegaan op medical camp. Dat doen ze regelmatig om nieuwe patiëntjes op te sporen, maar drie dagen geleden bleek dat het camp niet door kon gaan. De voorbereidingen waren onvoldoende, waardoor er maar weinig patiënten te verwachten waren, het camp is uitgesteld tot januari.

Dusssss…. hebben we ineens een vrije dag.

Na lang zwoegen, zweten en nadenken, kwamen we op het idee om te gaan brunchen in het Oberoi hotel J. Dat is een prachtig oud koloniaal hotel, superdeluxe en duur. We komen er af en toe, maar dan alleen om te plassen. Prachtige toiletten met wasbakken met stromend water, zeep en zelfs handlotion. Echte verwennerij in Calcutta. En plassen is daar gratis.

Maar nu, na 10 jaar Calcutta, vonden we het tijd om er eens te gaan eten. De lunch is van half 1 tot half 4 en om 12 uur waren we er. We konden gewoon niet wachten.

de kerstboom in de lobby van het Oberoi

het zwembad van het Oberoi

Dus een beetje in de lobby rondgehangen, het leuke winkeltje bezocht, geplast J en gewacht. Het personeel is er superbeleefd, iedereen zegt gedag. Vinden wij thuis misschien normaal, maar na een paar weken Calcutta is het een verademing, heerlijk.

speciaal winkeltje in het Oberoi voor kerstlekkernijen

kerstboomcupcakes

Om half 1 durfden we eigenlijk nog niet naar binnen, er was nog niemand. Dus hebben we nog 5 minuten gewacht en toen mochten we (van onszelf). En wow, wat zag dat buffet er prachtig uit, schitterend. Snel wat foto’s gemaakt voordat het geplunderd zou worden.

Maar dat bleek nog niet alles, op het buffet stonden alleen de koude gerechten, de soep en de toetjes. Het voorgerecht en het hoofdgerecht kon je van de kaart bestellen. Tussendoor kon je van het buffet eten.

er zit er hier eentje te genieten!

afdeling toetjes

Ik kan er een heel verhaal van maken, maar we kwamen als eerste en gingen als laatste weg. Rollend zijn we naar huis gegaan, pijn in ons buik van het eten. En we hebben niet eens alles kunnen proeven, zoveel lekkers dat er was. En ALLES was gewoon lekker, nee ALLES was HEERLIJK. Wat een verwennerij!

We lopen door de prachtige poort naar buiten en ineens sta je dan weer in de ‘echte’ wereld, getoeter om je heen, gegil om je heen, verkopers die je mee willen nemen in hun winkeltje, oefff… Het voelde echt alsof we ‘van de wereld’ waren geweest en dat was best even lekker.

De rest van de dag hoeven we in ieder geval niet meer te eten…

Rond een uur of zes zijn we terug op de kamer, het is weer aardig aan het afkoelen en al snel zitten we met onze fleecejacks en onze sokken aan. We kijken elkaar aan… blijven we zo de rest van de avond zitten? Uit eten hoeven we niet meer… we warmen ons op met een wandelingetje richting de bioscoop. Eergisteren zijn er twee nieuwe films uitgekomen en we zien wel welke er draait als we aankomen.

Het wordt Bajirao Mastani, een film gebaseerd op een waargebeurd verhaal uit de 18^e eeuw. Prachtige scenes, nog mooiere kleding en sieraden, landschappen, een gigantisch fort, er gebeuren dingen die helemaal niet kunnen, stoere en mooie man, boze moeder, zwaarden vliegen door de lucht, pijlen worden uit het niets opgevangen, er wordt flink gedanst, compleet Bollywood. Alleen was het zo jammer dat de twee prachtige vrouwen (die uiteraard door dezelfde man begeerd werden ;-)) zoveel op elkaar leken, pas na 1,5 uur hadden we door dat het om TWEE vrouwen ging en niet om steeds dezelfde, ha ha. Blijft toch lastig hoor, een film kijken terwijl je de taal niet kent. Maar we hebben de drie uur uitgezeten en we zijn niet in slaap gevallen.

Als we terug naar huis lopen is het al na elven. De mensen die op straat leven warmen zich op bij een vuurtje. Het wordt een koude nacht voor ze… ik ga niet meer klagen over het feit dat ik mijn sokken aan moet om in slaap te komen…