Paspoppen op de begraafplaats

Ik zit keurig op tijd bij Pantaloons te wachten als Shelley belt. Ze zit nu pas in de bus, alles is wat vertraagd, het wordt wel 11 uur. Het is nu 20 over 10, we hadden om half 11 afgesproken. Ik zit wel goed eigenlijk, mijn huisje is hier om de hoek, maar op straat is er altijd wel wat te zien en ik blijf zitten. Om half 12 is ze er, haar man is er ook bij.

Omdat de verbouwing bij mij ‘thuis’ vandaag wordt voortgezet, gaan we naar de Coffee Day. Shelley heeft alvast een deel van haar kwitanties meegenomen, de rest volgt als we over twee weken bij haar langs gaan. Vorig jaar zijn we een crèche begonnen bij de school, omdat de kinderen met hun jongste broers en zusjes naar school kwamen en de lessen hierdoor verstoord werden. De crèche is wel van start gegaan, maar er kwamen problemen met het gebouwtje. Dit werd namelijk gesloopt, waardoor de crèche verder moest gaan in het schooltje (wat niet echt groot is). Hopelijk komt er dit jaar wel iets geschikts voorbij, maar er is nog niets gevonden.

We kletsen bij over de familie, de gezondheid (Shelley tobt de laatste tijd nogal) en hun dochter, waar ze zo apetrots op zijn. Paps laat een filmpje zien waarop ze een voorstelling danst, ze zit op dansles en dat is heel wat. Shelley legt uit dat de West-Bengalezen het niet zo op dansen hebben, dit in tegenstelling tot de rest van India. Muziek is nog tot daar en toe, maar dansen… oef… Ze zijn hier een stuk behoudender dus. Maar goed, ook Shelley vindt dat ze met haar tijd mee moet gaan en dus is dochterlief toch op dansles gegaan. Maar ik begrijp tussen de regels door dat dit op heel wat weerstand binnen de familie gestuit is.

We maken een afspraak om over twee weken langs te komen, dan is Erik er ook en Maura wil ook graag mee. Ze nodigt ons zelfs uit om te blijven slapen, er is een extra kamer bijgebouwd waardoor het nu kan. Even kijken of het in ons schema past, het zou wel leuk zijn, ze wil ons de omliggende dorpen laten zien en na het weekend Santiniketan ben ik gek op dorpen J.

Het is nog begin van de middag en ik weet even niet wat ik moet doen. Ik wil wel iets doen en ik wil de pad op, maar waar naar toe? Ik pak de kaart erbij en mijn oog valt op het South Park Street Cemetary. Dit schijnt een hele oude begraafplaats te zijn en ik ben er nog nooit geweest. Het is nota bene hier om de hoek, een kwartiertje lopen.

Als ik er aan kom, vallen mijn ogen uit mijn hoofd. Wat geweldig, wat groots, wat mooi is het hier! Graftombes zo groot als pyramides, ik weet niet wat ik zie.

De begraafplaats is in gebruik geweest tussen 1767 en 1830. Pas rond 1980 is begonnen met restauratiewerkzaamheden. Tot die tijd was de begraafplaats compleet overwoekerd, was het het terrein van honden, slangen, zwervers en dieven die in en rond de graftombes woonden. Sinds 1978 wordt de begraafplaats beetje bij beetje opgeruimd en gerestaureerd. Het is nu overal redelijk goed begaanbaar en het wordt goed onderhouden. Niet alle graven zijn bespaard gebleven en nog steeds gaat het tijdens de moesson mis en storten er bouwsels in. Maar de sfeer die hier hangt, de prachtige oude bomen, het mos op de graven, fantastisch.

Hier liggen voornamelijk Engelsen begraven die hier woonden en werkten. De meeste mensen die hier liggen zijn niet oud geworden. Het klimaat was niet echt geschikt voor de Europeanen. De gemiddelde levensverwachting voor Europeanen die hier kwamen was ‘twee moessons’. Vooral veel jonge vrouwen liggen hier begraven, ze volgden hun man naar het verre oosten en vonden hier al snel de dood. Ook liggen hier heel veel jonge kinderen begraven.

Het graf van 'Hindoe-Stuart', hij was 'major general', woonde hier 50 jaar en ging elke dag naar de Ganges voor een rituele wassing, als hij naar huis ging nam hij Hindoe-beelden mee. Hij was gek op alles wat 'India' was en voor zover mogelijk had hij zich 'bekeerd' tot het Hindoeisme. Ook probeerde hij de Engelse vrouwen ervan de overtuigen hun korsetten af te gooien en saris te gaan dragen, omdat deze veel sierlijker zijn.

 

De mensen die de begraafplaats onderhouden, wonen binnen de poorten. Dit is al jaren zo, ook toen het zo vervallen was (alleen deden ze toen duidelijk niets). De meeste stammen rechtstreeks af van de mensen die rond 1800 ook al de begraafplaats onderhielden. Zo werkt het immers hier in India, wat je pa doet, dat ga je zelf later ook doen. In dit geval eigenlijk best bijzonder.

paspop...

Als ik een rondje doe, zie ik ineens een paspop in een tombe staan. Huh? Is dit weer zo’n incredible India stunt? Ik loop er nieuwsgierig omheen tot ik wordt aangesproken door een jonge vrouw. En ineens zie ik heel veel jonge mensen. Over twee dagen opent hier een expositie, zes scholen uit Calcutta hebben 6 maanden lang gewerkt aan een expositie op de begraafplaats, hun inspiratie haalden ze uit… juist de begraafplaats. Geweldig!

hij dacht zich te verstoppen, maar ik zag hem lekker toch :-)

Het is trouwens best druk hier. Het is duidelijk een toeristische trekpleister en ik zie heel veel studenten met een paar A4’tjes lopen, duidelijk op zoek naar bepaalde tomben, wellicht een opdracht van school. Ook is het het domein van verliefde stelletjes die hier ongestoord samen kunnen zijn. Alles maakt dan ook dat er geen ‘enge’ sfeer heerst, helemaal niet juist. Ik zou hier zomaar naar toe kunnen gaan voor een uurtje rust en schoonheid, zo mooi vind ik het hier.

het graf van de familie Dennison
dit noemen ze ook wel 'het bloedend graf', onder bepaalde omstandigheden komt er een roodachtige vocht uit de steen gedruppeld wat veel op bloed lijkt, spooky!!!

ja, er wonen hier ook hanen...

Aan het eind van de middag loop ik de stad nog drie keer rond, op zoek naar verkoelende drankjes en een lekker plekje waar ik even kan zitten. Heerlijk zo’n vrije middag!

’s Avonds gaat het regenen. Ahum… dit hoort niet bij het klimaat hier. Maar het is wel even lekker, vanmorgen heeft het ook al even flink gespetterd. Het was de afgelopen paar dagen flink vochtig, je kon dat goed merken. Iedereen hoopt (de kranten staan er vol van) dat na deze regenbuien de winter dan toch echt gaat beginnen, want het is nog steeds veel te warm voor de tijd van het jaar. Hoe dan ook, het stof is weer even lekker van de bomen gewassen!