maandag 14 juli 2014

Vanavond dromen op het kushagras (10 juli)

Vandaag starten de initiaties, de komende drie dagen zullen erg intensief en lang zijn. ’s Morgens wordt er om ongeveer half 7 gestart met de prayers en vanaf circa 12 uur tot 4 uur ’s middags zijn de initiaties. De Dalai Lama maakt zich een beetje zorgen over de hitte, althans, hij maakt zich zorgen om ons als het zo warm is. Eergisteren raadde hij ons aan om een natte handdoek of iets dergelijks mee te nemen om ons af te koelen in de warmte. Dat doet hij namelijk zelf ook als hij ergens is en het is erg heet.

Toch is er ook een beetje ‘verwarring’ over wat er precies gaat gebeuren. Wíj weten het al helemaal niet, maar ook Dolka weet het niet precies. Voor de zekerheid vertrekt de familie vroeg, want het is een belangrijke dag en ze willen er niets van missen. Zij draagt haar traditionele zwarte jurk. Hij lijkt mij geheel van wol. Ik vraag haar of de jurk niet enorm warm is in deze hitte. Ze knikt, ja, het is inderdaad een hele opgave. Maar, zegt ze er gelijk bij, “Ik draag hem uit respect voor de Dalai Lama” en ze kijkt er trots bij. Ook Anita draagt haar nieuwe mooie groene jurk en de zoon van Dolka heeft een nieuw overhemdje aan. Op hun ‘zondags’ vertrekken ze naar het Kalachakra terrein. Wij volgen een uurtje later.

het is al druk op het Kalachakra terrein als we aankomen

De initiaties van vandaag start om 12 uur, wij zijn er ongeveer om 10 uur. We zoeken een plekje in het ‘buitenlanders-gedeelte’. Wij zijn niet van die bikkels helaas, de ‘gewone man’ zit in de felle zon, we hebben dit gisteren uitgeprobeerd en het valt bar tegen. Alhoewel we een paraplu hadden die de zon tegenhoudt, is het erg warm. ‘Wij’ zitten onder een groen doek dat toch best wel veel van de zon tegen houdt. Vandaag kiezen we dus voor de makkelijke weg, onder het groene doek.

Ineens worden we opgeschrikt door ‘discussie’ op het podium.  Er zijn monniken aan het debatteren. Met handgeklap maken ze hun statement. Het is leuk om te zien en te horen, zo jammer dat het niet vertaald wordt, want ik zou graag meekrijgen waar het over gaat en welke argumenten er gebruikt worden.

het debatteren van de monniken

Om 12 uur start de voorbereidende initiatie. Het is een ‘programma’ wat afgewerkt wordt, al klinkt dit wel heel oneerbiedig. Er wordt door iedereen mantra’s opgezegd, met zo’n 120.000 mensen tegelijk klinkt dat aardig indrukwekkend moet ik zeggen. Er worden rode koordjes uitgedeeld, deze mag/kan je aan je arm binden of ergens bij je houden, het beschermt je tijdens de Kalachakra tegen onheil en boze geesten. Er worden een soort strootjes uitgedeeld, kushagras. De boeddha zat onder de bodhi-boom en op kushagras toen hij de verlichting bereikte. We krijgen twee strootjes, een korte en een lange. De lange moet vannacht onder het matras en de korte onder het kussen. En wel in de richting van het Kalachakra terrein en als je dat niet precies weet, doe je gewoon wat je het beste lijkt (ik hou erg van deze praktische benaderingen). Wanneer je vannacht droomt, zul je deze droom morgen herinneren en zul je ook weten wat de droom betekent.

het kusha gras en het rode koord

De Dalai Lama vraagt ons allemaal:
- niet te stelen
- niet te moorden
- geen sexueel wangedrag te plegen
- niet te liegen
- geen alcohol te gebruiken (okay, een glasje mag, als je maar niet dronken wordt)

De aanwezigen beloven dit plechtig, en masse. De Dalai Lama hamert er nogmaals op dat deze geloftes eigenlijk voor elke religie gelden en daarnaast is het veelal ook opgenomen in de wetten van het land. Dus eigenlijk zou het voor niemand een probleem moeten zijn om zich hieraan te houden.

Rond een uur of vier lopen we weer naar huis. Het wordt steeds drukker, je moet nu echt bijna een uur wachten voordat je normaal het terrein af kan lopen. Ook op straat is het hectisch. Wat dat betreft is onze homestay wel een soort van oase. Het ligt ongeveer 50 meter van de weg af en daardoor heerlijk rustig. Als we aankomen zie ik dat de kool ook echt als kool groeit. Een week geleden kwam het nog nauwelijks boven de grond uit. De moestuin wordt dan ook met zorg behandeld en regelmatig onder water gezet, dat is wel nodig met het droge klimaat en de felle zon!

de moestuin van Dolka

Aan het eind van de middag gaan we nog even naar ‘de markt’, al klopt deze benaming niet precies met ‘onze’ markt. Het is hier gewoon de plek waar de meeste winkeltjes zijn. Het is druk, veel mensen willen op dit tijdstip terug naar Leh en de bussen en taxibusjes zitten dan ook meer dan volgepakt. Als er een bus aankomt, rennen er enorm veel mensen op af die allemaal mee willen. We zien dan ook dat de monniken de ‘liefde en compassie’ niet allemaal even serieus nemen, vaak zitten zij het eerste in de bus, ten koste van oude mensen en kinderen.

vol is niet zomaar vol in India

een paar vierkante centimeter vrij op het opstapje betekent gewoon dat er dus nog iemand mee kan ;-)

De straathonden liggen te midden van deze drukke chaos te slapen. Ik kan er slecht tegen, honden die mank lopen, honden met drie poten, honden met wonden,  honden die er slecht uitzien... Met berusting in hun ogen lopen ze rond. Ze weten waarschijnlijk niet beter. ’s Nachts hoor je ze blaffen, vechten, ze verdedigen hun territorium. Vaak worden ze aangereden, voor mensen stoppen de auto’s al nauwelijks, voor honden waarschijnlijk helemaal niet. Als ik ze op straat tegenkom, praat ik altijd even tegen ze ‘hoi lieverd’ zeg ik dan. Geen idee of ze het horen of begrijpen, maar soms kijken ze me even aan. Ik ben eigenlijk helemaal geen hondenmens, ik heb zelf drie katten, maar deze beestjes horen toch eigenlijk iemand te hebben die goed voor hun zorgt, ze elke dag een flinke knuffel geeft, dieren die op straat moeten leven ik kan daar zóóóó slecht tegen….

’s Avonds praten we tijdens het eten na over vandaag. Het ging snel en niet iedereen heeft alles meegekregen. Maar samen komen we er wel. Laura weet nog de herkomst van de Kalachakra te vertellen. Het is immers ietwat vreemd, een van de meest ingewikkelde initiaties open te stellen voor zoveel mensen. Dit is het verhaal: er was eens een koninkrijk Shambala en er dreigde oorlog. De bevolking was echter opgesplitst in kasten en de koning zag het somber in. Hij had iets nodig om de bevolking tot een eenheid te smeden. Hij vroeg de lama om een kalachakra initiatie te doen, waarbij werkelijk iedereen aanwezig mocht zijn, hoge of lage kaste, dat maakte niet uit. Dit gebeurde en daardoor had hij de bevolking op één lijn om op te trekken tegen de vijand. Dat is dus de reden waarom één van de meest ingewikkelde boeddhistische tantrische initiaties tot op de dag van vandaag voor zoveel mensen open staat. De Dalai Lama hamert er ook elke dag op, het maakt niet uit bij welke boeddhistische stroming je hoort (of helemaal niet tot het boeddhisme behoort) iedereen is welkom om deze initiatie te ontvangen. Alhoewel…. Er is toch een uitzondering. Vanmorgen zei hij dat als je de god shugden aanhangt en je bent niet van plan hiermee te stoppen, je het terrein moest verlaten. Duidelijk.

Erik legt het kushagras onder ons matras

Als we vanavond naar bed gaan, leggen we het kushagras onder het matras en onze kussen. Sweet dreams!



Geen opmerkingen: