Als we ’s ochtends wakker worden, is de familie ook al in
touw. Vandaag geeft de Dalai Lama (weer) een teaching, dus iedereen is van de
partij. Ze zijn in de keuken en zingen met z’n allen om mani padme hum. Zingen?
Ja, zingen! Wat een fijn wakker worden is dit.
's ochtends vroeg op pad naar het Kalachakra terrein |
Rond half 7 lopen we naar het Kalachakra terrein. Het zijn
best lange dagen, het is een ‘straf’ programma wat we eerlijk gezegd niet eens
volledig volhouden. Als de Dalai Lama spreekt zijn we er uiteraard, maar bij
het reciteren van de mantra’s en gebeden laten we het wel eens afweten of gaan
we wat eerder naar huis. Het is erg warm, de hele dag zit je vol in de zon, al
hangt er een doek boven ons hoofd, het houdt zeker niet alle zon tegen. En dan
gemiddeld ’s ochtends om 5 uur op, het gaat een keer opbreken (bij ons wel
tenminste). (Even klagen mag wel toch?)
O ja, en als we dan toch bezig zijn, we hebben ook spierpijn, zere lijven van
het vele zitten, dat zijn we niet gewend joh, rug, benen, knieën, oeff…
De toegangscontrole is ondertussen wat verbeterd, werden we
in het begin nog minimaal 6 keer gefouilleerd in 2 minuten, nu is dat
gereduceerd tot 1x. Als we in het gangpad naar ons gedeelte lopen, voel ik iets
of iemand in mijn rug porren. Ik draai me geërgerd om en ik kijk gelijk in het
vriendelijke gezicht van een monnik. Waarom kan ik toch maar niet boos worden
op deze mannen in rode jurken? Ik lach vriendelijk terug.
het 'monnikenvak' |
Vandaag leert de Dalai Lama ons over de ‘4 edele waarheden’.
Alles is afhankelijk van elkaar, elke oorzaak heeft een gevolg. Daarnaast wijst
hij ons erop dat we ons tegenwoordig veel te veel richten op ‘extern geluk’.
Geluk wat van buiten komt, is ‘onstabiel’. Als je bijvoorbeeld gelukkig wordt
van het horen van muziek en de muziek stopt, is het geluk weg. Dit in
tegenstelling tot ‘intern geluk’, wat je altijd bij je draagt en er altijd is.
Door ‘liefde en compassie’ te beoefenen creëer je vrede en geluk in jezelf. “The
essence of dharma: ‘help others and if you can’t at least don’t hurt them’,
it’s the only way!” 3,5 uur houdt hij het vol, zonder pauze, wat een bikkel, 79
jaar!
Na de teaching gaan de meeste mensen weg. Er is een klein
uurtje pauze en daarna starten de gebeden. Er zijn er maar weinig die hierop
wachten. Wij vinden het altijd wel fijn om hier ook een groot deel van mee te
krijgen. Het is erg rustgevend om hiernaar te luisteren. Al moet ik eerlijk
gezegd soms wel moeite doen om mijn ogen open te houden, de warmte, vanmorgen
vroeg op en de hele ochtend intensief geluisterd naar de Dalai Lama… Maar als
het te gek wordt, gaan we weg, we gaan niet liggen slapen in de aanwezigheid
van HHDL (al denkt niet iedereen er zo over, soms lijkt het wel het Vondelpark
hier).
De mandala vordert gestaag en wordt steeds mooier en
krachtiger. Alhoewel wij hem op een scherm zien en dit van veraf, zie je heel
goed hoe prachtig gedetailleerd hij is. Echt een krachtig kunstwerk met twee
grote K’s.
zo ziet het 'handdoekjes-leggen' eruit bij de Kalachakra |
Thuis gekomen zijn opa en oma er weer! Joepie, ik loop even
naar binnen voor een knuffel. Oma is (weer) in een goede bui, ze pakt haar
traditionele haarstuk en zet het bij me op. ‘Beautiful’ roept ze in gebrekkig
Engels. Heike moet er ook bijkomen en die krijgt het haarstuk van Miss Hurley
op. Dan komt oma omhoog en begint ze te zingen.. en te dansen… en we moeten
haar nadoen, wat een lol! Ze danst uitdagend richting opa, wat een mooie manier
om zo oud te worden, ze heeft nog zoveel humor in zich, heerlijk. Lhamo, één
van de kleindochters van oma, zegt ons dat ze haar oma nog nooit zo heeft
gezien. Het westerse bezoek brengt hier heel wat teweeg!
Maar ja, serieuze zaken moeten ook gedaan, de was! Nu zijn
we in de gelukkige omstandigheid dat er hier een wasmachine is. En het is nog
leuk ook, je moet er met een emmer water in doen en het na het wassen gaat het
de aparte centrifuge in. Het is een whirlpool. Op dit moment hangt het wasje te
drogen in de kamer. Probleempje is dat er nog een papieren zakdoekje in de zak
van een broek zat… pfff… en dat bij de zwarte was … L.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten