We zitten echt heel dichtbij!! (2 juli)

Daar zitten we dan, op ons grote bed bij de ‘boeddhistische familie’. Vanmorgen hebben we lekker uitgeslapen, boekje gelezen, bakje koffie gedaan in de Zen Garden van de buren en uitgebreid geluncht. Alsof het ons galgenmaal was, want ja, zo’n homestay in India is toch altijd spannend. Waar ga je terecht komen. Is er warm water? En zo nee, hoe erg vinden we dit? Wat krijg je te eten? Hoe ziet het toilet er uit? Dus we gaan in het hotel nog een laatste keer uitgebreid naar het westerse toiletje. We genieten er nog een keer extra van. Oef… wat zijn we toch een verwend stel… ik schaam me er een beetje voor.

Om een uur of drie worden we door Erica opgehaald en worden we in Choglamsar naar Dolpa gebracht. Dolpa is de zus van Tashi en Tashi is de (zaken)partner van Erica. Ze heeft een prachtig huis. Als we binnenkomen maken we gelijk kennis met haar ouders. Haar ouders zijn oud, rond de 80 jaar en wonen in een prachtige vallei, vlakbij Pakistan. Speciaal voor de Kalachakra zijn ze nu hier. Haar moeder is werkelijk een prachtige vrouw, prachtig oud bedoel ik dan. Haar vader is een ondeugende man, alhoewel we hun niet kunnen verstaan, wordt het ons al snel duidelijk dat ze allebei wel van een geintje houden.

Opa, Heike uit Duitsland, oma en Anita

We zitten hier met z’n zessen, Erik is als man alleen, hij heeft nu een soort harem. Heike, Claudia en Annette uit Duitsland en Laura uit Zwitserland. Daarnaast is er dus Dolpa en haar zoon Chotu (een jaar of 10) en haar ouders. We weten nog even niet of er ook een man bij Dolpa hoort en er is ook nog een meisje van een jaar of 13, volgens mij een kleindochter van de oudjes, maar ze is geen dochter van Dolpa. We puzzelen de komende dagen verder en houden u op de hoogte J.

De badkamer… toen de deur open ging, hielden we ons hart vast. Het huis ziet er mooi uit, maar ja, de badkamer. Mijn oog valt gelijk op het hurktoilet. Okay, prima, krijg ik dat misschien ook nog eens onder de knie. Misschien gaat het me dan ooit nog eens lukken om het droog te houden na zo’n hurkbezoek (en daarmee bedoel ik dan voornamelijk het deel onder de knie). En verder een douche, yeah! Want dat is toch wel erg fijn, een paar dagen aanmodderen is niet erg, maar we zitten hier twee weken (oef, verwende reizigers …). Badkamer is dus meer dan okay.

Onze slaapkamer is groot en ruim en er staat een vierkant bed in. That’s all. Maar ja, wat heb je nog meer nodig dan? Terwijl we ons verwonderen over de ruimte, komt Dolpa nog met een klein tafeltje aanlopen. Er ligt tapijt op de vloer met daaronder een soort schuimrubberen matten. Het maakt het tot een dik verend geheel.

We krijgen thee, Heike is er ook en samen zitten we bij opa en oma in de kamer. Er zijn abrikozennootjes, er is chai, eigenlijk kunnen we krijgen wat we willen. Op een bepaalde manier converseren we met opa en oma. Soms hoef je elkaars taal niet te spreken om elkaar te begrijpen en we lachen heel wat af.

Inmiddels zijn we een beetje gesetteld en doen we een rondje door onze tijdelijke woonplaats. We lopen naar het Kalachakra terrein en echt, we zitten er amper 10 minuten vandaan. Wat een luxe! Als we de deur uitlopen zitten we gelijk op de goede route, inmiddels vol gebouwd met tijdelijke restaurantjes en winkeltjes en marktjes. Kalachakra merchandise ;-).

Het Kalachakra terrein lijkt er helemaal klaar voor. Bordjes naar de toiletten, bordjes wie bij welke ingang verwacht wordt, er is een ingang voor VIP’s en foreigners (worden dus heerlijk over één kam geschoren), een ingang voor de monniken en voor de rest van de mensen.  We gaan het morgen allemaal meemaken, spannend!

Terug naar huis zit Dolpa met een heerlijke maaltijd op ons te wachten, ze verwent ons gigantisch. Als ik wil gaan douchen, springt ze op en zegt ze dat ze voor warm water gaat zorgen, er is iets met de boiler, hmmm…. Even later gebaart ze dat ik kan komen, ze heeft twee flinke emmers water, eentje met heel warm een eentje met lauw, dan kan ik mengen zegt ze. Ze zet een klein krukje voor me klaar en zegt me dat ik hier op kan zitten. Ze gebaart dat ik met het ‘litermaatje’ dan een douche kan maken. Okay, was niet wat ik voor ogen had, maar het is zeker meer dan prima!

Als we met elkaar bespreken hoe laat we naar de Kalachakra gaan morgen, blijken er twee fanatiekelingen te zijn. De Kalachakra start om 7 uur, de poort gaat om 4 uur open en de twee dames willen daar al om 3 uur zijn, zodat ze vooraan kunnen zitten. Nou, als jullie het niet erg vinden, laat ons maar een beetje achteraan meegenieten. Eerlijk gezegd hoeven we zelfs het foreigners-vak niet in, maar laten we eerst maar eens kijken hoe het een en ander geregeld is.  Samen besluiten we om half 6 te vertrekken, dan zijn we volgens mij nog steeds ruim op tijd. Maar goed, wekkertje op half 5 dus …. truste!!!

En hier nog wat foto’s van vandaag:

Het is hier zó stoffig, de mondkapjes zijn echt niet overdreven, maar het staat wel beetje 'bandieterig' :-)

Onze favoriet hier, nee, het is geen bier, lokaal gemaakt appelsap!